Εγκλημα και τιμωρία

08:29 9/6/2017 - Πηγή: Protagon

To φιάσκο της Τερέζα Μέι -διότι περί τέτοιου πρόκειται- έχει την εξήγησή του. Οι λαοί άρχισαν να σοβαρεύονται. Ισως να ήταν το σοκ της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ που ενεργοποίησε έναν μηχανισμό αφύπνισης, υπενθυμίζοντάς μας ότι πρέπει να πάψουμε να παίζουμε με ένα τόσο σημαντικό πράγμα όπως είναι η ψήφος μας. Ισως να είναι απλώς ένα εκκρεμές που κινείται πέρα-δώθε φέρνοντας κάποια στιγμή τους λαούς στην αγκαλιά του χείριστου λαϊκισμού, ώσπου να αρχίσει να κινείται πάλι πίσω προς το κέντρο, στο σημείο όπου η πολιτική και η λογική θα υπερισχύει

του φαίνεσθαι, της συνθηματολογίας και των προσωπικών παιχνιδιών διαφόρων πολιτικάντηδων.

Οι Βρετανοί ψήφισαν βουβά, χωρίς τις περυσινές εξαλλοσύνες του Brexit vs Bremain ή τις εξάρσεις προηγούμενων εκλογικών μαχών.

Προφανώς ακόμα φοβούνται το ενδεχόμενο να πάρει τα ηνία της χώρας τους ένας τύπος όπως ο Τζέρεμι Κόρμπιν -εδώ δεν τον πολυθέλουν οι δικοί του στο Εργατικό Κόμμα, ασχέτως αν τους έδωσε το καλύτερο ποσοστό τους από το 2001.

Αλλά είναι εμφανές ότι οι Βρετανοί δεν θέλουν πια τη Μέι για πρωθυπουργό τους. Μετά την απόφασή της, τον περασμένο Απρίλιο, να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι παίζουν περισσότερο στο προσωπικό της παιχνίδι εξουσίας παρά αποφασίζουν για τις τύχες της χώρας τους.

Από ένα δημοσκοπικό προβάδισμα 20% τον Απρίλιο, οι Τόρις βρέθηκαν σήμερα να επικρατούν των Εργατικών με μια εύθραυστη διαφορά της τάξεως του 2%.

Ακόμα οι δεξιές φυλλάδες που έπαιξαν άγρια υπέρ του Brexit και στήριξαν τους Συντηρητικούς και τη Μέι, σήμερα το πρωί κυκλοφόρησαν με ένα κοινό συμπέρασμα και προσωποποιώντας το εκλογικό αποτέλεσμα: ο τζόγος της Μέι εκπυρσοκρότησε. Ούτε τρομοκρατία, ούτε άλλοι λόγοι. Η υπόθεση αυτών των εκλογών είχε πρόσωπο. Και προσωπική είναι η αποτυχία.

Κλικ για να δείτε το σλάιντ

Η Μέι μπορούσε να μείνει άνετα στην εξουσία ως το 2020. Αλλά τον Απρίλιο ζήτησε νωπή λαϊκή εντολή και ισχυρή πλειοψηφία για να μείνει, ως εκλεγμένη από τον λαό πια, έως το 2022 και να γίνει κυρίαρχη τόσο στο κόμμα της και στη χώρα εξαφανίζοντας τους Εργατικούς, δρομολογώντας παράλληλα τις διαπραγματεύσεις μιας «σκληρής» εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι Βρετανοί φαίνεται πως δεν της συγχώρησαν το προσωπικό παιχνίδι. Της απάντησαν με ένα αναιμικό προβάδισμα, στέλνοντάς την στην ανάγκη κυβερνητικών συνεργασιών και τσακίζοντας το ηγεμονικό της προφίλ.

Η Μέι με το όνειρο να γίνει μια Θάτσερ με παρδαλές γόβες, έγινε σε μια νύχτα πολιτικός σε αποδρομή. Ηδη στους Τόρις κάποιοι ζητούν την αντικατάστασή της. Ο Κόρμπιν έχει κάνει σημαία του την παραίτησή της.

Η αλήθεια είναι ότι οι βρετανοί πολίτες -και ιδίως οι νέοι στους οποίους απευθύνθηκε επιτυχώς ο Κόρμπιν- ήταν θυμωμένοι. Υπήρχε μια βουβή οργή και για το τρόπο που η χώρα οδηγήθηκε στην οδυνηρή περιπέτεια του Brexit. Οι Βρετανοί ήταν θυμωμένοι με τους πολιτικούς αριβίστες που έβαλαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από την Ιστορία. Το Ukip του ανεκδιήγητου Νάιτζελ Φάρατζ ο οποίος έλεγε αισχρά ψέματα για να πείσει τους ευκολόπιστους υπέρ του Brexit και να διεκδικήσει μια θέση στη δημόσια σφαίρα, έχασε τώρα και τη μία έδρα που κατείχε. Σε επίπεδο κομμάτων εξουσίας, η Μέι ήταν εμφανώς αυτή από τους Τόρις που χρησιμοποίησε -περισσότερο και από τον φανταχτερό Μπόρις Τζόνσον- το ιστορικών διαστάσεων θέμα της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ ως όχημα για την άνοδό της στην εξουσία και την εκπαραθύρωση του «φιλοευρωπαίου» Ντέιβιντ Κάμερον από την Ντάουνινγκ Στριτ.

H Μέι ήταν εκείνη που ήξερε πόσο άσχημα θα είναι τα πράγματα για τη βρετανική οικονομία σε περίπτωση που επικρατήσει το Brexit -το παραδεχόταν σε μυστικές συναντήσεις της με επιχειρηματίες. Ομως δεν ρίχτηκε ποτέ σοβαρά στη μάχη για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ. Αντιθέτως με μια επαμφοτερίζουσα στάση έμεινε σε απόσταση από τις δραματικές προσπάθειες του προκατόχου της να πείσει τους Βρετανούς για το Bremain πέρυσι τον Ιουνίο. Επαιξε σκληρό Brexit για να κερδίσει το κόμμα και τα κλειδιά της Ντάουνινγκ Στριτ.

Σε όρους πολιτικού μυθιστορήματος, η Μέι έκανε ένα έγκλημα παίζοντας με τις τύχες ενός λαού. Και τώρα τιμωρείται.

The post Εγκλημα και τιμωρία appeared first on Protagon.gr.