Είναι η ζωή μια μολυβιά;

Είναι αυτή που με μια γομολάστιχα σβήνει από τις μνήμες όλων των πολιτών τα «χαμένα» και πάνω από 100 δις ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών των τελευταίων ετών, ενώ από την άλλη μεριά γράφει με ανεξίτηλα γράμματα, ότι το Mega έχει δάνειο το οποίο δεν εξυπηρετείται ως προς όλους τους όρους του. Ενας από αυτούς τους όρους, ήταν η ανακεφαλοποίηση της επιχείρησης και οι τράπεζες

ζητούν -με το δίκιο τους- από τους μετόχους να βάλουν χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση. Οι μέτοχοι αρνούνται να συμμετάσχουν και έχουν τις δικές τους ευθύνες.

Το τι συμφέρει τους νυν μετόχους ή όσους θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε μία αύξηση κεφαλαίου είναι θέμα που αφορά τους ιδίους και το αν θα βάλουν λεφτά είναι άσχετο με το συμφέρον των τραπεζών. Το πραγματικό και πρώτο ερώτημα είναι αν οι τράπεζες έχουν το νομικό και ηθικό δικαίωμα να κατακρατούν τα χρήματα των εργαζομένων, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι επί επτά μήνες, καθώς αυτές έχουν δεσμεύσει τους λογαριασμούς του Mega και τα κρατούν για δικό τους όφελος. Μόλις προχθές, Παρασκευή, και σύμφωνα με τις δηλώσεις στελέχους του καναλιού, οι τράπεζες κράτησαν τρία εκατομμύρια από τους δεσμευμένους λογαριασμούς και δεν απέδωσαν τα δύο εκατομμύρια που είχαν υποσχεθεί στους εργαζόμενους.

Ποιος και γιατί ευθύνεται και σε τελευταία ανάλυση πιέζει τους εργαζόμενους στα άκρα, να ρίξουν μόνοι τους μαύρο και να τους αφήσει να κάνουν ευθανασία στον ασθενή ο οποίος έχει ήδη αναρρώσει;

Σε δεύτερη φάση τίθεται το ερώτημα, αν το Mega είναι μία βιώσιμη επιχείρηση. Αν είναι βιώσιμη, τότε ποιος είναι ο λόγος εκείνος που οδηγεί στο διαφαινόμενο λουκέτο και τις τράπεζες σε απώλειες τόσων πολλών χρημάτων; Τους περισσεύουν; Δεν είναι βιώσιμη στις παρούσες συνθήκες; Τότε ας μελετήσουν κάτω από ποιους όρους λειτουργίας θα είναι βιώσιμο και αυτό για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον ένα μέρος των χρημάτων τους.

Η επτάμηνη πορεία του καναλιού πάντως απέδειξε ότι είναι όχι μόνο βιώσιμο, αλλά ξεπέρασε τις προσδοκίες ακόμη και των πλέον αισιόδοξων στελεχών του, σε ότι αφορά τα επίπεδα τηλεθέασης, με τις παλαιές αλλά αγαπημένες σειρές που προβάλλει. Κάθε μήνα το κανάλι φέρνει στο ταμείο τρία εκατομμύρια, δεν πληρώνονται οι υπάλληλοι, ενώ στα επτά εκατομμύρια φτάνει μέχρι στιγμής το σύνολο των οφειλών προς τους εργαζόμενους. Ποιος και γιατί ευθύνεται και σε τελευταία ανάλυση πιέζει τους εργαζόμενους στα άκρα, να ρίξουν μόνοι τους μαύρο και να τους αφήσει να κάνουν ευθανασία στον ασθενή ο οποίος έχει ήδη αναρρώσει;

Βέβαια για κάποιους το Mega αντιπροσωπεύει τον «αγώνα» τους ενάντια στην διαπλοκή όπως σημειώνει ένα site. Πιστεύουν ότι αν μπει λουκέτο στο συγκεκριμένο κανάλι θα έχουν πετύχει μία συμβολική νίκη κατά της διαπλοκής.

Στην παρούσα φάση όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το κανάλι πλέον δεν διαθέτει αριθμητικά και λειτουργικά ικανό Τμήμα Ειδήσεων και Ενημέρωσης, καθώς η πλειοψηφία των δημοσιογράφων βρίσκεται σε επίσχεση εργασίας. Η «διαπλεκόμενη» καθαρίστρια, ο «διαπλεκόμενος» τεχνικός, διοικητικός υπάλληλος και η τηλεφωνήτρια, δεν νομίζω ότι μπορούν να βλάψουν το υπόλοιπο «αθώο» μιντιακό τοπίο.

Το λουκέτο συνεπώς δεν εξυπηρετεί σε καμία περίπτωση την προοπτική των τραπεζών να σώσουν τα χρήματά τους ή έστω κάποια απ’ αυτά. Είναι σαν να προσπαθούν να πουλήσουν ένα σπίτι από πλειστηριασμό και επειδή δεν τους ικανοποιεί το τίμημα να αποφασίζουν να το γκρεμίσουν.

Οι τράπεζες πλέον έχουν δύο επιλογές, εφόσον δεν τους ικανοποιούν οι προτάσεις ή οι μη προτάσεις των παλαιών μετόχων. Η πρώτη επιλογή είναι να αλλάξουν το management και να λειτουργήσουν για ένα διάστημα το κανάλι υπό τον απόλυτο έλεγχό τους και η δεύτερη επιλογή να το πουλήσουν αναδιαρθρώνοντας τα δάνειά του. Oπως θα έκαναν με ένα ξενοδοχείο ή με μία βιομηχανική μονάδα και να διασφαλίσουν έτσι τα χρήματά τους, δηλαδή τα χρήματα των μετόχων τους, του ελληνικού λαού. Παράλληλα βέβαια, επιβάλλεται να πληρώσουν όλους τους οφειλόμενους μισθούς.

Η σημερινή κυβέρνηση λοιπόν θα πρέπει να γίνει αρωγός όλων των εργαζομένων του Mega, να δώσει τις κατάλληλες οδηγίες για το πώς θα ξεπεραστεί το πρόβλημα και να προτείνει λύσεις, όπως άλλωστε έκανε πριν λίγα χρόνια υπερασπιζόμενη σθεναρά το δίκιο των καθαριστριών, των αγροτών, αλλά και των εργαζομένων της κρατικής τηλεόρασης.

Κλείνοντας, και σαν υστερόγραφο, θα ήθελα να επαναλάβω τις ευχαριστίες που είχα εκφράσει ακριβώς έξι μήνες πριν, προς το Mega, αλλά και στην υπηρεσία μου -την ΕΜΥ- που μου έδωσε επί 20 χρόνια την άδεια να ενημερώνω από αυτή τη συχνότητα τον κόσμο για τον καιρό. Να είμαι απλά ένας συνεργάτης. Είναι πάντως θλιβερό να παραμένεις ο μοναδικός εν ενεργεία μετεωρολόγος της ΕΜΥ σε ένα κανάλι με μόνη ζωντανή εκπομπή τον καιρό, που σύντομα απειλείται να σιγήσει και να σβήσει μονοκοντυλιά. Με μια μολυβιά…

* Ο Θοδωρής Κολυδάς είναι μαθηματικός-μετεωρολόγος της ΕΜΥ από το 1986. Τα τελευταία 20 χρόνια συνεργάζεται με το Mega ως αρθρογράφος, παρουσιαστής και παραγωγός καιρού.

The post Είναι η ζωή μια μολυβιά; appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα