Η απανθρωπιά του «Master Chef» (και των άλλων ριάλιτι)

14:26 28/2/2018 - Πηγή: Protagon

Αν και ενίοτε με διασκεδάζουν (όσο διασκεδαστικό μπορεί να είναι το κουτσομπολιό) στην πραγματικότητα τα ριάλιτι δεν τα συμπαθώ για έναν κυρίως λόγο: Επειδή πραγματικός στόχος τους, ακόμα και εκείνων που (υποτίθεται πως) καλλιεργούν τις δεξιότητες των συμμετεχόντων, είναι να τους εκθέσουν. Καταφέρνοντας με έναν τρόπο να παρουσιάσουν τους καλούς κακούς και τους κακούς χειρότερους. Μεγεθύνοντας (η τηλεόραση εύκολα κάνει τα μικρά μεγάλα) τα ελαττώματα και τις αρνητικές πλευρές του χαρακτήρα τους.

Δεν υπήρξα φίλος του «Survivor», ούτε του επιτυχημένου περσινού ούτε του μάλλον αποτυχημένου

φετινού. Γιατί να παρακολουθώ δύο μαντραχαλάδες να μονομαχούν φουσκώνοντας μπράτσα και κοιλιακούς; Εξάλλου, το παιχνίδι είναι απλώς η αφορμή: Μετά την επίδειξη τεστοστερόνης και ρώμης οι μαντραχαλάδες επιδίδονται στο ξεκατίνιασμα. Το ίδιο αντιπαθητική φαίνεται και η εικόνα των γυναικών, που αφού παίζουν τις ατρόμητες αμαζόνες θυμούνται πως πάνω απ΄ όλα είναι γατούλες.

Το «Master chef» πάλι το παρακολουθώ, ενώ περίεργος είμαι και για το «Hell’s kitchen» που ξεκινάει στον AΝΤ1 την ερχόμενη Δευτέρα. Επειδή με ενδιαφέρει η μαγειρική, επειδή βρίσκω συμπαθητικές τις παρουσίες των τριών σεφ – κριτών, επειδή τέλος πάντων, στις κουζίνες του κάτι γίνεται, μια μακαρονάδα, μερικοί κεφτέδες, ένας… αποδομημένος χαλβάς.

Ομως, ριάλιτι χωρίς ξεκατίνιασμα δεν υπάρχει. Ετσι και στο «Master chef», η ταλαντούχα Μάγκυ Ταμπακάκη αποχώρησε οικειοθελώς γιατί υπήρχε ένα πρόβλημα με το ανήλικο παιδί της. Όταν η παραγωγή την επανέφερε, οι συμπαίκτες της αντέδρασαν έντονα. Της αρνήθηκαν το δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία, χρησιμοποιώντας δικαιολογίες γελοίες: Επειδή έφυγες μόνη (τι κι αν είχε εξηγήσει το γιατί) τώρα δεν μπορείς να επιστρέψεις. Ακόμα και αν οι λόγοι που την ανάγκασαν να φύγει έχουν λυθεί; Ακόμα και τότε. Παρακολουθώντας τους να προσπαθούν να ντύσουν με επιχειρήματα τις απαράδεκτες συμπεριφορές τους και τις εξίσου απαράδεκτες απόψεις τους, αναρωτιόμουν πώς δεν μπορούσαν να καταλάβουν πόσο εξετίθεντο. Πόσο φαινόταν πως ο πραγματικός λόγος για τον οποίο είχαν γίνει έξαλλοι, ήταν ένας: η Μάγκυ παρέμενε ισχυρός αντίπαλος. Τη φοβόντουσαν, γι’ αυτό δεν την ήθελαν. Ολα τα άλλα, περί της ηθικής του παιχνιδιού και περί των ορθών συμπεριφορών που πρέπει να υιοθετήσει μια καλή μητέρα (πολλά ακούστηκαν) ήταν κουραφέξαλα. Τις τεταμένες σχέσεις αποκάλυψε και η λεκτική επίθεση ενός άλλου παίκτη, του Αργύρη Αγλαμίση προς τον συμπαίκτη του Τζώρτζη Παπανικολάου: «Στον διαγωνισμό πλέον είναι τέσσερις οι κοπέλες. Η μία εξ αυτών φοράει παντελόνια που δεν τα τιμά, ο Τζώρτζης». Πόσο αγενές και άκομψο!

Τέτοια θλιβερά περιστατικά αποκάλυψαν ανθρώπους που είχαν καταφέρει να κρύψουν πίσω από τους πυκνούς αχνούς της κατσαρόλας τους τον πραγματικό ξινό, ιδιοτελή και επιθετικό χαρακτήρα τους. Παρόμοιες πλευρές του χαρακτήρα τους εκδηλώνουν οι παίκτες του «Survivor». Το ίδιο και οι παίκτες του «Power of love» του ΣΚΑΙ, που ξεκινάει να «ζευγαρώσει» τους συμμετέχοντες, για να τους παραδώσει στην πραγματικότητα γελοιοποιημένους στη χλεύη του κοινού. Τα θέλουν και τα παθαίνουν. Την ίδια στιγμή όμως και οι θεατές που θέλουν λίγη ψυχαγωγία βρίσκονται μπροστά σε εκπομπές που όσο και αν παρουσιάζονται ως η νέα εποχή της τηλεόρασης, είναι παλιές και απογοητευτικές – ακόμα και επικίνδυνες λόγω των μηνυμάτων που περνάνε. Επειδή μετατρέπουν τη λαϊκή ψυχαγωγία σε αρένα. Σε μια σύγχρονη αρένα, όπου κουρελιάζεται και κατασπαράζεται η αξιοπρέπεια των ανθρώπων.

Τα ριάλιτι, είτε αφορούν τις ζάπλουτες και χαμένες στο ναρκισσισμό τους Καρντάσιαν, είτε τους φτωχούς αναξιοπαθούντες που αναζητούν μια ευκαιρία για καλύτερη ζωή (το «Britain’s hardest grafter» έβαλε άνεργους να μονομαχήσουν για μερικές χιλιάδες στερλίνες) είναι η απάνθρωπη πλευρά της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας. Ποντάρουν στην υποτίμηση και τον εξευτελισμό των παικτών, ξυπνούν τα ελαττώματα τους, μετατρέπουν σε θέαμα τα προβλήματα και τις αδυναμίες τους. Προγράμματα που τις περισσότερες φορές δεν στοιχίζουν πολύ, είναι μια εύκολη λύση και για τα ελληνικά κανάλια την εποχή που το ταμείο είναι μείον. Ουκ ολίγα (ας μην ξεχνάμε και τα «Nomads», «Survival secret», «My style rocks»…) περιλαμβάνει το πρόγραμμα των τελευταίων μηνών. Όμως, οι εύκολες λύσεις δεν είναι και οι σωστές λύσεις. Την εποχή που τόσος λόγος γίνεται για την πολιτική ορθότητα και για τα δικαιώματα των ανθρώπων και τη διασφάλισή τους, αυτές οι εκπομπές κάνουν το bullying διασκέδαση. Απάνθρωπο!

The post Η απανθρωπιά του «Master Chef» (και των άλλων ριάλιτι) appeared first on Protagon.gr.