Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια

13:01 30/7/2018 - Πηγή: Protagon

Το απροσδόκητο της ζωής: μπαίνεις πριν από εννιά χρόνια σε μία αίθουσα διδασκαλίας, στο «Θέατρο των Αλλαγών». Μουδιασμένη από τον θάνατο ενός αγαπημένου σου φίλου, έχεις αποφασίσει να κάνεις κάποια μαθήματα συγγραφής θεατρικού έργου – καλά καλά, δεν ξέρεις το γιατί, το βλέπεις σαν ψυχοθεραπεία. Εχεις ακούσει τα καλύτερα για τη Χρύσα Σπηλιώτη, εκείνη την ηθοποιό που θυμάσαι από «Το καρέ της ντάμας», το σίριαλ του Mega. Αλλά και από το θεατρικό έργο που έγραψε και στο οποίο

πρωταγωνίστησε, το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;».

Την βλέπεις να κάθεται στην κορυφή ενός νοερού κύκλου που σχηματίζει η καρέκλα της μαζί με εκείνες των συμμαθητών σου. Εχεις καθυστερήσει πέντε λεπτά, αλλά εκείνη σου χαμογελάει με εκείνα τα γελαστά γαλαζοπράσινα μάτια και σε καλοδέχεται. Πού να φανταζόσουν ότι εννιά χρόνια αργότερα, θα έπρεπε να γράψεις ένα από τα πιο δύσκολα κείμενα, που σου ανέθεσε η ίδια άθελά της…

Από την πρώτη στιγμή που άκουσα εμβρόντητη την είδηση ότι ανάμεσα στους τόσους αγνοούμενους ήταν και η Χρύσα Σπηλιώτη με τον σύζυγό της Δημήτρη Τουρναβίτη, ξέθαψα ενστικτωδώς τις σημειώσεις που κρατούσα στα μαθήματα. Είναι πολύ παράδοξο να διαβάζεις τις ιστορίες από το τέλος. Κάτι που σημείωνες τότε ως απλή πληροφορία, τώρα ισοδυναμεί με κόμπο στον λαιμό: «προοικονομία: κάτι που λέει ή κάνει σε ανύποπτη στιγμή ο ήρωας και θα το δούμε να απαντιέται αρκετά αργότερα. Πώς ξαφνιάζεις τον θεατή: οι “νάρκες”, τα σοκαριστικά μαντάτα μπορεί να εκραγούν πολύ αργότερα. Εμπόδια στους ήρωες, που τους κάνουν να αλλάξουν κατευθύνσεις».

Θυμάμαι με πόση γενναιοδωρία αντιμετώπιζε τα γραπτά όλων μας, όταν τα διαβάζαμε δυνατά κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Και με πόσο χιούμορ, ή χαμογελαστή ευγένεια, σε παρότρυνε να αλλάξεις πλεύση, όταν σε έβλεπε να επαναλαμβάνεις το ίδιο μοτίβο: «Αμαν βρε Αστερόπη με τον θάνατο…!!! Μην τα τελειώνεις όλα έτσι μαύρα!» με μάλωνε με τον πιο γλυκό τρόπο που μ’ έχει μαλώσει ποτέ δάσκαλος ή φίλος.

Σε κάποιες άλλες σελίδες, μέσα στον βιαστικό για να προλάβω όλα όσα μας έλεγε γραφικό μου χαρακτήρα, βρήκα την ανάθεση ενός μικρού διηγήματος: «Είστε όλοι μπλεγμένοι. Εχει συμβεί κάτι πολύ σοβαρό και κάποιος μας κρατάει κάπου φυλακισμένους. Θέλω να βρείτε γιατί συνέβη αυτό, και γιατί αυτός ο κάποιος δεν μας αφήνει να κατέβουμε».

Σκέφτηκα αυτόματα τη Χρύσα Σπηλιώτη μαζί τον σύζυγό της Δημήτρη Τουρναβίτη να προσπαθούν να ξεφύγουν από το φλεγόμενο σπίτι τους στο Μάτι, τη Χρύσα να κρατάει και το κλουβάκι με τον μικρό της σκύλο. Να τρέχουν πανικόβλητοι ανάμεσα σε δεκάδες εξίσου πανικόβλητους ανθρώπους. Να μην μπορούν να βρουν τρόπο διαφυγής, κι ας ήξεραν τόσο καλά την περιοχή. Ηταν όλοι τους μπλεγμένοι… Το πολύ σοβαρό που συνέβη ήταν αυτή η φονική πυρκαγιά. Ποιος τους κρατούσε φυλακισμένους; Γιατί συνέβη αυτό; Και γιατί «αυτός ο κάποιος» δεν τους άφηνε να κατέβουν; Να ένα μικρό διήγημα που δεν θα μπορέσω ποτέ να γράψω.

Από όλη αυτή την κόλαση που βίωσε η ίδια μαζί με τον σύζυγό της, μόνο το σκυλάκι που κουβαλούσε μέσα στο κλουβάκι του κατάφερε να σωθεί. Το τύλιξαν με μία βρεγμένη μπλούζα του Δημήτρη Τουρναβίτη και με την υπόσχεση ότι θα επέστρεφαν να το πάρουν. Βρέθηκε στην παραλία με εγκαύματα, το αναγνώρισε μέσα από εκπομπές και αναρτήσεις η κόρη του Δημήτρη Τουρναβίτη και το πήρε κοντά της.

Η Χρύσα Σπηλιώτη με το σκυλάκι της που δεν αποχωρίστηκε ως την τελευταία στιγμή (Facebook)Το σκυλάκι επέζησε και δέχτηκε τις φροντίδες κτηνιάτρων (Facebook)

«Το τέλος του έργου, βρίσκεται εκεί που τελειώνει το πρόβλημα. Είτε γιατί το πρόβλημα λύνεται, είτε επειδή γίνεται κάτι ακόμη χειρότερο. Τότε λέμε ότι έχουμε “δραματικό φινάλε”» δίδασκε η Χρύσα, σημείωνα εγώ. Και οι δύο τότε, ανυποψίαστες.

Το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» είναι το πιο δημοφιλές θεατρικό της έργο, γραμμένο και παιγμένο από δύο γυναίκες, δύο φίλες, την Καίτη και τη Λίζα. Παρακολουθούμε τη ζωή τους μέσα στον χρόνο, καθώς βιώνουν τα μικρά και μεγάλα προβλήματά τους. Είναι γεμάτο χιούμορ και γλυκόπικρες αλήθειες. Εχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες και στην Ελλάδα πρωτοανέβηκε το 1997 στο Θέατρο Αμόρε σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Πρωταγωνιστούσε η ίδια η Χρύσα Σπηλιώτη, μαζί με την επιστήθια φίλη της και στη ζωή, Αννέτα Παπαθανασίου, η οποία ανάρτησε ένα ποστ με την είδηση της ταυτοποίησης της σορού «της επί 32 χρόνια κολλητής μου φίλης».

Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Ποιος οραματιζόταν μία μαγική στεριά πίσω από μία φλεγόμενη θάλασσα; Και πόσο απροετοίμαστοι είμαστε για όλα τα τραγικά φινάλε της ζωής μας…

«Ποιος ανακάλυψε την Αμερική»Ο επίλογος

Πολλά χρόνια αργότερα, η Καίτη και η Λίζα γριές. Η Καίτη ανεβασμένη στο περβάζι του παραθύρου.

ΚΑΙΤΗ: Πώς βρέθηκα εδώ; Γιατί ανέβηκα εδώ πάνω;

ΛΙΖΑ: Για να πηδήξεις και να σκοτωθείς. Αλλά εγώ δεν αντέχω πια τα ίδια και τα ίδια…Ορίστε, πήδα! Τι μας απειλείς; Πήδα!

ΚΑΙΤΗ: Αλλαξα γνώμη.

ΛΙΖΑ: Τότε κατέβα κάτω.

ΚΑΙΤΗ: Πριτς! Γιατί να κατέβω; Εχει ωραία τέτοια εδώ…τέτοια…με δέντρα κι από τα άλλα…έχει ωραία…πώς το λένε ρε παιδί μου…

ΛΙΖΑ: Θέα.

ΚΑΙΤΗ: Μπράβο!

ΛΙΖΑ: Ελα τώρα, κατέβα κάτω, γιατί θα μας διώξουνε απ’ το γηροκομείο. Κατέβα, θα ‘ρθει κι ο γιατρός να σ’ εξετάσει.

ΚΑΙΤΗ: Δεν θέλω γιατρό. Καλά είμαι.

The post Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια appeared first on Protagon.gr.