Κι αν ο δολοφόνος της Δώρας είχε τη δόση του;

10:20 9/11/2017 - Πηγή: Protagon

Τι σου επιφυλάσσει αλήθεια η ζωή, να ξεκινάς να πας στη δουλειά σου και τελικά να οδεύεις στον θάνατο. Τι τραγική ιστορία, η ιστορία της Δώρας. Ενας νέος άνθρωπος να χάνει τη ζωή του τόσο άδικα, για ένα κινητό, για 20-25 ευρώ. Πραγματικά δεν το χωρά ο νους σου ό,τι συνέβη σε αυτή την κοπέλα (που, παρεμπιπτόντως, θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα).

Ιστορία τραγική, όχι όμως μόνο απ’ την πλευρά του θύματος, αλλά και του θύτη: «Τη σκότωσα και μετά πούλησα το κινητό της για να πάρω πρέζα»… «και μετά πήγα στο σπίτι

να κοιμηθώ για να ηρεμήσω»… «είχα τύψεις αλλά περίμενα να με βρείτε, να σας πω τι έγινε»… μερικές φράσεις από την κατάθεση του τοξικομανή δράστη. Πόσο ταραγμένο το μυαλό του αλήθεια, πόσο άρρωστο, αλλοιωμένο απ’ τις παρενέργειες της χρήσης ουσιών και της στέρησης. Τι φοβερή τρικυμία εν κρανίω που οδηγεί ένα χέρι να σηκωθεί και να σκοτώσει για να αρπάξει ένα κινητό και να εξασφαλίσει μια ακόμα δόση.

Κι εδώ, αναρωτιέσαι: θα σηκωνόταν αυτό το χέρι αν η δόση υπήρχε; Θα προχωρούσε στην αποτρόπαια πράξη το τελειωμένο τζάνκι, αν ο εγκέφαλος του δεν ήταν τόσο ανεξέλεγκτος απ’ τη χαρμάνα; Θα μπορούσαμε να αποφύγουμε άραγε, παραβατικές συμπεριφορές που φτάνουν ως το έγκλημα, αν τα ναρκωτικά αποποινικοποιούνταν και οι χρήστες εξασφάλιζαν ευκολότερα τη δόση τους; Υποθετικές ερωτήσεις θα μου πείτε, αλλά πώς να μην αναρωτηθείς όταν χέρια σκοτώνουν για εικοσιπέντε ευρώ.

Μερικά χρόνια πριν, η πολιτεία του Κολοράντο στις ΗΠΑ προχώρησε στην αποποινικοποίηση της μαριχουάνας. Παρά τον σκεπτικισμό και τις αρχικές αντιρρήσεις, αυτή η απόφαση αποδείχτηκε κίνηση ματ τόσο για την οικονομία όσο και για την εγκληματικότητα της πολιτείας: 10 εκατομμύρια δολάρια στα κρατικά ταμεία από τους φόρους των λιανικών πωλήσεων τους πρώτους μόλις μήνες και κατακόρυφη πτώση των συλλήψεων που σχετίζονταν με τα ναρκωτικά. Σύμφωνα μάλιστα με κυβερνητικά δεδομένα, έπεσε κατά 52.9% και ο δείκτης εγκληματικότητας που σχετίζεται με τις δολοφονίες.

Αλλο μαριχουάνα βέβαια, άλλο σκληρά ναρκωτικά. Και δυστυχώς, δεν υπάρχει σχετικό παράδειγμα που να μας δείχνει αν λειτουργεί σε μια πολιτεία θετικά η αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών. Υπάρχουν μόνο τα επιχειρήματα των υπέρμαχων της αποποινικοποίησης και των ειδικών που ψάχνουν το θέμα. Ένα βασικό τους επιχείρημα, που ακούγεται λογικό, είναι ότι η νομιμοποίηση θα χαμηλώσει την τιμή των ουσιών, που είναι στα ύψη επειδή καθορίζεται από μια μη ελεγχόμενη αγορά, και δεν θα σπρώχνει τους χρήστες να συγκεντρώσουν κεφάλαια μέσω εγκληματικών πράξεων.

Και νομιμοποίηση όταν λέμε, εννοούμε την κατάργηση της ποινικοποίησης της αυτοκαταστροφής των ανθρώπων, έτσι; Νομιμοποίηση δεν σημαίνει ότι δίνεις σήμα ότι είναι καλά τα ναρκωτικά και θα πέσουν όλοι σ’ αυτά. Και με το αλκοόλ, όσο θες επιτρέπεται να πίνεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάνει καλό, ούτε γινόμαστε όλοι αλκοολικοί επειδή το αλκοόλ είναι νόμιμο.

Είναι μεγάλη κουβέντα η αποποινικοποίηση των ναρκωτικών αλλά αξίζει να την κάνουμε. Αν περιορίζει την εγκληματικότητα, η οποία προκύπτει σε μεγάλο βαθμό απ’ τη στέρηση, αξίζει να το ψάξουμε και να προβληματιστούμε σοβαρά. Αξίζει, μόνο και μόνο για την πιθανότητα να περιορίσουμε τις τραγικές ιστορίες, όπως αυτή της Δώρας και του θύτη της.

ΥΓ. Σιγά βέβαια μην ανοίξει τέτοιο θέμα συζήτησης στην Ελλάδα. Εδώ άνοιξε το θέμα της αποποινικοποίησης της φαρμακευτικής κάνναβης και κάποιοι αντιδρούν επειδή νομίζουν ότι θα την καπνίζουν τα παιδιά τους.

The post Κι αν ο δολοφόνος της Δώρας είχε τη δόση του; appeared first on Protagon.gr.