«Μας γέλασες, φίλε Στέλιο…»

20:01 4/4/2018 - Πηγή: Protagon

«Τον Αύγουστο του 2009, στη μεγάλη πυρκαγιά του κεντρικού κτιρίου στο Περιστέρι, ο Στέλιος μάς είδε δακρυσμένους απέξω και ήρθε και μας είπε “μη στενοχωριέστε… σημασία έχει που δεν έπαθε κανείς τίποτα. Δεν πειράζει. Θα το φτιάξουμε καλύτερο!”. Αυτός ο άνθρωπος εκπροσωπούσε τις δυνάμεις του Καλού. Και προκαλούσε ένα σιωπηλό ντόμινο καλοσύνης που περνούσε από άνθρωπο σε άνθρωπο, σε έναν τόσο σκληρό και ανταγωνιστικό κλάδο, όπως είναι το οργανωμένο λιανεμπόριο»: ήταν τα λόγια στενού συνεργάτη του

Στέλιου Σκλαβενίτη κατά την εξόδιο ακολουθία του «φιλότιμου και φιλάνθρωπου εργοδότη».

Και συνέχισε, κάνοντας ακόμα περισσότερα μάτια να δακρύσουν, όταν εκμυστηρεύτηκε σε 4.000 παρευρισκομένους, τι του είχε πει ο Στέλιος Σκλαβενίτης πριν από λίγο καιρό: «Να περάσει αυτή χρονιά, βρε Δημήτρη, που είναι δύσκολη, και μετά θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε…».

Ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου στον Πειραιά πλημμύρισε από όλους όσοι γνώριζαν τον εργοδότη με το ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και από εκείνους που θα ήθελαν να τον είχαν γνωρίσει. Εκπρόσωποι του επιχειρηματικού, τραπεζικού και πολιτικού κόσμου, αλλά και πολλοί υπάλληλοι της κορυφαίας ελληνικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ ήταν εκεί. Ακόμα και τα μπουκαλάκια με νερό «Μαράτα», της ιδιωτικής ετικέτας του Σκλαβενίτη, που μοιράζονταν έξω από τις δύο εισόδους του Ναού ως βοήθεια για την πιο ζεστή και συγκινησιακά φορτισμένη μέρα της εφετινής άνοιξης, ένα πράγμα δείχνουν: εταιρική συνείδηση και φροντίδα, ακόμη και την ύστατη αυτή ώρα.

Ο ίδιος συνεργάτης του, αποκάλυψε κι ένα ακόμη «μυστικό» του Στέλιου Σκλαβενίτη, σχετικά με το πώς ο επιχειρηματίας πήρε την απόφαση να παραμένουν κλειστά τα σούπερ μάρκετ του τις Κυριακές που όλα τα υπόλοιπα θα ήταν ανοιχτά: «Ο Στέλιος βρισκόταν σε συζητήσεις για το αν πρέπει να ανοίγουμε κι εμείς ή όχι. Βγαίνοντας από το γραφείο του, άκουσε τον γιο μιας υπαλλήλου να της λέει: “γιατί μαμά λες ότι είναι καλό αφεντικό ο Σκλαβενίτης; Αφού την Κυριακή δεν θα ‘σαι σπίτι μας!”. Του πήρε μόλις ένα λεπτό να επεξεργαστεί αυτό που μόλις είχε ακούσει από τον μικρούλη. “Δεν ανοίγουμε!” ήταν η τελική του απόφαση».

Μια απόφαση, που τηρήθηκε και την Κυριακή των Βαΐων, ημέρα που ο ίδιος έφυγε από τη ζωή. «Μας γέλασες, φίλε Στέλιο… Ηθελες να κάνεις πάλι κάτι που εμείς δεν περιμέναμε. Κι ελπίζαμε να είναι μια κακοήθεια της ημέρας… ένα κακό πρωταπριλιάτικο αστείο» είπε ένας άλλος φίλος και συνεργάτης -αυτά τα δύο φαίνεται ότι ήταν για όλους αλληλένδετα- που τον αποχαιρέτισε κι αυτός με έναν εγκάρδιο επικήδειο.

To πορτρέτο του Στέλιου Σκλαβενίτη προπορεύεται. Πίσω το φέρετρο. Η τελευταία κατοικία του το κοιμητήριο της Αναστάσεως στον Πειραιά (INTIMENEWS)

Οι άνθρωποι που τον ζούσαν από κοντά, μίλησαν και για άλλες σημαντικές επιλογές που έκανε, ως ένας από τους επικεφαλής αυτής της κολοσσιαίας, οικογενειακής επιχείρησης: «συχνά αναρωτιόμασταν: πώς είναι δυνατόν μία εταιρεία των τριών δισ. να ασχολείται με το παράπονο που έχει κάνει για ένα προϊόν ένας καταναλωτής; Κι όταν βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα του αν θα αγόραζε τα καταστήματα του Carrefour, στην πραγματικότητα δεν είχε κανένα δίλημμα: “τι θα γίνουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι που θα μείνουν άνεργοι; Αν όχι εμείς, τότε ποιος θα τους βοηθήσει;”. Αυτός ήταν ο Στέλιος».

Η μεγάλη αγωνία του, ήταν να μη μάθει κανείς για τις φιλανθρωπίες του. Τώρα όμως, ήρθε η ώρα να βγουν ακόμα περισσότερες στο φως. Ενας εκπρόσωπος της Ενορίας Λευκάδας, της ιδιαίτερης πατρίδας του εκλιπόντος, αποκάλυψε ότι οι σεισμόπληκτοι Λευκαδίτες του 2003, θα περνούσαν ακόμη δυσκολότερες ώρες αν δεν είχαν την απόλυτη στήριξη του Σκλαβενίτη.

Αισθανόταν μεγάλη ευθύνη για τους εργαζομένους και τους προμηθευτές των καταστημάτων του και ήθελε τα παιδιά να έχουν μέλλον στην Ελλάδα, όχι να αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό. Ευπατρίδης και καλλιεργημένος, χωρίς όμως να χάσει τη λαϊκότητά του-ήταν τιμή του και καμάρι του που μεγάλωσε στον Πειραιά-, ενδιαφερόταν πάντα για τη γνώμη των υπαλλήλων, προκειμένου να διαχειρίζεται σωστά την κάθε μεγάλη φουρτούνα. Προστάτευε θέσεις εργασίας και μισθούς. Γι’ αυτό άλλωστε, η φιλοσοφία ολόκληρης της ζωής του, έγινε και το βασικό σλόγκαν της επιχείρησής του: «Απλές πράξεις, μεγάλης αξίας».

Γύρω από τον Ναό, πλήθος τροχονόμων προσπαθούσε να ρυθμίσει την κυκλοφορία ώστε να διευκολυνθεί η πομπή που θα κατέληγε στο Κοιμητήριο της Αναστάσεως του Πειραιά. Μέσα από τον Ναό, βγήκαν πρώτα οι επίσημοι, μεταξύ πολλών άλλων οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Γιάννης Δραγασάκης, Παναγιώτης και Μάσα Φασούλα, Φάνη Πάλη Πετραλιά, Βασίλης Λεβέντης, Σταύρος Σουμάκης, Κωστής Χατζηδάκης, Βύρων Πολύδωρας, κ.ά.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποχωρεί από την εκκλησία. Πίσω του διακρίνονται ο Βασίλης Λεβέντης και ο Βαγγέλης Μαρινάκης (SOOC)

Παρά την ανακοίνωση ότι η οικογένεια του Στέλιου Σκλαβενίτη θα δεχόταν συλλυπητήρια σε κεντρικό κτίριο επί της οδού Κηφισού, ήταν πολλοί εκείνοι που έσπευσαν να πουν ένα τελευταίο αντίο από κοντά στον Στέλιο, τον άνθρωπο που ένιωθαν πάντα κοντά τους.

Αμέτρητα στεφάνια παρά τις εκκλήσεις της οικογένειας για δωρεές (INTIMENEWS)

Σε μια εποχή που οι αξιόλογες θέσεις εργασίας, όπως και οι αξιόλογοι εργοδότες είναι είδη υπό εξαφάνιση, αυτή η λαοθάλασσα δικαίωσε τις επιλογές ενός ανθρώπου που έδινε μεγάλη σημασία όχι μόνο στη βιολογική, αλλά και στην εργασιακή του οικογένεια.

Κι όπως λένε και οι στίχοι της Ελένης Ζιώγα από το αγαπημένο του τραγούδι, έτσι όπως τους διάβασε συγκινώντας τους πάντες μια συνεργάτις του:

«Ν’ ανεμίζει στο κατάρτι η ζωή, να φεγγίζουν όλα τ’ άστρα στο πανί και να ‘χουμε μια θάλασσα γυαλί. Να φουλάρουμε μ’ ελπίδες και φιλιά να ξεχάσουμε τις πίκρες στη στεριά και να ‘ναι καλοτάξιδη η καρδιά. Βάλε πλώρη γι’ αυτά που ονειρευτήκαμε για το αύριο πρόσω ολοταχώς. Μια συγγνώμη και ξαναγεννηθήκαμε, μια αγκαλιά και η αγάπη ωκεανός». Καλό ταξίδι από μια βουρκωμένη λαοθάλασσα, σε μια «Θάλασσα γυαλί».

The post «Μας γέλασες, φίλε Στέλιο…» appeared first on Protagon.gr.