Μερικές σκέψεις για το «So Υou Τhink Υou Can Dance»

Το 2007 προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από τη συχνότητα του Mega, το «So You Think You Can Dance».

Δέκα χρόνια μετά, ο ANT1 αποφάσισε να προβάλει ξανά το χορευτικό διαγωνισμό, σπάζοντας τον κανόνα των τραγουδιστικών σόου που είθισται τελευταία να βλέπουμε. Οταν τα τέσσερα στα πέντε αφορούν το τραγούδι, το να ξεκινήσει ένα σόου με χορό είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Λες επιτέλους, θα δω ανθρώπους με κάποιο άλλο

ταλέντο εκτός του τραγουδιού. Καλά τα «Rising Star» και τα «Xfactor», αλλά γκώσαμε στο τραγούδι παιδιά, δείξτε και κάτι άλλο.

Το δεύτερο πράγμα που σκέφτηκα παρακολουθώντας το συγκεκριμένο πρόγραμμα, είναι ότι εδώ πραγματικά κυριαρχούν τα ταλέντα. Δεν λέω ότι στους τραγουδιστικούς διαγωνισμούς δεν βλέπεις αξιόλογους καλλιτέχνες, λέω όμως ότι εκεί οι πόρτες ανοίγουν και για λιγότερο ταλαντούχους. Δεν έχεις την τέλεια φωνή, αλλά έχεις τέλειο σώμα, δεν είσαι και σούπερ ερμηνευτής, αλλά είσαι τυπάκι και τα κοριτσάκια θα σε λατρέψουν. Δεν θα γίνεις Χαρούλα Αλεξίου, αλλά θα βγάλεις μερικές σεζόν σε μια πίστα με το μινάκι και το δωδεκάποντό σου. Αυτό μας αρκεί.

Σε ένα τραγουδιστικό σόου, διαγωνίζονται ταλέντο και εικόνα. Στο χορευτικό αντιθέτως, διαγωνίζονται ταλέντο με ταλέντο. Ο χορός δεν χαρίζεται σε κανέναν, τον κερδίζεις με κόπο και ιδρώτα και με κάθε μυ του κορμιού σου. Και μοντέλο της Βικτόρια Σίκρετ ν’ ανέβει στη σκηνή, αν δεν χορέψει καλά θ’ αποκλειστεί. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να πάρει τη θέση κάποιου άλλου πραγματικά ταλαντούχου. Να ένα πράγμα που χαίρεσαι σ’ έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό χορού. Το ταλέντο και η δουλειά που έχει κάνει κάποιος, η καλλιτεχνική φλέβα, η προσπάθεια, εδώ υπερισχύουν και δικαιώνονται.

Να μου πεις, ωραία όλα αυτά, αλλά τι νόημα έχουν; Σε μια Ελλάδα όπου οι καλλιτέχνες φυτοζωούν, τι έγινε κι αν ξεπηδήσουν μερικοί πολύ καλοί χορευτές από ένα σόου; Ποιος θα τους αξιοποιήσει; Προφανώς δεν θα έχουν την πορεία που έχουν οι νικητές του «So You Think You Can Dance» της Αμερικής, αλλά μερικές πόρτες όσο να πεις θ’ ανοίξουν. Όλο και κάποιος σκηνοθέτης θα τους φωνάξει, όλο και σε κάποιο βίντεο κλιπ θα συμμετέχουν.

Ή τουλάχιστον, θα πλαισιώσουν τα μπαλέτα των επόμενων σταρ που θα ξεπηδήσουν μέσα απ’ τους τραγουδιστικούς διαγωνισμούς. Μπολσόι δεν θα δουν, δεν θα χορέψουν με την JLo μπροστά σε 50.000 κοινό, δεν θα παίξουν σε μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, ούτε σε καμιά φοβερή σκηνή τύπου «La la Land». Αλλά ένα μεροκάματο δίπλα στον Ρέμο και τη Φουρέιρα θα το βγάλουν στον καλλιτεχνικό κόσμο της Ψωροκώσταινας. Κάτι είναι κι αυτό.

ΥΓ. Το «So You Think You Can Dance» είναι ένα αμερικάνικο franchise σόου, των παραγωγών Σάιμον Φούλερ και Νάιτζελ Λάιθγκο. Ξεκίνησε το 2005 και απ’ ό,τι διαβάζω, έχει προβληθεί σε 37 χώρες κι έχει κερδίσει και αρκετά βραβεία Emmy.

The post Μερικές σκέψεις για το «So Υou Τhink Υou Can Dance» appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα