Μια σέλφι με τη Χίλαρι

18:56 26/9/2016 - Πηγή: Protagon

Είναι επικίνδυνο να χειρίζεσαι έναν πολιτικό σαν σταρ του σινεμά. Αναφέρομαι στους διάφορους επικοινωνιολόγους που αναλαμβάνουν να χτίσουν τα προφίλ των εκάστοτε υποψηφίων. Κατ’ αρχάς είναι εκτός των καθηκόντων του ένας πολιτικός να παριστάνει το -προσιτό ή απρόσιτο- μοντέλο που ποζάρει.

Αυτό το κάνουν οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές για να προωθήσουν τις ταινίες ή τους δίσκους τους, τις παραστάσεις ή τις συναυλίες τους. Το κάνουν και βαριούνται (οι περισσότεροι το ομολογούν αργά ή γρήγορα) αλλά τους υποχρεώνουν οι εταιρείες

παραγωγής.

Επίσης το κάνουν οι βασιλείς, οι οποίοι, κατά τα’ άλλα, δεν έχουν απαιτητικές ασχολίες ωστόσο πρέπει, με κάποιες εικόνες, να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Πόζα, φωτογραφία, μειδίαμα και κούνημα χεριού για τον τυπικό χαιρετισμό του πλήθους – εκεί εξαντλείται λοιπόν όλος ο φόρτος εργασίας τους.

Μια φωτογραφία, ο απόλυτος σουρεαλισμός της (αμερικανικής) πολιτικής. Η Χίλαρι Κλίντον σε καφάσι για να τη βλέπουν όλοι. Εκείνοι της γυρνούν την πλάτη. Την αγνοούν; Οχι! Είναι μια τέλεια καλοστημένη (και όχι και τόσο αυθόρμητη) ομαδική σέλφι που έγινε σε προεκλογική επίσκεψή της στο Ορλάντο

Οι πολιτικοί όμως, έχουν άλλα πράγματα να κάνουν, όχι να φωτογραφίζονται. Εχουν να σώσουν μια χώρα, να ηγηθούν, να την ωθήσουν να ξεπεράσει δυσκολίες, να τη βοηθήσουν να αναπτυχθεί, να τη γλυτώσουν από μπελάδες κ.ο.κ. Εχουν να αφουγκραστούν την κοινωνία και να εστιάσουν στα προβλήματα που πρέπει να λυθούν για να ζουν οι άνθρωποι καλύτερα.

Και κατ’ ιδίαν σέλφι της Χίλαρι Κλίντον με υποστηρικτές της στο εκπαιδευτικό ίδρυμα Frontline Outreach Centre, στο Ορλάντο

Πρώτη και βασική προϋπόθεση για να καταφέρει ένας πολιτικός να εκπληρώσει έστω και έναν από τους πιο πάνω στόχους, είναι να έχει γνήσια επαφή με την κοινωνία της οποίας ζητεί την ψήφο. Αυτό, τουλάχιστον, προσπαθούν να δείξουν οι επικοινωνιολόγοι, με τις εκλογικές εκστρατείες που οργανώνουν. Αλλο όμως «επικοινωνία» και άλλο «πραγματικότητα». Εχουν τελικά οι πολιτικοί αληθινή επαφή με την κοινωνία; Δεν αναφέρομαι φυσικά στο «κολπάκι» τους με το ταξί κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές ‒ μετακινούνται με ταξί για να μαθαίνουν τι δυσαρεστεί στους ψηφοφόρους.

Στη φωτογραφία της υποψήφιας των Δημοκρατικών από την ομιλία της στο Frontline Outreach Centre ‒ ένα εκπαιδευτικό κέντρο για παιδιά και οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικές και άλλες δυσκολίες, στο Ορλάντο της Φλόριντα ‒ ήταν παρόντες πολλοί νέοι. Σημερινοί ή αυριανοί φοιτητές, σημερινοί ή αυριανοί απόφοιτοι κολεγίων και πανεπιστημίων. Νυν ή μελλοντικοί άνεργοι, νυν ή μελλοντικοί υποαπασχολούμενοι, οι οποίοι πιθανώς δεν μπορούν ή ενδεχομένως δεν θα μπορούν να αποπληρώσουν το φοιτητικό δάνειό τους. Τα απλήρωτα φοιτητικά δάνεια αποτελούν σήμερα τη νέα μεγάλη απειλή κατά του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος.

Στα Οσκαρ, του 2014, η αμερικανίδα τηλεπαρουσιάστρια Ελεν ντε Τζένερις (κέντρο) κάλεσε ένα μάτσο διάσημους ηθοποιούς να γελάσουν στον φακό της. Αποτέλεσμα; Την επόμενη ημέρα η τηλεπαρουσιάστρια, έγινε γνωστή παγκοσμίως, έστω κι αν η εκπομπή της προβάλλεται μόνο στις ΗΠΑ

Πώς λοιπόν όταν έχεις ένα τέτοιο πρόβλημα μπροστά σου κάνεις χαζές χαρούλες με το ακροατήριο και το παρακινείς να βγείτε μαζί σέλφι; Διότι το όλο σκηνικό μοιάζει στημένο. Αν η σέλφι φωτογραφίες ήταν κάποτε ο ορισμός του αυθόρμητου τώρα έχει γίνει ο ορισμός της σκηνοθεσίας – και σε όρους πολιτικής, ο ορισμός του κενού νοήματος. Εξήγησες άραγε, αγαπητή Χίλαρι, σε αυτόν τον κόσμο που σε παρακολουθεί πέντε πράγματα για το πρόβλημα ή τους είπες: «Αν με ψηφίσετε όλα θα λυθούν και τώρα πάμε για μια σέλφι;».

Χθες διάβαζα έναν τίτλο στο λογοτεχνική εφημερίδα New York Review of Books, που αφορούσε τις αμερικάνικες εκλογές: «Can the unthinkable happen?». (Μπορεί να συμβεί το ασύλληπτο;) Το «ασύλληπτο» ήταν η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία.

Η σέλφι που τράβηξαν το 2013 στην κηδεία του Νέλσον Μαντέλα ο Μπαράκ Ομπάμα μαζί με τον τότε πρωθυπουργό της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, και την τότε πρωθυπουργό της Δανίας, Χέλε Τόρνινγκ-Σμίτ, υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες όλων των εποχών – όχι πολιτική επιτυχία, όμως

Προσωπικά δεν το βρίσκω και τόσο ασύλληπτο. Στην πολιτική είναι όλα πιθανά όταν υπάρχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια. Σήμερα λοιπόν που αντίκρισα τη φωτογραφία της πασίχαρης Χίλαρι να χαιρετάει τα πλήθη σε ειδικά μελετημένη υπερομαδική πόζα σέλφι στο Ορλάντο, απλώς σκέφθηκα τα εξής…

Αν ο ψηφοφόρος είναι τόσο, μα τόσο αποβλακωμένος, και αν ο τρόπος να τον κερδίσεις είναι να του χαρίσεις μία σέλφι υπό τη σωστή γωνία, τότε δεν πάμε καθόλου καλά.

Κι αν ο (υποτίθεται) σοβαρός υποψήφιος πολιτικός, προσπαθεί να «χτυπήσει» τον «ασύλληπτο» αντίπαλό του χρησιμοποιώντας τα κόλπα με τα οποία ο τελευταίος «πουλάει» ως γραφικός στα ΜΜΕ και στα social media τότε σίγουρα υπάρχει κάτι… πολύ σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Ο πάπας στο Βατικανό, φωτογραφίζεται σέλφι με μαθητές που πήγαν να τον επισκεφτούν. Κι αυτός τη δουλειά του κάνει, όπως όλοι, μόνο που κι αυτόν θα τον κατέτασα στην κατηγορία «βασιλείς»

Η Χίλαρι Κλίντον, πάντως, η οποία ανάρρωσε από την ασθένεια που βύθισε σε μεγάλη ανησυχία τις ΗΠΑ, το περασμένο Σαββατοκύριακο, ελάχιστα εικοσιτετράωρα προ του ντιμπέιτ, φρόντισε να κερδίσει το χαμένο έδαφος στα Μέσα, έναντι του αντιπάλου της. Ανάρτησε τη φωτογραφία του Ορλάντο στο Twitter και αμέσως άρχισε να μετράει share.

The post Μια σέλφι με τη Χίλαρι appeared first on Protagon.gr.