Ο θρίαμβος της αναμονής

“Αll things come to those who wait”

Violet Fane

Η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μια ήττα των ιδιοκτησιακών αντιλήψεων μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ταυτόχρονα μια νίκη όσων πίστεψαν ότι η ΝΔ μπορεί και πρέπει να έχει ανοιχτές πολιτικές τάσεις αντί για φατρίες και καπετανάτα.

Ο Κυριάκος υπήρξε πάντα ένας πολιτικός που προέκρινε την κομματική του ταυτότητα από το οικογενειακό «οικόσημο». Μετά την αποτυχία ανάδειξης της Ντόρας Μπακογιάννη στην ηγεσία, μεθοδικά και σταθερά κατόρθωσε να διαχωρίσει την πορεία του από αυτήν της Ντόρας, με κορυφαία στιγμή την

άρνησή του να την ακολουθήσει στην μοναχική και ατελέσφορη (όπως τελικά αποδείχθηκε) πορεία της Δημοκρατικής Συμμαχίας του 2012.

Η στρατηγική του αποσκοπούσε στο να περάσει στην πολιτική επετηρίδα της παράταξης, να συνδέσει την πορεία του με όλους τους εκάστοτε αρχηγούς, όχι σαν προστατευόμενός τους, αλλά σαν «σάρξ εκ της σαρκός» τόσο του κόμματος συνολικά, όσο και της φιλελεύθερης τάσης που εκπροσωπεί. Διέβλεψε ότι θα ερχόταν και η ώρα του φιλελευθερισμού, περίμενε υπομονετικά να περάσουν από την αρχηγία οι άλλες δύο κυρίαρχες τάσεις, δηλαδή ο καραμανλισμός και η λαϊκή Δεξιά, και η ώρα του τελικά ήρθε την περασμένη Κυριακή.

Στην πορεία της διεκδίκησης της αρχηγίας ευνοήθηκε πολύ από το γεγονός ότι ελάχιστοι τον υπολόγιζαν ως τελικό νικητή, και οι όποιες αντιπαλότητες συνέτειναν τελικά στην εν πολλοίς αλληλοεξουδετέρωση των αντιπάλων του. Ο ίδιος προτιμούσε να μιλάει για ενότητα και να επιζητεί τον διάλογο και την αντιπαράθεση επιχειρημάτων, κατορθώνοντας να είναι ουσιαστικά η δεύτερη επιλογή και των τριών άλλων υποψηφίων, κάτι που σπάνια θυμάμαι να συμβαίνει σε τέτοιου τύπου εκλογική διαδικασία. Το εντυπωσιακότερο στοιχείο που προκύπτει από την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων είναι ότι κατόρθωσε στον δεύτερο γύρο να μεταστρέψει ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων που στον πρώτο γύρο επέλεξαν τον Βαγγέλη Μειμαρράκη, κάτι που επίσης δύσκολα θα το υπέθεταν οι αναλυτές. Πρέπει, επίσης να σημειωθεί ότι σημαντικό ρόλο στην επικράτηση Μητσοτάκη έπαιξε και η απουσία πολλών υποψηφιοτήτων «πρώτης γραμμής», αφού πολλά κορυφαία στελέχη επέλεξαν να μην δώσουν αυτή τη μάχη στο δεδομένο χρονικό σημείο και άλλα επέλεξαν να την δώσουν «διά αντιπροσώπων», πράγμα που καταδικάστηκε από την εκλογική βάση της ΝΔ.

Η επιτυχία της πορείας του θα κριθεί κυρίως από τον βαθμό στον οποίο θα μπορέσει να εκφράσει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις πέραν της ΝΔ, όπως είναι σήμερα, αλλά και στο κατά πόσο θα μπορέσει να συμπορευτεί με τις παραδοσιακότερες τάσεις εντός ΝΔ στην διαμόρφωση μιας πρότασης αληθινού εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεων που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.

*Ο Σπήλιος Κουβέλης είναι πολιτικός αναλυτής

The post Ο θρίαμβος της αναμονής appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα