Η Αννα και τα συγχαρητήρια των πολιτικών

12:41 10/8/2016 - Πηγή: Protagon

Με τις επιτυχίες στις αθλητικές διοργανώσεις υπάρχει μια κλασική ρουτίνα. Ο αθλητής νικά και μετά οι πολιτικοί τον συγχαίρουν. Στη χώρα μας όμως, σε αυτή τη ρουτίνα έχει έρθει να προστεθεί – κάπου εκεί στο σημείο όπου διατυπώνονται τα συνήθη συγχαρητήρια της πολιτικής ηγεσίας – η επίσης συνήθης χλεύη του οργισμένου Διαδικτύου, ένα σταθερά επαναλαμβανόμενο ψηφιακό ανάθεμα «στους πολιτικούς που τρέχουν για τη λεζάντα» και «πού ήταν όλοι αυτοί όταν η Αννα δεν είχε φυσίγγια και πιστόλια;». Αυτό συνέβη και μετά τον θρίαμβο της Αννας Κορακάκη

στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Σύσσωμο το ελληνικό facebook προειδοποίησε τους πολιτικούς να μη τολμήσουν να δώσουν συγχαρητήρια στη χρυσή ολυμπιονίκη της σκοποβολής και όταν αυτοί τα έδωσαν έπεσε το πολλαπλάσιο κράξιμο. Το ίδιο, αν όλα πάνε καλά και έχουμε και άλλα μετάλλια, θα συμβεί και πάλι. Η δικτατορία του ψηφιακού προλεταριάτου έχει αποφανθεί ότι οι επιτυχίες «ανήκουν στον λαό (του Διαδικτύου)» και όχι στους πολιτικούς (ούτε βέβαια στους δημοσιογράφους – αυτοί κολλάνε με όλα – «που πάλι βρήκαν θέμα αυγουστιάτικα»).

Για χάρη της συζήτησης ας δεχτούμε ότι η Πολιτεία θα έπρεπε να έχει διασφαλίσει πολύ καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας στην Κορακάκη και κακώς δεν το έκανε – αν και τελευταία φορά που ρώτησα Ανατολική Γερμανία δεν υπάρχει πια. Ας είναι. Ας δεχτούμε ότι η Πολιτεία έχει τις ευθύνες της και έπρεπε να έχει και προπονητήρια για σκοποβολή. Τι θα προτιμούσε το βαθιά πατριωτικό facebook που ανάμεσα σε ημίγυμνες selfies στην παραλία και καλημέρες δακρύζει με την Αννα Κορακάκη; Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Προκόπης Παυλόπουλος να μην πουν τίτοτα, να κάνουν ότι η ιστορική αυτή επιτυχία δεν συνέβη ποτέ και να συνεχίσουν ο πρώτος να μιλάει σαν σε λούπα για το χρέος της Γερμανίας και ο δεύτερος να ασχολείται με τα δικά του;

Σε όλες τις χώρες του κόσμου οι πολιτικοί σπεύδουν να συγχαρούν τους αθλητές όταν κατακτούν μια διάκριση, πολύ δε περισσότερο όταν αυτή η διάκριση είναι ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι μια πρώτη (και ίσως ακολουθήσουν και άλλες) αναγνώριση από ένα κράτος προς τους πολίτες του που διακρίνονται, άσχετα αν εκείνο τους χρηματοδότησε για να το κάνουν ή όχι. Σημασία εδώ έχει ότι το κράτος τούς παρείχε το πλαίσιο και αυτό δεν έχει να κάνει με επιδοτήσεις και δημόσια προπονητήρια, αλλά με γενικότερη αντίληψη περί κοινωνίας στην οποία ζουν και αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους οι άνθρωποι.

Μόλις χθες το βράδυ το έκανε ο Φρανσουά Ολάντ για τον Ντενί Γκαργκό-Σανού, νικητή στο κανόε-καγιάκ.

Ο Μπαράκ και η Μισέλ Ομπάμα έφτιαξαν ολόκληρο βίντεο για να ενθαρρύνουν την αμερικανική ομάδα στο Ρίο. Κανείς δεν τους κατηγόρησε ότι πάνε να εκμεταλλευτούν πολιτικά τους αθλητές.

Watch @POTUS and @FLOTUS share their favorite Olympic memories—and cheer on #TeamUSA: https://t.co/p2YKF9yZhl https://t.co/cIOY5K7KAj

— The White House (@WhiteHouse) August 8, 2016

Η Γαλλία και πολύ περισσότερο οι ΗΠΑ είναι χώρες στις οποίες το κράτος δεν δαπανά λεφτά φορολογουμένων για να συμμετέχουν οι αθλητές τους στους Αγώνες – κι όμως οι πολιτικοί «τολμούν» να αγκαλιάσουν τις αθλητικές επιτυχίες.

Μόνο εδώ υπάρχει αυτή η συστηματική απέχθεια για την πολιτική ηγεσία – την οποία εμείς οι ίδιοι εκλέγουμε βέβαια – όταν σπεύδει να κάνει το καθήκον της, δηλαδή στο πλαίσιο του ρόλου της να συγχαρεί έναν πολίτη για μια διάκρισή του στο εξωτερικό.

Λαϊκισμός; Αναμφίβολα. Ο περιούσιος λαός που με τόση ελαφρότητα ζητά «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», δεν θέλει τους πολιτικούς να «μαγαρίζουν» τα λαϊκά κορίτσια και αγόρια που διακρίνονται στα σπορ. Ευκολία; Πιθανόν. Το «πού είναι το κράτος;» είναι πάντα ένα καταφύγιο. Κρυφή ζήλια; Ισως. Γιατί να μη βγάλει και για τη δική μου κόρη συγχαρητήριο τηλεγράφημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Μάλλον όλα αυτά μαζί.

Απλά να παραθέσω μια ιστορία από το 1936. Τον Τζέσε Οουενς που κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου και κατέρριψε τη ναζιστική προπαγάνδα, δεν τον πείραξε που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και ο Λευκός Οίκος δεν τον βοήθησαν στην προετοιμασία του. Τον πείραξε που μετά τα τέσσερα χρυσά, ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ δεν του έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα.

The post Η Αννα και τα συγχαρητήρια των πολιτικών appeared first on Protagon.gr.