Τάζω και (δεν) δίνω: θρίαμβος και καταστροφή…

Αν τύχει και βρεθείς για λίγο σε μέρος με μοναδική πηγή πληροφόρησης την τηλεόραση-και δη την κρατική, αν και ορισμένα ιδιωτικά την συναγωνίζονται κι ας λέει ο Αλέξης Τσίπρας ότι τον πολεμούν τα συμφέροντα-είναι σίγουρο ότι θα πιστέψεις πώς «λεφτά υπάρχουν»! Ο Γιώργος Παπανδρέου τώρα… δικαιώνεται!

Η μία υπουργός μοιράζει επιδόματα

(κι άλλα, πρόσθετα), η άλλη υπερθεματίζει ότι είναι ακατάσχετο το ήδη δοθέν, ο τρίτος σκορπάει μερικά εκατομμύρια σε έργα πριν πάει ο Τσίπρας στην περιοχή της πλημμύρας, ένας διοικητής οργανισμού εξηγεί πώς θα μοιραστούν τα λεφτά. Και πάει λέγοντας. Ινα πληρωθή το υπό του προφήτου (πολιτικού) ρηθέν «από τάξιμο και από δόσιμο δεν έπαθε κανείς τίποτα».

Το τάξιμο αποτελεί το σήμα κατατεθέν των επί της πρωθυπουργικής θύρας ευρισκομένων πολιτικών. Αξεπέραστη συνταγή. Μόνο μια φορά, θυμάμαι, δεν έπιασε στη Μεταπολίτευση: στις εκλογές του 1985, όταν ο Μητσοτάκης (ο μακαρίτης) έταξε φθηνά αυτοκίνητα και τον νίκησε το σύνθημα «καλύτερα παπάκι…». Εξαίρεση, διότι το κραταιό τότε ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε καταφέρει να κάνει το δόσιμο ισχυρότερο από το τάξιμο.

Ο σημερινός Πρωθυπουργός αποτελεί το τέλειο παράδειγμα για το πού μπορούν να οδηγήσουν οι άκριτες και άκρατες υποσχέσεις. Εταξε τα πάντα στους πάντες. Είτε ήταν αφελής και αυταπατήθηκε είτε είπε συνειδητά ψέματα ο σκοπός του επετεύχθη. Η εξουσία κατελήφθη. Νίκη, θρίαμβος αδιαμφισβήτητος. Επιβεβαιώνεται, όμως, η επικρατούσα αντίληψη ότι «από τάξιμο δεν έπαθε κανείς τίποτα»; Σε πείσμα της βεβαιότητας αυτής, λέμε «όχι». Το αντίθετο, διαψεύδεται!

Διότι αυτά που παθαίνει σήμερα ο Τσίπρας είναι εν πολλοίς αποτέλεσμα των ταξιμάτων του. Και το χειρότερο: τα παθαίνουν οι αποδέκτες των ταξιμάτων του. Οσα επιδόματα κι αν δώσει, δεν μπορεί να αντισταθμίσει το μέγεθος της καταστροφής που έχουν υποστεί. Οι κοψοχέρηδες αυξάνονται. Άλλα είχαν ακούσει και πιστέψει και άλλα ζουν. Τα ταξίματα του Τσίπρα (θα) αποδειχθούν η δική του πολιτική καταστροφή. Διότι δεν γίνεται να αντισταθμιστούν από τα δοσίματα. Οι οργισμένοι εξαπατηθέντες θα τα πάρουν και θα τον εγκαταλείψουν, θα πάνε να πάρουν και από τον επόμενο!

Το σημερινό πάθημα του Τσίπρα ευλόγως πρέπει να είναι μάθημα για τον επόμενο. Βεβαίως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι συγκρατημένος, αλλά δεν αποφεύγει κι αυτός τις υποσχέσεις: θα μειώσει, είπε, φόρους στις επιχειρήσεις και εργοδοτικές εισφορές, θα μειώσει και τον ΕΝΦΙΑ. Το ερώτημα είναι πώς θα γίνει αυτό, αν δεν βγαίνουν τα φορολογικά έσοδα και δεν επαρκούν τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων για την πληρωμή των συντάξεων. Γι’ αυτό θα ήταν προτιμότερο, μετά την υπόσχεση, να προσθέσει: «Θα ρωτήσω, βεβαίως, τον Σταϊκούρα (αν υποθέσουμε ότι θα είναι ο υπουργός Οικονομικών) αν βγαίνουν οι αριθμοί».

Ακουσα και αυτήν την πανηγυρική δέσμευση του κ. Μητσοτάκη ενώπιον των νεοδημοκρατών συνέδρων: «Δεσμεύομαι ότι η ΝΔ θα εφαρμόσει κάθε λέξη από το Σχέδιό μας για την Ελλάδα που αξίζουμε». Προφανώς πρόκειται για μια κοινότοπη υπερβολή. Αλλά, αφού ήθελε να την πει, έπρεπε να προσθέσει: «Θα το κάνω αφού δω πρώτα τι θα παραλάβω». Διότι, αν παραλάβει τη γνωστή και από το παρελθόν «καμένη γη», δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει (όχι «κάθε λέξη», αλλά) ούτε τις μισές λέξεις του σχεδίου του. Χώρια που θα έχει και την (εκτός Μνημονίου!) επιτήρηση.

Μέχρι τις εκλογές έχει χρόνο να το διορθώσει. Ετσι ώστε μετά να μην ακούσει και εκείνος το «αλλιώς μας τα ‘λεγες παπά πριν σε χειροτονήσουν», όπως το ακούει καθημερινά ο Τσίπρας…

The post Τάζω και (δεν) δίνω: θρίαμβος και καταστροφή… appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα