Τι είδα στο Μαρακανά

16:15 6/8/2016 - Πηγή: Protagon

Ηταν μία τελετή έναρξης που δεν πέρασαν καλά μόνοι οι τηλεθεατές. Το διασκεδάσαμε και όλοι εμείς μέσα στο Μαρακανά. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς μέσα εκεί. Η σάμπα να παίζει από τα ηχεία και όλοι οι θεατές όρθιοι να χορεύουν. Και μπροστά στα μάτια μας ένα πολύχρωμο τοπίο από ανθρώπους, σημαίες και σκηνικά. Ηταν μία τελετή που περιέγραψε την εικόνα και την αίσθηση της Βραζιλίας.

Στο τέλος όλοι φύγαμε με χαμόγελο. Ολοι ήταν ευχαριστημένοι, το ένιωθες στην

ατμόσφαιρα. Ηταν μία ανθρώπινη τελετή που σε έκανε να αισθάνεσαι άνετα, φιλικά. Δεν υπήρχε κάτι να σε κάνει να αισθανθείς μικρός. Δεν ήρθαν δηλαδή οι Βραζιλιάνοι να σου δείξουν το μπόι τους. Ηρθαν να σου πουν ότι είναι φίλοι, ανησυχούν για το περιβάλλον και μπορείς να κάνεις κάτι και εσύ για αυτό. Δεν νομίζω ότι στο παρελθόν έχει υπάρχει τόσο ισχυρό μήνυμα για κάτι που απασχολεί την ανθρωπότητα, εκτός βέβαια από το διαχρονικό για την ειρήνη. Ομως, όπως αποδείχθηκε, για την ειρήνη δεν γίνονται και πολλά. Για το περιβάλλον μπορείς να κάνεις και εσύ κάτι, όπως έκαναν οι αθλητές που συμβολικά φύτεψαν από ένα σπόρο. Αυτό το βρήκα υπέροχο. Και η επιλογή του τελευταίου λαμπαδηδρόμου ήταν εξαιρετική με το μήνυμα που μετέφερε. Αλλά και κάτι ακόμα: η ομάδα των προσφύγων ήταν εκείνη που έφερε τη μεγαλύτερη συγκίνηση και το πιο ζεστό, το πιο ανθρώπινο χειροκρότημα.

Τώρα για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα να είναι τόσο όμορφα τα πράγματα και να κυλήσουν όλα στην εντέλεια. Πριν αρχίσει η τελετή στο χώρο των ξένων παραγόντων άκουγες διάφορα. Και κυρίως άκουγες την ανησυχία τους για το πώς θα κυλήσουν αυτοί οι Αγώνες. Ολοι όσοι είμαστε εδώ, προσγειωθήκαμε επιφυλακτικοί στο Ρίο αφού δεν είχαμε ακούσει και λίγα. Τα άκουσε και ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής. Δεν ξέρω πώς φάνηκε και ακούστηκε στην τηλεόραση, αλλά όταν υποσχέθηκε δουλειές στους εθελοντές, από τις κερκίδες άρχισαν να γιουχάρουν. Εχω την αίσθηση ότι οι άνθρωποι εδώ περιμένουν να τελειώσουν οι Αγώνες για να εκφράσουν το παράπονο και τη διαμαρτυρία τους. Αυτό σου λένε όλοι οι ντόπιοι. Αισθάνονται ότι για να γίνουν οι Αγώνες μπήκαν τα προβλήματα τους κάτω από τον χορτοτάπητα του Μαρακανά. Μόλις σβήσει η φλόγα θα εμφανιστούν πάλι.

Οργανωτικά υπάρχουν προβλήματα, το διαπιστώνεις εύκολα. Τηλεφωνήματα που έπρεπε να έχουν απάντηση, μένουν αναπάντητα. Παίρνεις και δεν το σηκώνει κανείς. Στις συγκοινωνίες υπάρχει θέμα συντονισμού, ενώ στο Ολυμπιακό Χωριό έχουν ακόμα κατασκευαστικά προβλήματα. Μας λένε να προσέχουμε συνέχεια τα προσωπικά μας αντικείμενα. Οι εθελοντές είναι εξυπηρετικοί, αλλά δεν μιλάνε όλοι αγγλικά! Ευτυχώς, οι Ελληνες ξέρουμε πώς να τα καταφέρνουμε σε αυτά… Η πόλη φυσικά είναι εντυπωσιακή, αλλά εγώ βρίσκομαι μακριά από τη φαβέλα.

Και κάτι πιο προσωπικό. Οταν έφτασα στο Ρίο, η ΔΟΕ έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο με μορφές των Αγώνων που θεωρεί σημαντικές. Με έχει συμπεριλάβει και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για τη σπουδαία τιμή

* Ο Πύρρος Δήμας έχει κατακτήσει τρία χρυσά και ένα χάλκινο ολυμπιακά μετάλλια σε τέσσερις διαφορετικές διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων. Εχει διατελέσει πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών και μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου.

The post Τι είδα στο Μαρακανά appeared first on Protagon.gr.