Η άγρια πλευρά των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων – Ξύλο μέχρι τελικής πτώσης και ο αθλητής που σκοτώθηκε για να κερδίσει

Όσο λαμπροί ήταν κάθε τέσσερα χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα άλλο τόσο βίαοι γινόντουσαν, με το αίμα και το ξύλο μέχρι τελικής πτώσης να αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Το παγκράτιο, η πάλη και η πυγμαχία ήταν τα πιο επικίνδυνα αγωνίσματα, όπου οι συμμετέχοντες γνώριζαν εκ των προτέρων πως δεν θα έβγαιναν αλώβητοι από το στάδιο. Χωρίς γύρους, χρόνο ή άλλα σχετικά μέτρα, νικητής ανακηρυσσόταν εκείνος που στεκόταν
όρθιος μέχρι το τέλος. Οι διοργανωτές ήθελαν να υπάρχει βίαιο θέαμα, αλλά να μην τελειώνει στα πρώτα λεπτά ο αγώνας λόγω της βαναυσότητάς του. Έτσι, θέσπισαν νόμους που περιόριζαν τους αθλητές από το να «καθαρίζουν» τους αγώνες αμέσως. Παραδείγματος χάριν, σε πάλη και παγκράτιο οι κινήσεις είχαν χωριστεί σε χαμηλής και υψηλής επικινδυνότητας, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες ανάδειξης νικητή χωρίς να επέρχεται κάποιος μόνιμος τραυματισμός. Ο ιστότοπος Scholars Research Library, σε σχετική έρευνα που έκανε, έγραψε ότι στην αρχή ενός αγώνα στο παγκράτιο απαγορεύονταν τα χτυπήματα στα […]
Keywords
Τυχαία Θέματα
Ολυμπιακών Αγώνων – Ξύλο,olybiakon agonon – xylo