Κοινωνική Αστυνόμευση, ένας προβληματικός όρος

Με το άρθρο 25 του νομοσχεδίου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την αναδιοργάνωση της Ελληνικής Αστυνομίας δημιουργείται για πρώτη φορά η Διεύθυνση Κοινωνικής Αστυνόμευσης. Εκ των αρμοδιοτήτων της, η ονοματοθεσία της δείχνει μάλλον ακίνδυνη. Σε αυτήν εντάσσονται τα τμήματα Προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και Ευάλωτων Ομάδων, Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, Προστασίας Ανηλικότητας, Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας, Αντιμετώπισης Έμφυλης Βίας και Προστασίας Ζώων. Προφανώς, για τα εγκλήματα αυτά χρειάζεται σχεδιασμός και υλοποίηση αποτελεσματικών αστυνομικών δράσεων. Η ίδια όμως η επιλογή
του όρου «κοινωνική αστυνόμευση» είναι πολιτικά επικίνδυνη, επιστημονικά αβάσιμη και οπωσδήποτε ατυχής. Πρώτον, το ιστορικό-πολιτικό βάρος της έννοιας της «κοινωνικής αστυνόμευσης» παραπέμπει σε εποχές που η χώρα μας έχει αφήσει πίσω της. Υπήρχαν περίοδοι όπου ο χωροφύλακας καθόριζε την ανεκτή για το κράτος κοινωνική συμπεριφορά. Αλλά και διεθνώς, η έννοια της κοινωνικής αστυνόμευσης συνδέεται με αυταρχικά ή ολοκληρωτικά καθεστώτα. Δεύτερον, η έννοια της κοινωνικής αστυνόμευσης είναι πολιτικά ασύμβατη με το δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας της Αστυνομίας, όπως αυτό διαμορφώθηκε κυρίως από τις κυβερνήσεις του […]
Keywords
Τυχαία Θέματα