Ο Τσαϊκόφσκυ και ο κακός λύκος της άνοιας

Ο Ζλάτκο Τσαϊκόφσκυ, προπονητής της Μπάγερν Μονάχου, φαίνεται να σχολίασε ειρωνικά την αντιποδοσφαιρική σωματοδομή του Γκερντ Μίλερ, όταν του τον πρωτοπαρουσίασαν στην ομάδα, το 1964, λέγοντας: «Τι μπορώ να κάνω εγώ με αυτόν τον αρσιβαρίστα!!». Γράφει ο Χρίστος Χ. Λιάπης* Δέκα χρόνια, όμως αργότερα, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, απέναντι στην Ολλανδία, αυτός ο αρσιβαρίστας, μέσα στο σπίτι του, στο Μόναχο,  με μια χορευτική κίνηση που θα ζήλευε και ο Νουρέγιεφ, στον ρόλο του Ζίγκφριντ της Λίμνης των Κύκνων του “κανονικού” Τσαϊκόφσκυ  της μουσικής και όχι της προπονητικής,
θα σημειώσει το νικητήριο γκολ για την Εθνική Ομάδα της Δυτικής Γερμανίας. Μια δύσκολη υποδοχή στο γύρισμα του Μπόνοφ  που αντισταθμίζεται από μια προσποίηση προδιαγραφών μπαλέτου, όπου το σώμα του ακολουθεί αρχικώς την εμπροσθοβαρή αδρανειακή κίνηση της φάσης και εν συνεχεία, με μια απρόσμενη μυϊκή ανάκρουση, οπισθοδρομεί και με τη μπάλα κολλημένη στα πόδια του εκτελεί ημιστροφή, στέλνοντάς την στο τέρμα, κάτω από τα έκπληκτα πόδια του Ολλανδού αμυντικού Ρούντι Κρολ και δίπλα από […]
Keywords
Τυχαία Θέματα