Lalaland

07:36 19/1/2019 - Πηγή: In.gr

Στη Βουλή ο Πρωθυπουργός είχε ένα ισχυρό επιχείρημα: με την (πραγματική ή σικέ) αποχώρηση του Καμμένου έχασε την κυβερνητική πλειοψηφία.

Επρεπε κάτι να κάνει. Θύμισε μάλιστα ότι το ίδιο συνέβη και το 2015.

Οχι ακριβώς.

Το 2015 που έμεινε χωρίς πλειοψηφία έκανε εκλογές.

Το 2019 απάντησε με ψήφο

εμπιστοσύνης.

Και τα δύο είναι εξίσου θεμιτά. Αλλά γιατί στο ίδιο ερώτημα έδωσε διαφορετική απάντηση;

Η μία εξήγηση είναι ότι το 2015 είχαν φύγει πολλοί (είκοσι πέντε, τους μέτρησε ο ίδιος…) και δεν κυκλοφορούσαν αρκετοί Δανέλληδες.

Η άλλη ότι τότε ήταν στα πάνω του και τώρα στα κάτω του.

Ο Πρωθυπουργός τελικά απάντησε ο ίδιος στο ερώτημα: δεν έκανε εκλογές επειδή φοβάται ότι θα τις χάσει. Τόσο απλό.

Και λογικά φοβάται.

Οχι επειδή το λένε οι δημοσκοπήσεις. Αλλά επειδή σε όλα τα κυρίαρχα ζητήματα που πραγματεύεται σήμερα η χώρα ο ίδιος είναι οικτρή μειοψηφία κι η αντιπολίτευση εκφράζει την πλειοψηφική άποψη. Από το Σκοπιανό, την ανάπτυξη, την οικονομία, το προσφυγικό, την παιδεία, τη δημόσια τάξη έως την αξιολόγηση της διακυβέρνησης.

Δεν ξέρω πώς το κατάφερε έτσι ο Τσίπρας. Οι εκλογές όμως κρίνονται πρώτα στο επίπεδο των ιδεών. Κι εκεί έχει ήδη ηττηθεί.

Γι’ αυτό άλλωστε η ανατροπή των συσχετισμών είναι τόσο καθαρή.

Το Σκοπιανό αποτελεί την καλύτερη επιβεβαίωση της ήττας. Πληρώνει ακριβά να ψηφίσει μια συμφωνία που αν ψηφιστεί θα την πληρώσει ακριβότερα.

Δεν θα μπω στην ουσία της συζήτησης.

Αλλά ο Πρωθυπουργός είναι θύμα μιας παρεξήγησης: ότι η δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει εναντίον εκείνων που την αποτελούν.

Λυπάμαι αλλά δεν μπορεί.

Ο ευρωβουλευτής Μιχ. Κύρκος ανέδειξε άθελά του το πρόβλημα. Δήλωσε ότι η συμφωνία με τα Σκόπια είναι «εθνικά σωστή».

Μόνο που αναγνωρίζοντας στον εαυτό του το δικαίωμα να ανακηρύσσει το «εθνικά σωστό», αναγνωρίζει ταυτοχρόνως το δικαίωμα στους άλλους να ανακηρύσσουν το «εθνικά επιζήμιο». Και στη συνέχεια φυσικά να θεωρούν προδότες όσους το υποστηρίζουν.

Του διέφυγε (όπως του Τσίπρα και των ομοϊδεατών του) ότι στη δημοκρατία κανείς δεν μονοπωλεί ούτε δικαιούται το έθνος.

Κανείς δεν μπορεί να φτιασιδώνει τις δικές του πολιτικές επιλογές με εθνικά κίνητρα.

Κανείς δεν εκπροσωπεί την εθνική συνείδηση ερήμην των άλλων. Την εκπροσωπούμε όλοι μαζί κι εξ αδιαιρέτου.

Διότι το εθνικό είναι ένα σύνολο στο οποίο συνυπάρχουν διαφορές και συμβιώνουν αντιθέσεις.

Διότι η πολιτική δεν είναι άσκηση προσωπικής αυταρέσκειας.

Διότι η δημοκρατία λειτουργεί με πολιτικούς όρους.

Και διότι καλώς Ή κακώς δεν ζούμε σε μια χαζοχαρούμενη Lalaland!