Πυρά από Κωσταράκο: «Το σύνδρομο των «ημετέρων» αφήνει ακέφαλες τις Ενοπλες Δυνάμεις»

06:15 23/1/2019 - Πηγή: In.gr

Νέα, σκληρή επίθεση κατά της κυβέρνησης και ειδικά κατά του νέου υπουργού Εθνικής Αμυνας, Ευάγγελου Αποστολάκη, εξαπολύει ο Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και π. Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ.

Η ανάρτησή του έχει τίτλο: «Το σύνδρομο των «ημετέρων» αφήνει ακέφαλες τις Ενοπλες Δυνάμεις» και ο κ. Κωσταράκος, ο οποίος βρίσκεται σε κόντρα και με τον Πάνο Καμμένο τονίζει:

Έχει περάσει ήδη μια εβδομάδα από την

υπουργοποίηση του κ. Αποστολάκη και ακόμη δεν έχει ορισθεί νέος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Ουσιαστικά οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) παραμένουν ακέφαλες από τη στιγμή που αποστρατεύτηκε ο Ναύαρχος Αποστολάκης. Ανέκαθεν, το ΚΥΣΕΑ αποφάσιζε ταυτόχρονα με την λήξη της θητείας του εκάστοτε ΑΓΕΕΘΑ και τον αντικαταστάτη του. Αυτό δεν ίσχυσε αυτήν τη φορά με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κενού στην κεφαλή των ΕΔ.

Οι ΕΔ δεν μπορούν και δεν πρέπει να παραμένουν ακέφαλες ούτε ώρα. Ο νομοθέτης έχει σαφώς προβλέψει γι’ αυτήν την περίπτωση. Στην περίπτωση που ο ΑΓΕΕΘΑ απουσιάζει ή ασθενεί, αντικαθίσταται από τον Υπαρχηγό του ΓΕΕΘΑ για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα έως 20 ημερών. Και ο λόγος είναι προφανής και λογικός, να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος στον Αρχηγό είτε να προλάβει να επανέλθει στη χώρα είτε να αναρρώσει από κάποιο τυχόν μικρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Ο αντικαταστάτης του απλά φροντίζει να μη δημιουργηθούν προβλήματα παρέλευσης προθεσμιών και να συνεχιστεί η διαχείριση της συνήθους λειτουργίας. Μετά την παρέλευση του 20ημέρου, ο ορισμός νέου ΑΓΕΕΘΑ είναι επιβεβλημένη.

Ακέφαλες

Μαζί με την οριστική αποχώρηση του κ. Αποστολάκη από τη θέση του ΑΓΕΕΘΑ, εξέλειψε και η αιτιολογία ορισμού προσωρινού αντικαταστάτη, υπό την έννοια και τις προϋποθέσεις του νόμου. Ο ΑΓΕΕΘΑ δεν απουσιάζει προσωρινά, ούτε και ασθενεί. Δεν υφίσταται. Και ως εκ τούτου, δημιουργείται κενό εξουσίας. Ένας Υπαρχηγός που «αντικαθιστά» έναν ουδέποτε τοποθετηθέντα Αρχηγό δεν επαρκεί για την εκτέλεση των καθηκόντων του ΑΓΕΕΘΑ και ουσιαστικά είναι νομοθετικά έωλος για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε καταστάσεως, καθώς η πραγματική πηγή της εξουσίας, δεν απουσιάζει, απλά δεν υπάρχει.

Στο σημείο αυτό, θέλω να καταστήσω σαφές, ότι αυτή μου η σκέψη δεν συνιστά ουδεμία αμφισβήτηση στην επαγγελματική αρτιότητα του νυν Υπαρχηγού ή στις προσωπικές σχέσεις μεταξύ αυτού και της λοιπής ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας. Οι καλύτεροι στρατηγοί του κόσμου είναι αδύνατο να επιχειρήσουν αποτελεσματικά χωρίς ένα σωστό οργανωτικό και διοικητικό πλαίσιο που θα τους υποστηρίζει. Πλην όμως, υφίσταται νομιμοποιητικό κενό το οποίο αναδείχθηκε και κατά τον περασμένο Ιούλιο, με τη μειωμένη αντίδραση στη πυρκαγιά στο Μάτι, κι ως εκ τούτου, οι κυβερνώντες θα έπρεπε να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για να το αντιμετωπίσουν, αντί να το «ρισκάρουν».

Συνεπώς, οι ΕΔ της χώρας μας είναι ουσιαστικά ακέφαλες. Κάποιοι μπορούν να ισχυριστούν ότι ο Αρχηγός είναι παρών, διότι είναι ο ίδιος με χτες, μόνο που τώρα φοράει πολιτικά και τον αποκαλούν Υπουργό. Και τοποθέτησε έναν Στρατηγό της εμπιστοσύνης του να «φυλάει» την καρέκλα, μην τους την πάρουν και δεν «προλάβουμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας»; Αρχικά, όλοι είπαμε ότι ο ορισμός του νέου ΑΓΕΕΘΑ καθυστερεί λόγω της εκκρεμότητας της λήψης ψήφου εμπιστοσύνης. Αυτό έδειχνε μια σοβαρότητα και ένα σεβασμό στη λαϊκή εντολή. Τώρα φαίνεται ότι θα περιμένουμε και την ψηφοφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν αυτό είναι αλήθεια βρισκόμαστε μπροστά σε μια φάρσα που εξελίσσεται σε εκτροπή και μπορεί να εξελιχθεί σε τραγωδία. Αναρωτιέμαι πως συνδέονται τα δύο ζητήματα και για ποιόν λόγο δεν μπορούν να τύχουν παράλληλου χειρισμού.

Εμμονικές φοβίες του Τσίπρα

Η σύνδεση της επιλογής του ΑΓΕΕΘΑ με τη Συμφωνία των Πρεσπών δείχνει ότι κάποιοι παίζουν με τις εμμονικές φοβίες του κ.Τσίπρα για τις ΕΔ, καθώς δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας εν ενέργεια ή απόστρατος στρατιωτικός που να υποστηρίζει ή να αποδέχεται την Συμφωνία των Πρεσπών. Μοναδική εξαιρεση ισως ειναι ο ΥΕΘΑ κ. Αποστολακης που ειναι ομως πλεον πολιτικός και υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, και τον βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ κ.Ντζιμανη ( απόστρατος Αντγος) της Κοζάνης που σαν στρατηγός τραγουδούσε «καληνύχτα Μακεδονία» προδικάζοντας την πολιτική μειοδοτική θεση του κόμματος του. ( Τι θα ψηφίσει άραγε; )Ας είναι σίγουρος ο κ. Τσίπρας πως δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από τις ΕΔ. Οι ΕΔ ήταν, είναι και θα είναι πάντα πιστές στους όρκους τους, «στο Σύνταγμα, τους νόμους, και τα ψηφίσματα του Κράτους». Ας ανησυχήσει καλύτερα για όσους ισχυρίζονται το αντίθετο, για μενα κοινοί συκοφάντες και πολιτικοί απατεώνες. Ας έχει καλύτερα τον νου του σε εκείνους που παριστάνουν τους «ημέτερους» και τους «πραιτωριανούς», που δεν είναι όμως παρά πολιτικά ιδιοτελείς καιροσκόποι.

Σε κάθε περίπτωση ένα «σχήμα» διοικήσεως που αρνείται να εγκαταλείψει τη θέση του, έστω και αν αυτό οφείλεται στη προαγωγή του, πρέπει να μας φοβίζει και πρέπει να αναχαιτισθεί άμεσα. Αν αυτή του η άρνηση συνδέεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ακόμη χειρότερα. Είναι η πρώτη φορά που το κορυφαίο γεγονός για τις ΕΔ, η επιλογή της ηγεσίας τους, συνδέεται άμεσα με τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Ο κ. Τσίπρας «σπιλώνει» τις ΕΔ και την ηγεσία τους με το να τους εντάσσει στους πολιτικούς του σχεδιασμούς. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά από την μεταπολίτευση και μετέπειτα. Και δεν ειναι θετική εξέλιξη. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να εμπιστεύεται τις ΕΔ της χώρας που ισχυρίζεται ότι διοικεί.

Η νομιμότητα και η εύρυθμη λειτουργία τους πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα. Ο κ. Καμμένος έφυγε και δεν μπορεί να χρεωθεί το κενό εξουσίας παρόλο που αυτός το δημιούργησε με την επιλογή και πρότασή του για τη θέση του αντικαταστάτη του, και τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του ως ΥΕΘΑ, που σκοπό είχαν κατα τη γνώμη μου την ικανοποίηση της δικής του ψευδαίσθησης διαιώνισης της εξουσίας του.

Η ευθύνη όμως για τις ακέφαλες ΕΔ βαρύνει αποκλειστικά τον κ. Τσίπρα. Θα πρέπει να καταλάβει ότι οι ΕΔ σε μια χώρα όπως η Ελλάδα είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για να αφήνεται έρμαιο στους προσωπικούς σχεδιασμούς ή τις ορέξεις του καθενός. Η ευθύνη για τον Υπουργό του, για την ηγεσία των ΕΔ και για τις ίδιες τις ΕΔ βαρύνει τελικά αποκλειστικά τον ίδιο. Δεν μπορεί να την εκχωρήσει σε κανένα ούτε να κρυφτεί από την πραγματικότητα. Δεν επιτρέπεται να απαξιώνει τις ΕΔ εμπιστευόμενος πρώην ένστολους πολιτικούς καιροσκόπους, ούτε μπορεί να επικαλεστεί «αυταπάτες». Ιδίως μάλιστα αν έχει προειδοποιηθεί τόσο έντονα για την «εκτροπή» που επέτρεψε ή ανέχθηκε να γίνει.

‘Για μια Ελλαδα υπερήφανη και ισχυρή’