Τα περίεργα: Όταν το στρας βρέθηκε στην… παρανομία

00:08 18/6/2019 - Πηγή: In.gr

Ένα από τα πλέον προσβάσιμα στοιχεία πολυτέλειας στο ντύσιμο -ως επί το πλείστον μιας γυναίκας- το γνωστό σε όλους στρας έχει, όσο κι αν ακούγεται παράξενο ένα αρκετά περιπετειώδες παρελθόν.

Το 1758, ο Γιόζεφ Στράσσερ (Joseph Strasser, από τον οποίο πήρε το όνομά του) κατασκεύασε στη Βιέννη ένα είδος γυαλιού με βάση τον μόλυβδο, με τον οποίο έφτιαχνε απομιμήσεις διαμαντιών. Χρωμάτισε την ανακάλυψή του με οξείδια κοβαλτίου, χαλκού, ορείχαλκου και μαγγανίου και ιδού!

Αρχικά τα τεχνητά αυτά πολύτιμα πετράδια ονομάστηκαν «πέτρες του Ρήνου» από το όνομα του ποταμού που διασχίζει την πόλη.

Αργότερα πήραν το όνομα στρας, από τον κατασκευαστή τους.

Η ομοιότητα των πετραδιών αυτών με τα διαμάντια ήταν τέτοια που η αυτοκράτειρα Μαρία-Θηρεσία απαγόρευσε την κατασκευή και την πώλησή τους, γιατί με τα στρας, το «πολύτιμο» κόσμημα γινόταν προσιτό στον… λαουτζίκο.

Ωστόσο, το μειονέκτημα των Στρας σε σχέση με τα αληθινά διαμάντια ήταν ότι, όταν έρχονταν σε επαφή με χαλκό ή ορείχαλκο, στην επιφάνειά τους σχηματιζόταν ένα λεπτό πράσινο στρώμα.

To 1891 ένας ακόμα Αυστριακός έμελλε να συνδέσει το όνομά του με την ιστορία του στρας. Ήταν ο περίφημος πια κ. Swarovski, ο οποίος έφερε τα πάνω κάτω στην αγορά του κοσμήματος εφευρίσκοντας μια νέα πρωτοποριακή μηχανή κοπής γυαλιού, που έδωσε ώθηση στο τεχνητό αυτό κόσμημα καθώς πλέον μπορούσε να παραχθεί μαζικά, σε σχέση με την χρονοβόρο χειροποίητη μέθοδο έως τότε.

Το πέρασμα του χρόνου διέλυσε τις ψευδαισθήσεις της αυτοκράτειρας και το στρας άρχισε να παίρνει τη θέση που του άξιζε: Έγινε ένας πολύτιμος λίθος για τους πάντες, ιδίως εκείνους που δεν διαθέτουν τα χρήματα για να προσδώσουν έναν τόνο πολυτέλειας στην εμφάνισή τους. Συνδέθηκε, βεβαίως και με την έννοια του κιτς, της κακογουστιάς -με άπειρα τέτοια παραδείγματα. Παράλληλα όμως απενοχοποιήθηκε και έγινε ευρέως μόδα όταν κατά καιρούς συνδέθηκε με τις αισθητικές επιλογές διάσημων προσώπων, όπως για παράδειγμα ο «βασιλιάς» Έλβις Πρίσλεϋ.