Ηττοπάθεια στο γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα

Οι γάλλοι σοσιαλιστές δεν είναι οι μόνοι που βλέπουν τις εκλογές του 2017 με ανησυχία. Στην άλλη πλευρά του Ρήνου, το γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα χαρακτηρίζεται από ακόμη μεγαλύτερη ηττοπάθεια. Απέναντι σε μια πιθανή τέταρτη υποψηφιότητα της Αγγελα Μέρκελ στις εκλογές

που προβλέπονται για το φθινόπωρο του 2017, οι σοσιαλδημοκράτες δεν έχουν στρατηγική.

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, που είναι πρόεδρος του κόμματος και υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας, δεν κρύβει την πικρία του. «Ανάμεσα στο CDU, τους Πράσινους και το Die LInke, δεν μας μένει παρά ένα 27%», φέρεται να είπε τον περασμένο Φεβρουάριο σε ηγετικά στελέχη του κόμματος. «Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να περάσει πολύς καιρός για να δούμε την καγκελαρία».

Ο ίδιος διαψεύδει ότι είναι ηττοπαθής και επιμένει ότι θέλει να γίνει καγκελάριος. Την απαισιοδοξία του όμως τη συμμερίζονται κι άλλα στελέχη του κόμματος. «Η Μέρκελ ενσαρκώνει ακριβώς τον τύπο που οι Γερμανοί περιμένουν για το αξίωμα αυτό», είπε πρόσφατα ο σοσιαλδημοκράτης Τόρστεν Αλμπιγκ, πρόεδρος του κρατιδίου Σλέσβιγκ-Χολστάιν. «Αν μπορούσαν να σχεδιάσουν έναν καγκελάριο, το αποτέλεσμα θα ήταν κάτι σαν τη Μέρκελ. Είναι δύσκολο να κερδίσουμε μια εκλογική αναμέτρηση απέναντι σ'αυτόν τον τύπο υποψηφίου».

Η μόνη παρηγοριά είναι ότι το CDU χάνει τις τοπικές εκλογές: στο Αμβούργο έλαβε τον περασμένο Φεβρουάριο μόλις 15,9%. Και επίσης, όπως λέει ο Αλμπιγκ, ότι πίσω από τη Μέρκελ το κόμμα μοιάζει με μια μαύρη τρύπα. Σε εθνικό επίπεδο, όμως, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Οι Χριστιανοδημοκράτες λαμβάνουν στις δημοσκοπήσεις 42% (λίγο περισσότερο απ'ό,τι στις εκλογές του 2013), όσο οι Σοσιαλδημοκράτες (23%), οι Πράσινοι (10%) και το Die Linke (9%) μαζί. Οι τελευταίοι βέβαια δεν αθροίζονται, αφού το SPD αρνείται να κυβερνήσει μαζί με το Die Linke. Αντίθετα, στο τελευταίο συνέδριο του κόμματός της, τον Δεκέμβριο του 2014, η Μέρκελ δήλωσε ότι θα κυβερνούσε ευχαρίστως μαζί με τους Πράσινους. Το 2013, οι τελευταίοι αρνήθηκαν να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνασπισμού με το CDU, τίποτα δεν αποκλείει όμως να το κάνουν το 2017.

Η πικρία του SPD είναι ακόμη μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι δεν μπορεί να κατηγορηθεί πως πρόδωσε τους ψηφοφόρους του. Τα πρώτα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση ήταν η θέσπιση του κατώτατου μισθού και η δυνατότητα όσων ξεκίνησαν νωρίς να δουλεύουν να παίρνουν σύνταξη στα 63. Επιπλέον, το έργο του υπουργού Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγιερ ικανοποιεί τον πληθυσμό. Όταν όμως οι Γερμανοί ερωτώνται ποιοι πολιτικοί θα πρέπει, κατά την άποψή τους, να παίξουν σημαντικό ρόλο στο μέλλον, το 77% διαλέγει τη Μέρκελ, το 70% τον Σταϊνμάγιερ, ενώ ο Γκάμπριελ και η υπουργός Εργασίας Αντρέα Νάλες ακολουθούν με ποσοστά μόλις 54% και 32% αντιστοίχως.

Σύμφωνα με την αριστερή πτέρυγα του SPD, η καθήλωση του κόμματος οφείλεται στις κεντρώες θέσεις του Γκάμπριελ σε ζητήματα όπως η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με τις ΗΠΑ ή οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί. Λίγοι είναι αυτοί όμως που θεωρούν ότι αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος. Τόσο ο Γκέρχαρντ Σρέντερ όσο και ο Χέλμουτ Σμιτ, οι τελευταίοι σοσιαλδημοκράτες καγκελάριοι, προέρχονταν άλλωστε από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος.

Οι Σοσιαλδημοκράτες αναρωτιούνται τώρα ποιος θα ήταν ο καλύτερος υποψήφιος απέναντι στη Μέρκελ το 2017. Ο Γκάμπριελ; Αν χάσει, χάνει τα πάντα. Ο Σταϊνμάγιερ; Το έκανε ήδη το 2009 και έλαβε μόλις 23%. Η Χανελόρε Κραφτ ή ο Ολαφ Σολτς, πρόεδροι της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και του Αμβούργου αντιστοίχως; Δεν έχουν ιδιαίτερη όρεξη. Μένει ο Μάρτιν Σουλτς, που θα εγκαταλείψει την προεδρία του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στις αρχές του 2017.

Το καλοκαίρι του 2011, η Μέρκελ είχε επιλέξει έναν πρωτότυπο τρόπο να ανακοινώσει ότι θα έθετε υποψηφιότητα το 2013: «Ελπίζω ότι οι Σοσιαλδημοκράτες θα μου προτείνουν έναν αντίπαλο το 2013». Τέσσερα χρόνια αργότερα, η τρομερή αυτή γυναίκα όχι μόνο έχει εξουδετερώσει όλους τους εσωκομματικούς της αντιπάλους, αλλά φαίνεται να επιφυλάσσει την ίδια τύχη και στους αντιπάλους της στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.

Πηγή: Le Monde, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Keywords
Τυχαία Θέματα