Λοβέρδος, Γιακουμάτος, Τσιριμώκος

11:28 13/6/2014 - Πηγή: Athina984

του Δημήτρη Φύσσα

Ο ανασχηματισμός έγινε, πέρασε και η κυβέρνηση μπήκε με ορμή στην επόμενη φάση κάθε φθίνουσας κυβέρνησης, που είναι η φαγωμάρα.

Συγκεκριμένα, σήμερα καταθέτει ο νεοεισελθών κ. Λοβέρδος την τροπολογία του, με την οποία αποσκοπεί, τελικά, να επαναφέρει μερικές εκατοντάδες υπεράριθμους διοικητικούς στις προηγούμενες θέσεις τους, στα πανεπιστήμια. Κι αυτό, ενώ ο κ. Μητσοτάκης εξακολουθεί να επιμένει ότι η απομάκρυνση αυτών των διοικητικών αποτελούσε και αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση

της χώρας.

Ο κ. Λοβέρδος υπήρξε ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του ανασηματισμού, καθώς ξαναμπήκε («δυναμικά» , που λένε) στην κυβέρνηση ενώ είναι θέμα χρόνου η επιστροφή του στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο που τώρα πρόκειται για την κυβέρνηση Σαμαρά, όχι Παπανδρέου. Και μόνο που τώρα το πρώτο δείγμα γραφής του είναι αντιμεταρρυθμιστικό, όχι μεταρρυθμιστικό, όπως τότε.

Όμως, συνολικά η κυβέρνηση εγκαταλείπει την όποια μεταρρυθμιστική της διάθεση (ο κ. Μητσοτάκης είναι πια ένας από τους ελάχιστους μεταρρυθμιστές, αν όχι ο μόνος). Είδαν λίγο πρωτογενές πλεόνασμα (που εμφανίστηκε όπως εμφανίστηκε, με καθυστερήσεις πληρωμών και βαρύτατες φορολογήσεις), είδαν την ήττα στις ευρωεκλογές, είδαν ότι πλησιάζουν οι βουλευτικές- και τι να κάνουν οι άνθρωποι; Κάνουν το μόνο που ξέρουν: φοράνε το φιλολαϊκό, αντιτροϊκανικό τους πρόσωπο, μήπως και σώσουν ό,τι μπορούν.

Είναι σαφές ότι ο κ. Χατζηδάκης και ο κ. Θεοχάρης, για παράδειγμα, εκδιώχτηκαν από την κυβέρνηση όχι επειδή έκαναν τίποτα κακό ή απέτυχαν σε κάτι, αλλά -αντίθετα- παραήτανε καλοί, παραήτανε παραγωγικοί και, το χειρότερο, πιστεύανε στα σοβαρά ότι χρειάζεται η μεταρρύθμιση και την υπηρετήσανε όσο μπόρεσαν.
Στη θέση τους ήρθανε ο κ. Γιακουμάτος, η κ. Βούλτεψη, η κ. Παπακώστα, ο κ. Καρασμάνης Η λαϊκή Δεξιά, η απλή Δεξιά, η χοντρή Δεξιά που ξέρουμε, αφτιασίδωτη. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις διαρροές προς τη Χρυσή Αυγή κλίνοντας επί δεξιά και εγκαταλείποντας τις μεταρρυθμίσεις- απαιτεί όμως την επόμενη (τις επόμενες) δανειακές δόσεις.

Όσο για τους άλλους, τι να πει κανείς. «Δε θα υπάρξουν Τσιριμώκοι», είπε ο κ. Τσίπρας. Εννοώντας ότι κατά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (ή και στη μελλοντική του κυβέρνηση;) δε θα εμφανιστούν «αποστάτες» όπως το 1965. Με τους όρους του 1965, ούτε καν μες τους όρους τόπι Αντρέα Παπαντρέου, μα του Γεωργίου Παπαντρέου, προεσεγγίζει ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το παρόν. Με τους όρους μισού αιώνα πριν, δηλαδή.

Αλλά και πάλι, ξάστοχα και ανιστόρητα. Θες να μιλήσεις για το ΄65; Προκατακλυσμιαίο, αλλά έστω. Μίλα για το Νόβα. Μίλα για το Στεφανόπουλο. Μίλα για τον Τούμπα. Μίλα για τον Κωστή Μητσοτάκη (παρόλο που έχει κάνει δημόσια αυτοκριτική). Μίλα για το Διαμαντόπουλο.
Αλλά όχι για τον Τσιριμώκο. Ρώτα γύρω σου, κάποιος θα ξέρει κάτι παραπάνω. Ψάξε τα κίνητρα του Τσιριμώκου. Ρώτα τι ήταν η ΕΛΔ. Μάθε τι ήταν η εφημερίδα «Μάχη». Διάβασε λίγο Σβώλο, Λεονταρίτη, Αυγερινό.
Τι σου λέω όμως τώρα. Εσένα σε συνέχει μόνο το όραμα της εξουσίας. Πώς να σε σταματήσουμε ο Γιακουμάτος και ο Καρασμάνης;

[e-mail]