Ο Κ. Μανιατόπουλος στον ΑΘΗΝΑ984

11:52 7/4/2014 - Πηγή: Athina984

Ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Κωνσταντίνος Μανιατόπουλος, μίλησε στις 7/4 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τους Νεκτάριο Νώτη και Γιάννη Παπαγεωργίου.

Μεταξύ άλλων είπε:

* Για τη μικρή ΔΕΗ και το ΑΔΜΗΕ:

«Το ΤΑΙΠΕΔ χειρίζεται πολλά πράγματα, αλλά καλώς ή κακώς, σε αυτή τη φάση, δεν χειρίζεται τα θέματα της αποκρατικοποίησης του ΑΔΜΗΕ ή της μικρής ΔΕΗ.

Είναι θέματα που τα χειρίζεται η ίδια η ΔΕΗ μαζί με το αρμόδιο υπουργείο, διότι είναι κομμάτια τους. Δεν έχει περάσει σε μας. Σε εμάς έχει περάσει ένα μέρος του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ και αργότερα θα μας περάσει η πώληση αυτού του ποσοστού ή κάποιου ποσοστού μετοχών της ΔΕΗ».

* Για το Ελληνικό:

«Εμείς έχουμε μία σειρά από έργα που είναι πολύ σημαντικά και νομίζω ότι πάνε καλά. Πέρα από το οικονομικό τους κομμάτι, εγώ αποδίδω μεγάλη σημασία στην υλοποίηση έργων που έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα. Το Ελληνικό είναι ένα μεγάλο και δύσκολο έργο. Εύχομαι να πετύχει και ελπίζω ότι θα πετύχει, αλλά είναι ένα έργο, το οποίο, όταν αρχίσει να φαίνεται η παρουσία του στην ελληνική οικονομική και κοινωνική ζωή, οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες».

Δημοσιογράφος: Για το Ελληνικό, φτάνουμε στο σημείο να λέμε ότι έχουμε μία πρόταση και 15 ημέρες μετά έχουμε μία δεύτερη πρόταση που ανακοινώνει το ΤΑΙΠΕΔ ότι είναι πολύ καλύτερη από την πρώτη, αφού η προσφορά είναι πάνω από 25%. Αυτό που οφείλεται;

Κ. Μανιατόπουλος: «Θα θέλαμε να έχουμε πολύ περισσότερες προτάσεις. Δεν είναι εύκολο πάντα να καταφέρεις να φτάσεις, για ένα τόσο μεγάλο έργο, στην τελική φάση με περισσότερες προτάσεις, πόσο μάλλον σε αυτή την κατάσταση της οικονομίας μας. Ελπίζαμε ως την τελευταία στιγμή ότι θα είχαμε πάνω από μία προτάσεις. Πήραμε μία πρόταση, την αξιολογήσαμε, συγκρίνοντάς την με την εκτίμηση ενός ανεξάρτητου αποτιμητή, η οποία έρχεται σε μας την ίδια μέρα που έρχεται και η πρόταση του επενδυτή. Δηλαδή, η διαδικασία είναι, ανοίγουμε ένα κλειστό φάκελο που είναι η αξία του ανεξάρτητου αποτιμητή και στη συνέχεια ανοίγουμε την πρόταση του επενδυτή και τις συγκρίνουμε. Ο επενδυτής δεν ξέρει την πρόταση του εκτιμητή. Εμείς την μαθαίνουμε. Ο επενδυτής δεν θα την μάθει ποτέ ή μάλλον θα την μάθει στο τέλος της διαδικασίας, για να μπορέσουμε να πούμε ότι θέλουμε κάτι παραπάνω. Η πρόταση του αποτιμητή σε αυτή την ειδική περίπτωση δεν είναι πώς αποτιμώ ένα κουλούρι ή ένα σπίτι. Είναι πολύ πιο περίπλοκο. Δηλαδή, έχεις μία τεράστια έκταση και αν αυτή την έκταση θέλεις να την αποτιμήσεις, γιατί θέλεις να την κόψεις σε μικρά οικόπεδα και να την πουλήσεις, αν βρες αγοραστές, μπορεί να έχει άλλη αξία από το να χτίσεις στο μέσο αυτής της τεράστιας έκτασης ένα ξενοδοχείο ή ένα σπίτι. Πρέπει ο αποτιμητής να ξέρει τι πρόκειται να φτιάξεις. Παίρνει λοιπόν την κεντρική ιδέα αυτού που σου προτείνει και σου λέει "αυτός με αυτά που θα φτιάξει, τόσο κομμάτι πρέπει να πληρώσει για το οικόπεδο". Αυτό κάναμε. Είδαμε ότι ήταν χαμηλή η αρχική πρόταση, είδαμε ότι θέλαμε να φτάσουμε πολύ πιο ψηλά, του είπαμε "ή έρχεσαι με καλύτερη πρόταση ή τελειώνει εδώ η διαδικασία"... Το σκέφτηκε, υπέστη κάποιες πιέσεις και φτάσαμε σε ένα σημείο να έρθει να μας κάνει μία καλύτερη πρόταση».

* "Δεν υπήρξε καμιά αλλαγή στους όρους του διαγωνισμού για το Ελληνικό":

«Δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στους όρους του διαγωνισμού. Ένας τέτοιος διαγωνισμός είναι διαδραστικός. Άρχισε πριν από δύο χρόνια. Στην πορεία της συναλλαγής, πρώτα διαλέγεις με ποιους θα μιλήσεις και μετά έχεις μία, δύο ή τρεις προτάσεις, ανάλογα. Έτσι είναι η διεθνής διαδικασία, σύμφωνα με την οποία γίνονται τέτοιοι διαγωνισμοί. Αφού επιλέξεις όποιους από τους αρχικά ενδιαφερόμενους κρίνεις ότι έχουν την οικονομική και τεχνική δυνατότητα να αναλάβουν αυτή τη δουλειά, αρχίζεις και μιλάς μαζί τους. Σου κάνουν ερωτήσεις και τους απαντάς... Στην πορεία των ετών και μέχρι να φτάσεις και την τελευταία μέρα, ο καθένας σε ρωτάει ή σου ζητάει ορισμένα πράγματα. Εάν τα αποδεχθείς, τότε τα κοινοποιείς σε όλους όσους συμμετέχουν... Προφανώς αν κάποιος αποσυρθεί στα μισά της διαδικασίας, μπορεί ως το τέλος να έχει αλλάξει κάτι. Αν κάποιος δεν θελήσει να παρακολουθήσει τη διαδικασία, επίσης μπορεί να μην ξέρει κάτι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει τη δυνατότητα. Έχουμε στατιστικές, οι οποίες δείχνουν ακριβώς πόσοι συμμετείχαν σε αυτή τη διαδικασία, πόσο συμμετείχε ο καθένας, με τι ποσοστά και θα έλεγα ότι αυτός που έφτασε στο τέρμα συμμετείχε ίσως και λιγότερο στη διαδικασία, σε σχέση με άλλους που στην αρχή ήταν πολύ "ζωντανοί" και μετά αποχώρησαν. Γνωρίζουν το τελικό συμβόλαιο που θα υπογράψουν, πριν υποβάλουν την προσφορά».

* Για το χρονοδιάγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων:

«Υπάρχουν αρκετές ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες είτε δεν θα γίνουν φέτος, είτε δεν θα γίνουν γρήγορα, είτε δεν θα πετύχουμε τον χρόνο. Κάποια project, όπως αυτό της ΔΕΠΑ που αρχικά ήταν με κάποιο ποσό, έχουν φύγει. Νομίζω ότι ήταν η ΔΕΗ και έχει αποχωρήσει. Την ΔΕΠΑ δεν υπάρχει περίπτωση να την προλάβουμε φέτος. Τα περιφερειακά αεροδρόμια εκτιμώ ότι θα ολοκληρωθούν φέτος, διότι είναι ένα πολύ ενδιαφέρον project και θετικό για τις τοπικές κοινωνίες, παρότι βρίσκει περιέργως μια φοβερή αντίδραση. Είναι ένα project το οποίο θα αναζωογονήσει τον αεροπορικό κλάδο και θα τους φέρει εργασία, που καλώς ή κακώς θα κλέψει από το κεντρικό μας αεροδρόμιο... Υπάρχει μια νοοτροπία να μην αλλάξει τίποτα σ' αυτή τη χώρα. Είναι εκπληκτικό ότι τα πιο προοδευτικά κόμματα έχουν την πιο συντηρητική αντιμετώπιση σχετικά με την οποιαδήποτε αλλαγή. Είναι κρίμα, διότι, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεδομένου ότι υπάρχει μια πολυετής εμπειρία ανεπιτυχούς εξέλιξης τέτοιων αεροδρομίων, τα οποία υποφέρουν... Υπάρχει ένας παραλογισμός».

Δημοσιογράφος: Είναι πολιτικός ο παραλογισμός;

Κ. Μανιατόπουλος: «Παρότι η πρώτη απάντηση που έρχεται σε όλους μας είναι ότι είναι πολιτικός, δεν είναι. Είναι μια νοοτροπία κακομαθημένης κοινωνίας, η οποία έμαθε να απαιτεί, να παίρνει, χωρίς να προσφέρει σ' ένα μεγάλο ποσοστό, αντίθετα με το να "ματώνει" ένα μικρό της ποσοστό, για το οποίο αδιαφορεί... Όσον αφορά τις εταιρίες ύδρευσης, η μεν ΕΥΔΑΠ θέλει πολύ προεργασία και απέκλεια από την αρχή ότι δεν επρόκειτο να προχωρήσει. Η ΕΥΑΘ βρίσκεται στο ΣτΕ. Υπάρχουν τρομερές αντιδράσεις και να γίνει όμως, δεν προλαβαίνει να προχωρήσει φέτος. Οι σιδηρόδρομοι ελπίζουμε ότι θα προχωρήσουν και θα φέρουν κάτι. Δεν νομίζουμε ότι θα είναι τεράστιο το ποσό. Περισσότερο είναι και εκεί αναπτυξιακό. Είναι στο να δουλέψει και εκεί σωστά το σύστημα. Πολλές μαρίνες, πολλά ακίνητα. Το σύνολο των εσόδων είναι σχετικά περιορισμένο. Δεν υπάρχουν μεγάλα πράγματα. Ακόμα το Αφάντου στη Ρόδο που ξαναβγαίνει με μια άλλη μορφή -αντί να βγει ενιαίο, βγαίνει κομματιασμένο-, δεν είναι βέβαιο ότι θα αποφέρει πολλά έσοδα, παρότι θα το θέλαμε...».

* Για το εάν υπάρχουν εκπρόσωποι κομμάτων στο ΤΑΙΠΕΔ:

Δημοσιογράφος: Το ΤΑΙΠΕΔ μπορεί να λειτουργήσει όταν στο διοικητικό του συμβούλιο υπάρχουν εκπρόσωποι κομμάτων;

Κ. Μανιατόπουλος: «Το διοικητικό συμβούλιο δεν λειτουργεί με εκπροσωπήσεις κομμάτων ή με οτιδήποτε άλλο τέτοιο. Το ότι ο καθένας μας έχει έναν προσανατολισμό, μια πολιτική αντίληψη ή μια συμπάθεια σε κάποιο κόμμα, δεν σημαίνει ότι είμαστε φορείς κομματικών ιδεών, ούτε ότι δίνουμε αναφορές σε κόμματα».

Δημοσιογράφος: Μπορεί να λειτουργήσει το Ταμείο, όταν απ' έξω υπάρχουν κομματικές πιέσεις ή ακόμα και κομματικές απειλές ότι, όταν κάνει τη δουλειά του το Ταμείο, με κάποιο τρόπο αύριο, είτε τα μέλη του είτε ο επόμενος ανάδοχος μπορεί να είναι στα δικαστήρια;

Κ. Μανιατόπουλος: «Είναι αβάσιμες όλες αυτές οι απειλές. Όταν κάποιος ξέρει και κάνει σωστά την δουλειά του -και δεν είναι πάντα εύκολο-, δεν του χρειάζονται οι απειλές, ούτε οι ειδικές προστασίες. Δεν βλέπω κάπου που να μπορεί να κατηγορηθεί κάποιος για κάτι που έκανε με σκοπιμότητα. Τα λάθη μας είναι διόλου απίθανα. Όλοι κάνουμε λάθη. Το να υπάρχει κάποια καλύτερη λύση, η οποία να αναστέλλει αυτό που θα κάνεις σήμερα και αυτό είναι θεμιτό. Το κόστος του να μην αποφασίζεις είναι μεγαλύτερο από το κόστος του να πάρεις μια λιγότερο σωστή απόφαση. Αν κάποιος κατηγορήσει κάποτε κάποιον ότι πήρε μια απόφαση σε ακατάλληλη στιγμή ή ότι δεν ήταν η καλύτερη απόφαση, επειδή άλλαξαν οι συνθήκες, είναι δικαίωμα του. Και μπορεί να βρεθεί και ένας δικαστής και να κατηγορήσει και να ταλαιπωρήσει. Αυτό το περιμένουμε όλοι. Η απειλή δεν είναι ότι θα καταδικαστούμε.... Την ταλαιπωρία την έχουμε πάρει απόφαση. Η χώρα περνάει μια δύσκολη περίοδο. Πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρούνται, ας ταλαιπωρηθούμε και εμείς αν χρειαστεί».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ