Στο Φεστιβάλ Αθηνών η Μαγκύ Μαρέν

10:48 29/5/2015 - Πηγή: Athina984

Με περισσότερα από τριάντα χρόνια χορογραφικής ζωής, η Μαγκύ Μαρέν δεν έπαψε ποτέ να αμφισβητεί το «αισθητικά ορθό», να διερευνά τη δυνατότητα του ανθρώπινου σώματος να αφηγείται τη ζωή, αλλά και να ιντριγκάρει το κοινό, γοητεύοντάς το ή και προκαλώντας του αποστροφή. Mε τα έργα της «BiT» και «Singspiele», η περίφημη χορογράφος, εμβληματική μορφή του σύγχρονου γαλλικού χορού και αγαπημένη του ελληνικού κοινού επιστρέφει για πέμπτη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Ακόμα πιο ριζοσπαστική, τολμηρή και ακαταπόνητη, η Γαλλίδα χορογράφος επανακάμπτει στην

Πειραιώς 260 (2-4/6), με την πρόσφατη δημιουργία της, «BiT» (τίτλος που παραπέμπει στον ρυθμό της techno) και μας καλεί να βυθιστούμε σε ένα ρυθμικό σύμπαν που διεγείρει τις αισθήσεις: Επί σκηνής, τρεις άνδρες και τρεις γυναίκες δονούνται υπό τους ήχους των κρουστών ή της ηλεκτρονικής μουσικής, συνθέτοντας εικόνες σκοτεινές μεγάλης εικαστικής δύναμης, που θυμίζουν πίνακες του Γκόγια ή του Μπος.

Με πηγή έμπνευσης το έργο του Γάλλου φιλοσόφου Πιερ Σοβανέ «Ο ρυθμός και ο λόγος», η Μαγκύ Μαρέν φιλοδοξεί να παρασύρει το κοινό σε ένα αγχωτικό ημίφως, υπογράφοντας μια χορογραφία άλλοτε πένθιμη, άλλοτε οργισμένη, βαθιά πολιτική ωστόσο, και σε ευθεία σύνδεση με τη ζωή, ως επιτομή προηγούμενων έργων της (βλ. «May Be», «Umwelt» ή «Turba»).

Η δεύτερη παράσταση που υπογράφει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών η αγαπημένη του ελληνικού κοινού χορογράφος, αποτελεί μια περφόρμανς που κινείται αυτή τη φορά σε εντελώς διαφορετικό μουσικά κλίμα, καθώς αντλεί -όπως υπαινίσσεται και ο τίτλος της- από την ατμόσφαιρα του γερμανικού Lied. Στο «Singspiele» που παρουσιάζει στην Πειραιώς 260, στις 9 και 10 Ιουνίου, η Μαρέν εξερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη και την ανάγκη της να αναγνωρίζεται ως μοναδική. Το έργο διαφεύγει σκηνικού είδους και κατηγοριοποίησης, χωρίς να προσδιορίζει αν πρόκειται για μια χορογραφία, θεατρική δράση ή κάτι άλλο.

Το σόλο ερμηνεύει ο υπέροχος Νταβίντ Μαμπούς, υποδυόμενος έναν άνδρα με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία μπροστά του, ο οποίος επιδίδεται σε ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων αλλάζοντας κάθε μέρα ταυτότητα. Ο Γάλλος χορευτής ενσαρκώνει διαφορετικά πρόσωπα, επώνυμους και μη, μακριά από τις λέξεις και με αποκλειστικό εργαλείο του το ανθρώπινο σώμα και πρωτίστως το πρόσωπο - αφού «αυτό μας ορίζει στο βλέμμα του Αλλου», όπως επισημαίνει η Γαλλίδα χορογράφος επικαλούμενη τον φιλόσοφο Εμμανουέλ Λεβινάς.

Γεννημένη στην Ισπανία (1951) και μεγαλωμένη στην Τουλούζη η Μαγκύ Μαρέν ανήκει στο σπάνιο είδος του καλλιτέχνη που δεν επαναπαύεται ποτέ στις δάφνες του, επιδεικνύοντας για περισσότερo από τρεις δεκαετίες ακατάβλητη δημιουργικότητα. Ο πόθος της για το χορό την οδηγεί σε διαδοχικές σπουδές (Τουλούζη, Στρασβούργο, Βρυξέλλες), όπου γνωρίζει τους Μορίς Μπεζάρ, Αλφονς Γκόρις και Φέρναντ Σίρεν. Δημιουργεί την πρώτη της ομάδα το 1978 με τον Ντάνιελ Αμπάς.

Τη δεκαετία 1980-1990, έδρα της είναι το Maison des arts de Créteil. Η γνωριμία της το 1987 με τον Ντενί Μαριότ αποτελεί την αφετηρία για μια δυναμική συνεργασία η οποία ανοίγει νέους δρόμους στη χορογραφική της δημιουργία. Το διάστημα 1998-2010, αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Χορογραφικού Κέντρου του Rillieux-la-Pape κι ακολουθεί μια περίοδος συλλογικότητας, πειραματισμών και επιβεβαίωσης. Μερικά από τα έργα αυτής της περιόδου είναι: «Umwelt», «Ha! Ha!», «Turba», «Description d'un Combat» και «Salves».

Στο Φεστιβάλ Αθηνών έχει παρουσιάσει τα έργα: «Umwelt» (2006), «Turba» (2008), «May B» (2011), «Salves» (2011), «Νocturnes» (2013).

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ