Το Επιμελητήριο και η κηδεία: μικρά δείγματα μεγάλου συντηρητισμού

10:41 2/5/2014 - Πηγή: Athina984

του Δημήτρη Φύσσα

Η Ελλάδα είναι μια χώρα (προσπαθεί να είναι) δημοκρατική, κοσμική και καπιταλιστική, έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται τα θετικά της (ξορκισμένης) Δύσης.

Το αν είμαστε πραγματικά δυτική χώρα ή όχι, το βλέπουμε γύρω μας όλη την ώρα: από το πόσο δύσκολα περνάει κάθε αντιπρονομιακή ρύθμιση, από το ότι άλλες τέτοιες ρυθμίσεις απλά δεν περνάνε (υπάλληλοι της Βουλής, βουλευτές, στελέχη οργανισμών, παπάδες κλπ), ή συναντάνε λυσσαλέα αντίδραση

(Πανεπιστήμια κλπ), από το διάχυτο αντιευρωπαϊσμό και αντιαμαερικανισμό που αρχίζει από τη Χρυσή Αυγή και τελειώνει στο ΚΚΕ, από το πώς αντιμετωπίστηκε ο Νίκος Δήμου που τόλμησε να πει ότι υπάρχει κάποιο προβληματάκι με το λεγόμενο «Άγιο Φως» και την έλευσή του στην Ελλάδα της κρίσης με τιμές αρχηγού κράτους.

Σήμερα θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε δυο θέματα από τα «ψιλά» των ειδήσεων της βδομάδας που τελειώνει: είναι η ανακοίνωση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων (ΚΕΕ) που ζητάει την παραίτηση του υπουργού Ανάπτυξης κ. Κωστή Χατζηδάκη και μια κηδεία στελέχους του ΚΚΕ, που έγινε στην Ηλεία.

Η ΚΕΕ, λοιπόν, απαίτησε με ανακοίνωσή της την παραίτηση Χατζηδάκη, χαρακτηρίζοντάς τον «εχθρό της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας», απειλώντας ότι, αν αυτό δε γίνει, τα Επιμελητήρια θα αποσύρουν τους υποψηφίους τους από τις ευρωλίστες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Και γιατί αυτή η απίθανη απαίτηση;

Επειδή ο υπουργός φέρνει στη Βουλή ρύθμιση που αίρει την υποχρεωτικότητα εγγραφής διαφόρων επαγγελματιών στο ΚΕΕ. Μέχρι τώρα, πολλές εκατοντάδες κλάδοι και επομένως εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες υποχρεώνονται να εγγράφονται στα Επιμελητήρια, ως προϋπόθεση για ν΄ ασκούν το επάγγελμά τους, πληρώνοντας ένα χαράτσι που παίζει από 40 -500 ευρώ το χρόνο. Υπήρξα επί χρόνια υποχρεωτικά δότης του Επιμελητηρίου (κάποια μακρινή εποχή που είχα φροντιστήριο), και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι το Επιμελητήριο δεν κάνει απολύτως τίποτα.

Επομένως, όποιοι θέλουν να είναι μέλη τους και να το πληρώνουν, ας το κάνουν. Όποιοι δε θέλουν, ας μην το κάνουν. Που ακούστηκε να είναι υποχρεωτικός ο συνδικαλισμός; Κι ακόμα περισσότερο: από πού κι ως πού ο κ. Μίχαλος, ο πρόεδρος της ΚΕΕ, θα «αποσύρει» τους υποψήφιους - μέλη από τα ψηφοδέλτια; Μικρά παιδάκια (του) είναι; Οι ίδιοι είναι υποψήφιοι, οι ίδιοι κανονίζουν να θα φύγουν ή όχι. Όπως και οι επαγγελματίες: οι ίδιοι κανονίζουν αν θα είναι μέλη του Επιμελητηρίου κι αν θα δίνουν τα ωραία τους λεφτά στον κ. Μίχαλο.

Δεν είναι κακιά η τρόικα που ζήτησε να αρθεί η υποχρεωτικότητα της εγγραφής. Κακ είναι η επιμονή στον υποχρεωτικό συνδικαλισμό και στο χαράτσι, έναντι ενός προσφερομένου τίποτα στις επαγγελματίες.

Αν αυτή η επιμονή δεν είναι συντηρητισμός, πολύ θα ήθελα να μάθω τι είναι.

Πάμε τώρα στην πεδινή Ηλεία. Εκεί, έτυχε να πεθάνει ένα στέλεχος του ΚΚΕ. Έγινε η κηδεία του, θρησκευτική, και μετά οι δικοί του ζήτησαν να τυλιχτεί το φέρετρο στην κόκκινη σημαία (σύμφωνα με την «τελευταία επιθυμία» του νεκρού) και να ταφεί. Ο παπάς αρνήθηκε, έγινε το σχετικό μπάχαλο και το θέμα έληξε με παρέμβαση του κηδειά, που επέβαλε την κόκκινη σημαία προτού θαφτεί ο νεκρός.

Ο παπάς όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε δίκιο: αν θες ορθόδοξη θρησκευτική κηδεία, δεν μπορείς να έχεις κόκκινη σημαία. Αν πάλι θες κόκκινη σημαία, θες κάνεις μια ετερόδοξη, κομουνιστική κηδεία. Όμως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας θεωρείται πολύ φυσικό να είσαι ταυτόχρονα πιστός στο (άθεο, υποτίθεται) ΚΚΕ και στην ορθοδοξία.

Αν αυτός ο συγκερασμός δεν είναι συντηρητισμός, πολύ θα ήθελα να μάθω τι είναι.

[e-mail]