Μπράβο κ. Μπογδάνε. Και εις ανώτερα

13:58 5/12/2013 - Πηγή: NewsBomb

Υποκλίνομαι στη δημοσιογραφία Μπογδάνου. Γιατί χθες ο φέρελπις αυτός νεαρός δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, ονόματι Μπογδάνος, είχε μία μοναδική δημοσιογραφική επιτυχία: πήρε συνέντευξη από τον Νότη Σφακιανάκη, τον γνωστό υμνωδό της Χρυσής Αυγής, τον γνωστό κουραδόμαγκα που για το τζέρτζελο όταν κάνει πρεμιέρα σε μπουζουκομάγαζο, αρχίζει να βρίζει τους πάντες, αυτόν που χαιρετάει φασιστικά όταν βγαίνει στην πίστα.

Και πού πήρε τη συνέντευξη από τον Σφακιανάκη ο κ. Μπογδάνος; Στο καμαρίνι του

μπουζουκομάγαζου, που τραγουδάει ο τροβαδούρος των νεοναζί, γιατί ο Νότης έπρεπε να κάνει τη ρεκλάμα του μαγαζιού, γιατί ο Νότης δεν καταδέχτηκε να πάει στα στούντιο του ΣΚΑΪ, γιατί ένας είναι ο Νότης, όπως ένα είναι και το μπριάμ με κολοκυθάκια και πατάτες.

Μιλάμε για φοβερή συνέντευξη. Ξεκίνησε με ένα ολοκληρωτικό χέσιμο του δημοσιογράφου από τον Νότη, ο οποίος τραγουδιστής έφτασε μέχρι και να πει στον δημοσιογράφο ότι δεν φοράει παντελόνια, ενώ ο ίδιος, ο «ένας είναι ο Νότης» είναι γνωστός άντρας και σούπερ-ντούπερ αρσενικό και μέσα σε όλα αυτά είναι και «παντελονάτος». Και αυτό γιατί έβγαλε λέει ο ΣΚΑΪ τρέιλερ που προανήγγειλε τη συνέντευξη του Νότη.

Και ο φέρελπις κ. Μπογδάνος άκουγε τον Νότη να τον χέζει σιωπηλός, με κατανόηση (αρκεί να του κάνει τη συνέντευξη για μερικά νουμεράκια της AGB ρε γαμώτο).

Και μετά ο κ. Νότης άρχισε να χαρακτηρίζει αληταράδες τους δημοσιογράφους, να απειλεί θεούς και δαίμονες, γιατί «ερχόμαστε» (οι φασίστες έρχονται) και διάφορα άλλα τέτοια τρελά και προκλητικά.

Και ο κ. Μπογδάνος αντί να σηκωθεί και να φύγει μπροστά σε όλο αυτό τον οχετό του τραγουδιστή-σύμβολο των νεοναζί, καθόταν και άκουγε με ανοιχτό στόμα, έκθαμβος τον κ. Νότη.

Μέχρι που του έκανε κάποια στιγμή τη φοβερή ερώτηση: γνωρίζετε κ. Σφακιανάκη τι ήταν ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι και ο Παπαδόπουλος; Ήταν η στιγμή που ο Νότης έδειξε να θέλει να τον πλακώσει στο ξύλο, αλλά έβαλε τόπο στην οργή και συνέχισε το παραλήρημά του.

Μπράβο κ. Μπογδάνε μου και εις ανώτερα. Μόνο που η δημοσιογραφία δεν είναι λεκάνη του καμπινέ να κατουράει ο κάθε Σφακιανάκης ή το όποιο σκουπίδι της νύχτας.