Δράκοι και χρέη

13:22 4/12/2017 - Πηγή: Kafeneio-gr

Υπάρχουν πολλά είδη δράκων στην «μεταμοντέρνα» οικονομία. Οι μεταμοντέρνες οικονομικές κρίσεις που αφορούν όλους τους τομείς της παραγωγής, πρωτογενή, δευτερογενή, τριτογενή, και οι μεταμοντέρνοι ολοκληρωτικοί πόλεμοι μετέτρεψαν το μεταμοντέρνο πολιτισμό σε σύγχρονο δράκο που αντί να καταφεύγει στη σπηλιά καταφεύγει στην πολιτική.

Αυτό το είδος δράκου απέκτησε ηγετική θέση στη σημερινή οικονομία....
, που από το καθεστώς των ανώνυμων εταιριών πέρασε στο καθεστώς των τραστ και των καρτέλ των πολυεθνικών εταιριών, των τραπεζών

και στην κυριαρχία των ολιγοπωλίων στον κόσμο.

Νέες κοινωνικές τάξεις δημιουργήθηκαν από τους γραφειοκράτες-στελέχη που εξυπηρετούν τους παραπάνω, που η δύναμη τους δεν προέρχεται από την ατομική τους δημιουργία, αλλά από την δύναμη που τους παρέχουν οι παραπάνω, να ασκούν προπαγάνδα και έλεγχο στην ονομαστική ιδιοκτησία των άλλων.

Η ανατροπή των καθιερωμένων σχέσεων και η κατάργηση των τάξεων, είχε ως αποτέλεσμα την μετατόπιση της εξουσίας από το κράτος και τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς στις ενώσεις κρατών που εισηγούνται οικονομικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου και όχι προς όφελος των πολιτών.

Η συγχώνευση οικονομίας, κρατών και κεφαλαίου οδήγησε στην γέννηση του πιο τερατόμορφου δράκου όλων των εποχών: της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.

Η ολοκληρωτική άρνηση στο ρόλο της κοινωνίας, να δράσει πολιτικά, διέλυσε τον παραγωγικό της μηχανισμό, την ταξική της διάρθρωση, εξουδετέρωσε των κοινοβουλευτισμό και εκμηδένισε την Δημοκρατία.

Η ζώνη της φτώχειας που δημιούργησε ο παγκόσμιος καπιταλισμός, ή αλλιώς φιλελευθερισμός ή νεοφιλελευθερισμός, έφερε μια νέα κοινωνική πραγματικότητα χωρίς εθνική-κρατική οργάνωση, την νεοαποικιοκρατία.

Εκατομμύρια ανθρώπων μαζικοποιήθηκαν σε ένα κοπάδι παθητικών μονάδων, που εκκολάπτονται στο νου τους καθημερινά αυγά, που όταν σκάσουν δείχνουν τους ίδιους για δράκους…

Η μονιμοποιημένη αναρχία που προέκυψε από την αποτυχία των αστικών και εργατικών επαναστάσεων, οδήγησε σε εμφύλιες συρράξεις, με αποτέλεσμα η Λερναία Ύδρα να γεννάει καινούργιους δράκους πιο ισχυρούς κάθε φορά, καθώς τους αντλεί μέσα από άλλα, σοσιαλιστικά και αριστερά γονίδια.

Το μεταμοντέρνο ολοκληρωτικό καθεστώς δημιούργησε μια καινούργια «ιδεολογική» αρένα, την ανακατανομή του πλούτου προς όφελος της διεθνούς ολιγοκρατίας, προς τα πάνω δηλαδή, μέσα από καταρτισμένες δανειακές συμβάσεις κρατών και πολιτών.

Ο καταναλωτισμός και ο διεφθαρμένος κοινοβουλευτισμός αποτέλεσαν την άμαξα και τα άλογα για τη μεταφορά των συνειδήσεων στην απραξία.

Και έτσι η Δημοκρατία του χρέους έστρωσε το χαλί για την Δικτατορία των Τραπεζών, των Πολυεθνικών, των γραφειοκρατών που τους εξυπηρετούν, και εν τέλει του ολιγοπωλίου της παγκόσμιας δύναμης που όλοι αυτοί μαζί εξυπηρετούν.

Η όποια διατήρηση του ανθρώπου, κάτω από τη πίεση όλων αυτών των δυνάμεων, θα οφείλεται στην ανατροπή που θα έρθει μέσα από την καταστροφή οποιουδήποτε μέλους του έχει υποστεί γάγγραινα. Γι αυτό, πολλές φορές, η καταστροφή καθίσταται πολιτικά και κοινωνικά αναγκαία…