Η Ρεπούση, το αυτονόητο και ο φόβος των φανατικών

17:25 5/9/2013 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

Κάθε φορά που η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση κάνει κάποια αναφορά σε θέματα ιστορίας ή θρησκείας είναι 100% βέβαιο ότι η με την ουσία των λεγομένων της, δεν θα ασχοληθεί κανείς.

Μετά το μεγάλο ατόπημα του "συνωστισμού" και την προβοκατόρικη αναφορά της στους εθνικούς μύθους, τα όσα λέει, σωστά ή λάθος, γίνονται απλώς η αφορμή για ξεσπάσματα μίσους και......
διαλόγους κωφών.

Το ίδιο συνέβη και με τη νέα

αναφορά της στο ζήτημα της διδασκαλίας των Θρησκευτικών στα σχολεία. Η Ρεπούση μίλησε για το αυτονόητο και μάλιστα χωρίς να προσβάλλει ή να προκαλέσει, ωστόσο η δήλωσή της εντάχθηκε στη γνωστή συνωμοσία, που έχει στόχο να μας αφανίσει από προσώπου γης.

Τι είπε η Ρεπούση; Είπε το εξής απλό. Ότι μετά από χρόνια διδασκαλίας σε Δημοτικό (με επισκέψεις στο κατηχητικό) και Γυμνάσιο, θα έπρεπε στο Λύκειο να δίνεται η δυνατότητα στον μαθητή να επιλέγει ή όχι το συγκεκριμένο μάθημα.

Είπε ακόμα ότι θα έπρεπε να δίνεται βάρος, με επιπλέον ώρες διδασκαλίας στην Ιστορία και στις φυσικές επιστήμες.

Υπάρχει κάτι παράλογο σε αυτό; Υπάρχει κάποια απειλή; Γιατί η θρησκεία της Αγάπης και της Αλήθειας να μην είναι θέμα επιλογής, όταν το παιδί αποκτά κρίση και αρχίζει να διαμορφώνει άποψη για τον κόσμο;

Όσοι αντιδρούν με μένος, τι φοβούνται άραγε; Μετά από 9 χρόνια κατήχησης, γιατί χρειάζονται υποχρεωτικά άλλα τρία και γιατί όποιος λέει το αυτονόητο είναι "προδότης", "άθεος" και "συνωμότης";

Αλλά αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι το καλό των παιδιών, αλλά να κάνουμε πολιτική. Το ζήτημα της θρησκείας, είναι πάντα στη χώρα μας μια καλή αφορμή για διχασμό, επιθέσεις φανατικών, μισαλλοδοξία και σκοτάδι.

Τα παιδιά και η κοινή λογική, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στις ασκήσεις εξουσίας και επιβολής . Και το να δίνεις το δικαίωμα σε ένα παιδί να επιλέγει, είναι πάντα επικίνδυνο, ακόμα και όταν είσαι 100% σίγουρος για την Αλήθεια της Πίστης σου ή αυτό τουλάχιστον δηλώνεις για να εξυπηρετήσεις άλλους σκοπούς.

Όσον αφορά τα όσα είπε η κα Ρεπούση, περί διδαχής όχι θρησκευτικών, αλλά θρησκειολογίας, μάλλον κατοικεί σε άλλον πλανήτη.

Αν τα παιδιά διδάσκονταν θρησκειολογία και μάθαιναν ότι πρέπει να συγκρίνεις, να κρίνεις και να ερευνάς, πώς θα μπορούσαν οι ταγοί κάθε θρησκείας, να διαστρέφουν και να ερμηνεύουν κατά το δοκούν το νόημα της Πίστης για να δημιουργούν στρατούς και να πλουτίζουν εις βάρος των κορόιδων;