Λαγάνα: Η ιστορία της «πρωταγωνίστριας» της Καθαράς Δευτέρας

13:04 18/2/2018 - Πηγή: Kafeneio-gr

Ένα από τα πλέον συνυφασμένα με την Καθαρά Δευτέρα εδέσματα είναι αναμφίβολα η λαγάνα, μαζί με τον ταραμά, τις ελιές και τον χαλβά. Πρόκειται για ένα αζύμωτο ψωμί που παρασκευάζεται δηλαδή χωρίς προζύμι.

Η λαγάνα έχει το σχή­μα της«κυρα-Σαρακοστής» και παριστάνει, σύμφωνα με την παράδοση, μια γυναίκα που έχει ένα σταυρό στο κεφάλι και δεν έχει στόμα λόγω της νηστείας...
Τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές, έχει επτά πόδια

που συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της νηστείας. Το έθιμο αυτό συνηθιζόταν για να μπορούν οι πιστοί να μετρούν το χρόνο κατά την περίοδο της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο λοιπόν έκοβαν το ένα πόδι και το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο όπου το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε ήταν ο τυχερός της επόμενης χρονιάς.

Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος, που σημαίνει ότι παρασκευάζεται χωρίς προζύμι και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο, υπό την καθοδήγηση του Μωυσή. Έκτοτε, επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις "Εκκλησιάζουσες" λέει «Λαγάνα πέττεται», ενώ ο Οράτιος στα κείμενά του, αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών».

Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και να καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.

Γιατί η συγκεκριμένη Δευτέρα λέγεται «Καθαρά»; Η ονομασία προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους, όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης, κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και -φυσικά- λαγάνα.