Ο σεισμός και ο Διαφωτισμός

Tου Ηλια Μαγκλινη
Την 1η Νοεμβρίου του 1755, η Λισσαβώνα γιόρταζε την ημέρα των ΑγίωνΠάντων. Η πόλη, παρότι οι συνθήκες ζωής ήταν άθλιες, εξέφραζε την ισχύκαι την αίγλη της πορτογαλικής αυτοκρατορίας και ειδικά το λιμάνι τηςήταν ένα από τα πλέον ανθηρά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κατά τις εννέα καιμισή το πρωί όμως, τρεις ισχυρότατες σεισμικές δονήσεις σκόρπισαν τηνκαταστροφή. Τα πλήθη, πανικόβλητα, αναζήτησαν καταφύγιο στο λιμάνι.Εκεί ωστόσο αντίκρισαν ένα αλλόκοτο θέαμα: η θάλασσα είχε τραβηχτείπολλές δεκάδες μέτρα προς τα μέσα, αποκαλύπτοντας τον βυθό τουλιμανιού. Ψάρια σπαρταρούσαν και πλοία
«κάθησαν» πάνω στην καρίνα τουςκι έγειραν στο πλάι.Πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε σε εκείνο ακριβώςτο σημείο, διαπράττοντας ένα τραγικό σφάλμα. Μιάμιση ώρα, περίπου, μετά.......τον τελευταίο σεισμό, ένα υπόκωφο βουητό έκανε όλα τα βλέμματα ναστραφούν προς τα ανοιχτά. Η γραμμή του ορίζοντα στον ωκεανό είχεμεταβληθεί σε μια βαθιά μπλε, σχεδόν μαύρη, κινούμενη μάζα. Οι πιοπαρατηρητικοί διέκριναν στις
Keywords
Τυχαία Θέματα