Ο ΣΥΡΙΖΑ στην αριστεροδεξιά πλάστιγγα …

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Πόσα δράμια αριστεροσύνης έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα; Η δεξιά στροφή του είναι ευθέως ανάλογη της αύξησης των ποσοστών του, ή έχουμε να κάνουμε με γεωμετρική πρόοδο στην ανάπτυξη της δεξιάς του φυσιογνωμίας;
Αυτά τα ερωτήματα μοιάζει να βασανίζουν πλέον εκτός από τους αριστερούς και τους δεξιούς σχολιαστές. Αντί να βάλουν στη πλάστιγγα τις δυνατότητες, αδυναμίες, ευκαιρίες και πραγματικές απειλές της χώρας και για την ελληνική κοινωνία εντός του συγκεκριμένου .......διεθνούς
περιβάλλοντος και λαμβάνοντας υπόψιν την πολιτισμική, κοινωνική, πολιτική και παραγωγική υπόσταση της χώρας στη συγκυρία, και μάλιστα σε συνδυασμό, τοποθετούν στην πλάστιγγα τον ΣΥΡΙΖΑ για να μετρήσουν πόσο αριστερό βάρος χάνει, ή πόσο δεξιό παίρνει.

Η επιχείρηση καθημερινού ζυγίσματος της εγκύου-ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον καλό της/του κάνει, ιδιαίτερα στο βαθμό που προσδιορίζεται ως κόμμα στα πρόθυρα της κυβέρνησης που καλύπτει ένα ευρύ ιδεολογικοπολιτικό φάσμα. Σε αυτό που δεν κάνει καλό είναι στην πολιτική ωριμότητα του λαού και στην ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας του στα πολιτικά πράγματα. Η κριτική δεν είναι μια, είναι τόσες όσες και οι μορφές αναλυτικής μεθόδου, όπου αυτή αναπτύσσεται και δομείται ως αφήγηση. Άρα, η κριτική που ασκείς και η εκτίμηση που κάνεις ως προς την τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ στο φάσμα αριστερά-δεξιά, αντιστοιχεί, ή καλύτερα θα πρέπει να αντιστοιχεί στην μεθοδολογία που χρησιμοποιείς. Και επειδή οι πολιτικές μεθοδολογίες εκτός από οντολογία (: η φύση της πραγματικότητας), όπου έχει έννοια η διάσταση αριστερά-δεξιά, έχουν και επιστημολογία (: ο τρόπος που αποκρυσταλλώνεται η γνώση ως συνείδηση και μοντέλο δράσης, η μορφή της σχέσης του ερευνώντος με το αντικείμενο της έρευνάς του), όπως αντιλαμβάνεστε το να βάζεις στη ζυγαριά ένα κόμμα δίχως να προσδιορίζεις τη φύση της πλάστιγγας και τα δικά σου σταθμά, δεν είναι ό, τι το καλύτερο για την σοβαρότητα της κρίσης σου.
Υποστηρίζοντας ότι αυτά που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά ήταν αριστερά, ενώ αυτά που λέει σήμερα, εν όψη της δεύτερης κάλπης, έχουν σαφώς χάσει αριστερό βάρος και κινούνται προς τα δεξιά, μπορεί απλώς να σημαίνει ότι έτσι εξυπηρετείσαι να τα ερμηνεύεις, προσδοκώντας να δημιουργήσεις έναν αφηγηματικό χώρο αριστερότερα για να τον καλύψεις με την κομματική σου παρουσία, ή ότι παρερμήνευες την προεκλογική του αφήγηση, ή ότι παρερμηνεύεις την σημερινή του, ή ότι η εξειδίκευση σε επίπεδο πρωτοβουλιών αφαιρεί τα ιδεαλιστικά/αφηρημένα εκείνα στοιχεία που τον τοποθετούσαν αναμφισβήτητα στην αριστερή οντολογία - παρότι αυτή πρεσβεύει ότι δεν συνιστά ιδεαλισμό. Μπορεί και να σημαίνει απλώς ότι ο φορέας αυτός αντί να κάνει αφηγηματική επίδειξη της ιδεολογίας του, την προσαρμόζει στο πλαίσιο δυνατότητες – αδυναμίες – ευκαιρίες – απειλές, εντός του οποίου λαμβάνει έννοια οποιαδήποτε κυβερνητική στρατηγική. Αυτό αποκαλείται προσαρμογή ενός κυβερνητικού παράγοντα σε ένα γενικότερο διακυβερνητικό μοντέλο, το οποίο επιδιώκει να μεταβάλει στο πλαίσιο της αριστερής ιδεολογ
Keywords
Τυχαία Θέματα