Πληρώσαμε ακριβά τους «πεφωτισμένους» – Ζητείται ορθός λόγος

14:46 16/8/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

 Γράφει ο Σταύρος ΚουμπιάςΤο τελευταίο διάστημα η κοινωνία βρίσκεται σε αναταραχή, σχεδόν σε πανικό. Η οικονομική κρίση (όχι μόνο στο εσωτερικό) έχει δημιουργήσει συνθήκες αναβρασμού, αβεβαιότητας και φόβου. Οι προφορικές και γραπτές αναφορές και αποτυπώσεις απόψεων διακρίνονται πολλές φορές από ένταση, έλλειψη ψυχραιμίας και νηφαλιότητας. Η αμφισβήτηση για τα πάντα κυριαρχεί και, δυστυχώς, συχνά διατυπώνονται απόλυτες απόψεις και βγαίνουν λανθασμένα συμπεράσματα (θετικά ή αρνητικά) με βάση ατεκμηρίωτες γενικεύσεις. Οι κραυγές σκεπάζουν τις χαμηλόφωνες φωνές και πολλές φορές δεν έχει σημασία τι

λέγεται αλλά από ποιον .......λέγεται (όχι ότι κι’ αυτό είναι άνευ σημασίας).Όμως, ιδιαίτερα τώρα, που η κρίση και η παρακμή είναι μεγάλη, (σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής) και η αμφισβήτηση αγγίζει τα πάντα, ακόμα και τους πυλώνες της κοινωνίας (Πολιτικό σύστημα, Παιδεία/Εκπαίδευση, Θρησκεία), απαιτείται ο ορθός λόγος, δηλαδή ο λόγος που με τεκμηριωμένα επιχειρήματα (όχι κραυγές και συνθήματα) θα προσπαθήσει να πείσει υπέρ της μιας άποψης ή της άλλης. Απαιτείται ο σεβασμός της άλλης άποψης και όχι η συκοφάντηση και ακύρωσή της με ατεκμηρίωτη ενοχοποίηση της και με βάση μη αποδεικνυόμενες γενικεύσεις και λαϊκισμούς. Μπορείς να απορρίψεις μια άποψη αναλύοντας την και τεκμηριώνοντας ορθολογικά την αντίθεσή σου, κάνοντας εξ αρχής γνωστά τις αναφορές και τα κριτήρια σου (ιδεολογικά, οικονομικά κλπ.).Για παράδειγμα, τώρα που πολύς λόγος γίνεται για το νέο θεσμικό πλαίσιο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ακούγονται και γράφονται γενικόλογες, ατεκμηρίωτες, απόλυτες και αφοριστικές απόψεις και εκτιμήσεις  του τύπου  «…οι διεφθαρμένοι και ανεπαρκείς Πανεπιστημιακοί έχουν καταστρέψει τα Πανεπιστήμια και πρέπει να δεχθούν χωρίς αντίρρηση το νέο νόμο» ή «…το διεφθαρμένο υπουργείο Παιδείας καταστρέφει την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση με το νέο νόμο».Δεν είναι, λοιπόν, λογικό, αλλά κυρίως χρήσιμο, να υπάρχει μια συστηματική και σοβαρή ανάλυση (αν πρόκειται για τόσο σοβαρό θέμα, όπως ο νέος νόμος, ανάλυση για κάθε άρθρο του), ώστε με βάση συγκεκριμένα κριτήρια (πχ. αυτοδιοίκηση, κοινωνική λογοδοσία, ποιότητα σπουδών, εξωστρέφεια, χρηματοδότηση) -που, βεβαίως, η προσέγγιση τους ποικίλλει από αναλυτή σε αναλυτή (πχ. ανάλογα με την ιδεολογική του αφετηρία, τη συγκεκριμένη γνώση και εμπειρία του επί του θέματος κλπ.)- να τεκμηριώνεται η αξιολόγηση του νόμου αυτού και, άρα, η αποδοχή ή η απόρριψη μέρους ή όλου του;Ως ένα τέτοιο παράδειγμα τεκμηριωμένου λόγου για τον νέο νόμο θεωρώ τα άρθρα των Αλιβιζάτου και Μανιτάκη στην «Καθημερινή» (Πανεπιστήμια: Ας κατεβάσουμε λίγο τους τόνους) και Τσουκαλά στο «ΒΗΜΑ» (Τα αδιέξοδα της μεταρρύθμισης), τα οποία προσεγγίζουν το θέμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, καταλήγουν σε διαφορετικές εκτιμήσεις, αλλά με σοβαρότητα και  νηφαλιότητα προσφέρουν ουσιαστικά στον σχετικό διάλογο.Τι εξυπηρετούν οι ατεκμηρίωτες γενικόλογες αναφορές, οι κραυγές και οι έξαλλες τοποθετήσεις και, μάλιστα, επί παντός επιστητού; Εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων (προσωπικών, συ