Σημειώσεις από το εγχειρίδιο του καλού ναυαγού ….

22:06 19/5/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Μια και το σκάφος «Ελλάς» ναυάγησε για τα καλά στον βούρκο, όπου συναντά η χρηματοπιστωτική φούσκα την γαλλογερμανική πολιτική φούσκα της ΕΕ, λέω να περιοριστώ σε κάμποσες κρίσιμες επισημάνσεις τις οποίες έχω ήδη, σε κάποιο βαθμό, προσεγγίσει αναλυτικά την πρόσφατη περίοδο φιλοξενίας μου στο διαδίκτυο.

Θεωρείστε ότι τα παρακάτω «αποφθέγματα», αποτελούν σημειώσεις για το «εγχειρίδιο του καλού ναυαγού», το οποίο συντάσσω μετά μανίας αυτή την περίοδο (αστειεύομαι!). Είναι κάτι σαν υποθέσεις προς βαθύτερη διερεύνηση που καταλήγουν σε οδηγίες

διάσωσης των νοικοκυριών μετά την καταστροφή της παλαιάς οικονομίας της Ελλάδας. Αυτές οι υποθέσεις δεν είναι διατυπωμένες σύμφωνα με κάποια επιστημονική μεθοδολογία, αλλά.............
έτσι ώστε να προκαλούν την κατεστημένη ενότητα του πολιτικού λόγου, όπως αυτή δομείται κυρίως μέσω των τηλεπολιτικών.  Να, λοιπόν ορισμένα σημεία ως πρόγευση, για να συνεννοηθούμε καλύτερα…
- Το σύγχρονο ελληνικό κράτος ήταν παγιδευμένο με έναν ολοκληρωμένο εκρηκτικό μηχανισμό πατρωνίας και παραοικονομίας (μαζί δουλεύουν αυτά αποτελεσματικά).

- Η ελληνική οικονομία, προσαρμοσμένη στα γρανάζια αυτού του μηχανισμού, ήταν αδύνατο να παρακολουθήσει την εξέλιξη της εμπέδωσης του νεοφιλελεύθερου, αντιπληθωριστικού προτύπου στην ΕΕ.

- Οι λύσεις ήταν δύο, οι εξής τρεις: είτε κατεδάφιση του ευρύτερου κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου και προσαρμογή στον νεοφιλελεύθερο μετασχηματισμό, έτσι όπως ορίζεται από την παγκοσμιοποιημένη χρηματοπιστωτική ελίτ και υπηρετείται σε μεγάλο βαθμό από την γραφειοκρατία της ΕΕ (μοντέλο καταστροφής), είτε αναζήτηση ενός ελληνικού δρόμου για την παραγωγή ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, που δίχως να αντιφάσκει στις βασικές αρχές της ΟΝΕ, θα οδηγούσε στο ίδιο αποτέλεσμα μετά από 15-20 χρόνια, χωρίς όμως  να προκαλέσει κοινωνική και οικονομική απορρύθμιση. Ασφαλώς πάντα υπήρχε και θα υπάρχει η πρόκληση για «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό», ο οποίος όμως  απαιτεί άλλες, εντελώς διαφορετικές συνθήκες και κατευθύνσεις λαϊκής πάλης από αυτές που έχουν διαμορφωθεί και κυριαρχούν στην χώρα.

- Δεν υπάρχει κοινό μοντέλο ευημερίας στην ευρωζώνη, αλλά δίχως αυτό δεν θα υπάρχει ευρωζώνη για πολύ. Εκτός εάν η τελευταία χαλαρώσει τόσο πολύ ώστε να καταλήξει περίπου εκεί από όπου ξεκίνησε: στη σύνδεση των ιδιαίτερων ευρωπαϊκών εθνικών νομισμάτων (λιγότερο αναπτυγμένων χωρών-μελών της ΕΕ) με το ευρώ.

- Δεν βιώνουμε απλώς την απορρύθμιση της ελληνικής οικονομίας, αλλά επίσης μια μορφή πρωτόγνωρης ευρωπαϊκής κρίσης, που εύκολα πλέον μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική απορρύθμιση όχι μόνον την ζώνη του ευρώ, αλλά ολόκληρη την ΕΕ.

- Το χρηματοπιστωτικό λόμπι πέτυχε να μετασχηματίσει την διεθνή πιστωτική κρίση σε δημοσιονομική κρίση, ώστε να αποζημιωθεί με πολιτικά μέσα η χρηματαγορά από την φούσκα που η ίδια προκάλεσε, δίχως να οδηγηθούμε σε ρευστοποίηση του συσσωρευμένου πλούτου. Η λύση αυτή είναι μεταβατική και ατελέσφορη στ