H κρίση " βαλτώνει " την ζωή μου, εμένα, τα όνειρα μου

20:34 31/3/2012 - Πηγή: Ksipnistere

'Ολη αυτή η κατάσταση στην χώρα μας, έχει αποσυντονίσει, έχει αλλάξει ή και παγώσει όλα τα σχέδια μας που είχαμε για το μέλλον. Η οικονομική και η πολιτική αστάθεια στην χώρα, μας έχει κάνει να ζούμε σε μία κατάσταση συνεχής αναμονής, ουσιαστικά " παγώσαμε " τους στόχους μας και τα όνειρα μας. Περιμένουμε κάτι το οποίο όμως τελικά, δεν ξέρουμε τι είναι και φυσικά δεν ....
εξαρτάται από εμάς. Σε ποιόν από εμάς δεν στριφογυρίζουν αυτές οι σκέψεις, στο μυαλό του ;;;

Πλέον τα ηνία της ζωής μας ανήκουν σε άλλους, είμαστε θεατές

στην ίδια μας την ζωή !!! Εμείς εις αναμονή,,, Μέχρι τώρα κάποιοι από εμάς, είχαμε μάθει να βάζουμε προσωπικούς στόχους και με δύναμη και ενέργεια να παλεύουμε για την επίτευξη τους. Άλλες φορές με επιτυχία και άλλες με αποτυχία, πάντα όμως με δική μας ευθύνη.

Ξαφνικά όλα άλλαξαν, ένας ξένος αποφασίζει για μας και δίχως να μας ρωτά. Δεν τον ενδιαφέρει, τι θέλουμε, τι ξέρουμε, τι ονειρευόμαστε ή που έχουμε φτάσει,,, νιώθουμε όλοι μας οι κόποι, για άλλους μικροί, για άλλους μεγάλοι, να γκρεμίζονται εξαιτίας κάποιου " άγνωστου ξένου ". Πιθανόν χωρίς να ευθυνόμαστε, ή να χρεωθούμε ένα λάθος. Η πραγματική αλήθεια άγνωστη για μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αιτιολογήσουμε τα συμβάντα αλλά και ούτε να μπορούμε να τα διορθώσουμε. Είχα, την είχα, ακόμα την έχω την ελευθερία της επιλογής, διερωτόμαστε.... Το μόνο που ακούμε πια είναι ένα σενάριο καταστροφής. Μέσα σε δύο μήνες, ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι η χώρα μας πεθαίνει και μάλιστα δεν ξέρουμε και γιατί. Κυριολεκτικά όμως,,, νιώθουμε σαν ο ερχόμενος Ιούνιος να ναι η "συντέλεια" του κόσμου,,, Ξυπνάμε, κοιμόμαστε και μιλάμε μόνον για,,,, χρεωκοπία, τράπεζες, πείνα. Η ενέργεια όλων μας έχει κατακερματιστεί, ονειρευόμαστε μία ηλιαχτίδα φωτός μεν αλλά εκείνη δεν φαίνεται ούτε ως κουκίδα στον ορίζοντα,,, σαν να περιμένουμε το τέλος,,,

Χαρακτηριστικά θα παραθέσω (αυτούσια) τα λόγια του εκλεκτού μου φίλου, κου Αθανασάκη Απόστολου, όταν ζήτησα την γνώμη του.>. Λίγα λόγια μα τόσο αληθινά και πραγματίστικα !!!

Πολλοί από μας, κρατούν μία πιο παθητική στάση,,, κάποιοι δεν μετέχουν σε συζητήσεις, άλλοι έκλεισαν εντελώς την τηλεόραση. Ότι κι αν κάνουμε όμως, όσο κι αν αρνούμαστε, ζούμε μέσα σε μία νέα πραγματικότητα και επηρεαζόμαστε από αυτήν και τελικά διαμορφώνουμε μία νέα εικόνα. Ενός ανθρώπου που δεν τολμά να κάνει όνειρα, αρκείται στα ολίγα, " ρίχνει " τον εαυτό του, επαγγελματικά, ερωτικά, στις επιθυμίες του, έχει χάσει την δύναμη του. Κάποιοι μάλιστα σπούδασαν χρόνια, χτίζοντας τα εφόδια για μία ζωή ποιοτική, ένα καλύτερο μέλλον και είναι αναγκασμένοι να " πετάξουν " όλα αυτά στο καλάθι των αχρήστων. Τα μάτια τους τρέχουν λέγοντας "θέλω η ζωή μου να γίνει όπως πριν". Παιδιά που βίωσαν τον ξεσπιτωμό από τα σπίτια τους και ζουν σήμερα σε σπίτια φιλοξενίας ή συγγενικά πρόσωπα, με δάκρυα στα μάτια παρακαλούν την μητέρα τους να επιστρέψουν στο Δικό ΤΟΥΣ σπιτικό,,,

Η άρνηση της πραγματικότητας όμως και η αποφυγή της, αποκλείεται να βοη