Αφρικάνα «εκδιδόμενη» ή «ασύμμετρη απειλή»;

21:24 4/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Γιώργος Ανεστόπουλος

(Από το «φανταστικό ημερολόγιο» μιας «Αφρικάνας των Αθηνών» που γράφει σε τρίτο πρόσωπο…σιγά δηλαδή, μην είναι αληθινά τέτοια «φαντασιόπληκτα σενάρια»…πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε "κάτι τέτοιο" σε μια «ευνομούμενη Πολιτεία»;….πολλώ δε μάλλον στα πλαίσια μιας «Πολιτισμένης Κοινωνίας των Εθνών…).

Η Μισέλ είναι μια από τις .....
δεκάδες χιλιάδες αφρικάνες παράνομες πόρνες του κέντρου της Αθήνας. Είναι δεκαέξι ετών και ούτε ξέρει γιατί λέγεται Μισέλ και όχι Αμίνα, ας πούμε, όπως η προ-προγιαγιά

της…Ξέρει μόνον ότι το βράδυ θα πρέπει να «ξεπετάξει» όσους περισσότερους «ηλίθιους σιχαμένους Λευκούς» μπορεί. Έτσι την διέταξαν. Κι αυτοί οι ηλίθιοι πρέπει να μείνουν ευχαριστημένοι. Αν και υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι σ’ αυτό. Δεν «νοιώθει» απολύτως τίποτα. Καθώς στα πέντε της, μέσα στις λάσπες του χωριού της στην Αφρική ένας γέρος μάγος της «έκοψε» μ’ ένα σπασμένο μπουκάλι την κλειτορίδα. Χτες βράδυ ήταν που η φίλη της η Αϊσά την έβαλε στο δωμάτιο του Αλή, όταν αυτός έφυγε για λίγες ώρες και της έδειξε ένα βίντεο στο

Μόλις το είδε έπαθε σοκ. Σαν να έβλεπε τον εαυτό της εκείνη την εφιαλτική στιγμή που της «έκοβαν» τα γεννητικά της όργανα. Ήταν μνήμες που είχαν σβηστεί απ’ το μυαλό της.

Ήταν αυτό ακριβώς που την έκανε από παιδί να μισεί τους άντρες θανάσιμα.

Το «ζωντάνεμα» όμως της μνήμης της, από τη μια θα «δυσκόλευε» τη «δουλειά» της απόψε, αλλά από την άλλη θα έκανε πιο εύκολη την «αποστολή» της.

Μεγάλωσε στην πείνα. Στην εξαθλίωση. Της δίδαξαν ότι οι Λευκοί ευθύνονται γι’ αυτό. Και πως αυτή κι ο λαός της δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη επ' αυτού.

Σήμερα έχει ένα πιάτο φαγητό και προστασία. Οι «δικοί» της φροντίζουν γι’ αυτό.

Την δίδαξαν ότι οι «Λευκοί» ευθύνονται για τα χάλια της χώρας της. Άρα, τους αξίζει «αυτό που παθαίνουν σήμερα από τα εκατομμύρια λαθρομετανάστες αδέρφια της». Μεγάλωσε με βιασμούς. Από παιδί. Σήμερα τουλάχιστον παίρνει κι ένα μικρό αντάλλαγμα γι’ αυτό.

Ξέρει πως έχει aids. Της το είπαν στην χώρα της. Της είπαν πως και γι’ αυτό οι «Λευκοί» ευθύνονται. Αυτοί έριξαν – της είπαν - την αρρώστια στη χώρα της για να τους εξολοθρεύσουν και να τους πάρουν τη χώρα. Και πως είναι χρέος της να πάρει το αίμα της πίσω. Να υπερασπιστεί τη Φυλή της. Να πολεμήσει με ότι όπλο έχει. Να πολεμήσει τους «άτιμους Λευκούς» με όλη της τη δύναμη.

Άλλωστε, ποιος τους φταίει που την κοιτάζουν σαν λιγούρηδες τις μακριές νύχτες στα στενά της πόλης τους; Ποιος τους φταίει που το κράτος τους άφησε ανεύθυνα να γεμίσουν οι δρόμοι τους με 20,000 ανεξέλεγκτες Αφρικάνες πόρνες και εκατομμύρια λαθρομετανάστες μελαμψά αδέρφια της που μέσα τους κρύβουν τόσες και τόσες απειλές γι’ αυτούς και οι ηλίθιοι Λευκοί ούτε που το βλέπουν; Αξίζουν αυτό που παθαίνουν. Έτσι κι αλλιώς αυτή καταδικάστηκε να πεθάνει από την αρρώστια της πολύ σύντομα. Γιατί να νοιαστεί γι’ αυτούς; Τουλάχιστον θα πεθάνει ηρωϊκά σαν «Μάρτυρας».

Στην τελική, αυτή