Ανακοινώσεις Βενιζέλου: Ανούσιος Θόρυβος.

20:51 7/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Για όσους δεν έχουν συνηθίσει τη σταθερή προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης στη ρητορική διαβεβαίωση περί διαρκών μεταρρυθμίσεων και μάλιστα ολοένα και γενναιότερων, πιθανόν να προκάλεσε αισθήματα κρυφής ανακούφισης η εμφάνιση του ΥΠΟΙΚ και η εξαγγελία ενός όχι νέου αλλά απλώς διατυπωμένου πιο έντονα μεταρρυθμιστικού -υποτίθεται- "πακέτου". Κι αν δεν έχεις χρόνο για να....
διαβάσεις παρακάτω, να ξέρεις ότι τίποτα δεν άλλαξε στο ελληνικό κομμάτι της οικονομικής κρίσης.

Ο κ. Βενιζέλος

δεν πρόσθεσε καμμιά καινούρια παράμετρο στο σύνθετο ζήτημα που ονομάζεται χρηματοδότηση του χρέους και διάσωση της ελληνικής οικονομίας.

Τι ξέραμε;

Ότι η 6η αλλά και οι ακόλουθες δόσεις του τρέχοντος δανειακού προγράμματος πολύ δύσκολα θα ανασταλλούν. Γιατί; Μα διότι οι δόσεις αυτές επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών ρευστότητας του ελληνικού δημοσίου όπως αυτή έχει προϋπολογισθεί με βάση τους στόχους που αναφέρονται στο γνωστό Μνημόνιο. Κάθε απόκλιση από τους στόχους - δηλαδή κάθε ανάγκη σε χρήμα του ελληνικού δημοσίου που δεν έχει προβλεφθεί στο Μνημόνιο - επιτάσσει την εξοικονόμιση ή την εξεύρεση ποσών, είτε μέσω της περιστολής δαπανών είτε μέσω της αύξησης των εσόδων. Είναι τόσο απλό και συνάμα τόσο πιεστικό. Το "Μνημονιακό" πρόγραμμα στην τριετία προβλέπει η Ελλάδα να λάβει περίπου 110 δις. Κάθε απόκλιση στο έλλειμμα - όπως συμβαίνει στην τρέχουσα κατάσταση - πρέπει να καλυφθεί με μέριμνα της ελληνικής κυβέρνησης. Να θυμίσω εδώ για τους επίδοξους επαναδιαπραγματευτές ότι η Ελλάδα και το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται εκτός αγορών, άρα η χρηματοδότηση της οικονομίας δεν μπορεί να υλοποιηθεί με χρήμα από την ελεύθερη αγορά. Το νέο δανειακό πρόγραμμα - αυτό της 21ης Ιουλίου - έρχεται για να καλύψει την αδυναμία της χώρας να δανειστεί από τις αγορές από το 2012 και μετά, διότι πολύ απλά το Μνημόνιο προέβλεπε ότι αυτό θα γινόταν τότε ενώ διαφαίνεται ότι είναι ανέφικτο. Αυτή είναι η κατάσταση και δεδομένου ότι άλλη πηγή ρευστότητας δεν υπάρχει, κάθε θεατρινίστικη κίνηση της Κυβέρνησης καταντά από κουραστική έως κωμική. Η Τρόικα δεν έχει κάτι να διαπραγματευτεί διότι η όλη συζήτηση δεν γίνεται επί της δόσης αυτής καθεαυτής αλλά για την απόκλιση από τους στόχους - επί τα χείρω βεβαίως - και ειδικότερα επί του ελλείματος. Με λίγα λόγια, η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα χρήματα ενώ έπρεπε να χρειάζεται λιγότερα. Και η Τρόικα δεν έχει καθήκοντα του "θείου από την Αμερική" για να ζητά ο ΥΠΟΙΚ περισσότερα από όσα έχουν συμφωνηθεί. Ήρθε να καταβάλλει τα συμφωνηθέντα κι όχι παραπάνω. Και το πρόβλημα είναι ότι χρειαζόμαστε παραπάνω!

Οποιαδήποτε προσπάθεια, διαπραγματευτική, επικοινωνιακή, οικονομική της ελληνικής κυβέρνησης εντελώς λανθασμένα στρέφεται προς τους ευρωπαίους εταίρους ή προς το ΔΝΤ με το ανοήτως επίμονο και μονότονα επαναλαμβανόμενο μοτίβο "παίρνουμε τα μέτρα που μας λέτε εκταμιεύεστε μας τη δόση του Μνημονίου (ή άλλου δανειακού προγράμματος)". Γιατί είναι λανθασμένη αυτή η τακτική; Μα διότι το