Δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο ουσιαστικής διάσωσης της Ελλάδας

13:18 5/3/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Ο Πάνος Παναγιώτου, χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής, που μένει στο Λονδίνο, έχει ζήσει μέσα από το σύστημα την κρίση του 2007-2008 και τη «μετανάστευσή» της στην ηπειρωτική Ευρώπη. Γνωρίζει από πρώτο χέρι τους πραγματικούς «ξενιστές» της ίωσης που έπληξε την Ελλάδα και μας αποκαλύπτει ότι οι πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών θα επωμιστούν για δεκαετίες το τεράστιο βάρος διάσωσης μιας ελίτ τραπεζικών ιδρυμάτων και των συνεργατών τους, και θα πληρώσουν το...
τίμημα της απόφασης των κυβερνήσεών τους να χορέψουν ένα κασταστροφικό

ταγκό με τους ισχυρότερους εκπροσώπους των αγορών, τόσο στα «καλά» χρόνια της οικονομικής ευημερίας όσο και στα δύσκολα της δεινής κρίσης.
Ο Πάνος Παναγιώτου είναι διευθυντής της Greek Society of Technical Analysis (Βρετανία), της World Technical Analysis Educational Company και του XrimaNewsgr Το 2010 βραβεύτηκε στο 8ο Πανελλήνιο Χρηματιστηριακό Συνέδριο του ΣΕΔ στην Αθήνα για την πολυετή προσφορά του στον τομέα της χρηματιστηριακής τεχνικής ανάλυσης. Είναι μόνιμος κάτοικος της Βρετανίας, αλλά επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα.
Είχε η ελληνική κυβέρνηση το περιθώριο να διαπραγματευτεί μια καλύτερη συμφωνία διάσωσης; Υπήρξαν ευκαιρίες οι οποίες πήγαν χαμένες;

Υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία που φανερώνουν ότι μια ανεξέλεγκτη ελληνική πτώχευση κατά τη διάρκεια του 2009, του 2010 ή του 2011 θα προκαλούσε πανευρωπαϊκό τσουνάμι και διεθνές χάος. Αυτό, αν η Ελλάδα παρέμενε εντός ευρώ. Γιατί αν η πτώχευση συνοδευόταν από αποχώρηση από την Ευρωζώνη, ο κόσμος θα κινδύνευε με επιστροφή σε ένα χρηματοοικονομικό Μεσαίωνα. Έτσι, η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να κάνει μια εντελώς διαφορετική διαπραγμάτευση με την τρόικα, αν υποθέσουμε ότι, όντως, διαπραγματεύτηκε έστω και στο ελάχιστο μαζί της. Κάτι το οποίο δεν προκύπτει από τις διαθέσιμες πληροφορίες.

Είναι πια κοινό μυστικό ότι τα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας σώζουν, στην πραγματικότητα, τις ξένες τράπεζες. Υπάρχει τρόπος, εδώ που είμαστε, να σωθούν από αυτή την κρίση οι Έλληνες;

Το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα είναι τραπεζοκεντρικό και ο ρόλος και η θέση της τραπεζικής ελίτ σε αυτό κάνουν μια ομάδα τραπεζών να είναι τόσο άρρηκτα δεμένη μαζί του και μπολιασμένη μέσα του, που η ίδια η επιβίωση του συστήματος να καταλήγει να συνδέεται και να εξαρτάται από την ευρωστία τους. Είδαμε πρόσφατα τι συνέβη, για παράδειγμα, όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers, προκαλώντας διεθνή πανικό, τραπεζική και χρηματιστηριακή κρίση και χρηματοπιστωτική ασφυξία σε χώρες στις πέντε ηπείρους.

Έτσι, αντί η πρώτη μέριμνα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης να είναι η προστασία και η προφύλαξη των κρατών και των πολιτών, συμβαίνει τα κράτη και οι πολίτες να επωμίζονται το μεγαλύτερο οικονομικό βάρος, προκειμένου να διασώσουν τις τράπεζες. Πρόκειται για μια χρηματοοικονομική ανωμαλία του μοντέρνου κεφαλαιακού συστήματος, η οποία είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει εξαιτίας της ίδιας της δομής του.

Όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση, ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδο