Ε, όχι και να υποστούμε το Μνημόνιο για να αποκρατικοποιηθεί το ΠΑΣΟΚ!

17:47 26/4/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Μπορούν να γίνουν αποκρατικοποιήσεις της προκοπής, χωρίς προηγούμενη αποκρατικοποίηση του ΠΑΣΟΚ; Κατά την γνώμη μου όχι. Το αποτέλεσμα θα είναι ανάλογο των προηγουμένων κυμάτων αποκρατικοποίησης – με αποκορύφωμα τις «αγχωμένες» του 2003 – που οδήγησαν στην αύξηση του δημοσίου χρέους.

Ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της κυβέρνησης υποστηρίζουν πως το ΠΑΣΟΚ αποκρατικοποιείται – αναγκαστικά, λόγω Μνημονίου.

Σε σημείο που να διερωτάται κανείς αν ο κ. Παπανδρέου μας οδήγησε όλους μαζί στην παγίδα του μνημονίου για να.....
επιτύχει την αποκρατικοποίηση του κόμματός του.

Ναι, αλλά δεν έχει περάσει πολύς καιρός από το κρατικοδίαιτο παρελθόν. Και κυρίως, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την εσωκομματική μάχη (Νοέμβριος 2007) στο ΠΑΣΟΚ. Δυο τάσεις είχαν κονταροχτυπηθεί τότε:

Αυτή του κ. Βενιζέλου, που είχε καταγγείλει τον επαγγελματικό, κομματικό συνδικαλισμό – και τιμωρήθηκε.

Και αυτή του κ. Παπανδρέου που στηρίχθηκε στους κομματικούς συνδικαλιστές. Δεν ήταν μόνο η κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν για να στηρίξουν την υποψηφιότητά του, οι πέντε επικεφαλής των ισχυρότερων συνδικαλιστικών ομοσπονδιών της χώρας. Διακήρυξη υπέρ του κ. Παπανδρέου είχαν τότε υπογράψει 263 κορυφαίοι συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα.

Μια «κάθετη» ματιά στα ονόματα Προέδρων, αντιπροέδρων, γραμματέων, ταμιών, μελών και στελεχών, καθώς και στον συνδικαλιστικό φορέα όπου δραστηριοποιούνται, αρκεί για να εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα: ΑΔΕΔΥ, ΑΔΕΔΥ, ΑΔΕΔΥ και ξανά ΑΔΕΔΥ. ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΠΟΠΟΠΚ, ξανά ΑΔΕΔΥ. ΟΣΥΠΑ, ΟΑΕΔ, ΟΛΜΕ, οργανώσεις υπουργείων, ΟΕΚ, ξανά ΑΔΕΔΥ. ΑΕΙ-ΤΕΙ, ΠΟΕ-ΥΕΘΑ, ΕΟΤ, ΑΔΕΔΥ, ΑΔΕΔΥ, ΑΔΕΔΥ.

Σ’ αυτόν τον κομματικό στρατό στηρίχθηκε ο κ. Παπανδρέου για να εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Και στον ίδιο κομματικό στρατό στηρίχθηκε για να εκλεγεί πρωθυπουργός. Αυτό είναι το κόμμα του, όσο κι’ αν εκ των υστέρων δηλώνει πως «παλεύουμε για το αυτονόητο» και πως «κάνουμε πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό».

Τον καιρό που χάιδευε τα αυτιά των συνδικαλιστών, το αυτονόητο δεν ήταν και τόσο αυτονόητο. Και αυτά που «έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό», ήσαν ενέργειες που έπρεπε να καταγγέλλονταν ως «δεξιές».

Η δυσκολία είναι σαφής: Ο κ. Παπανδρέου θέλει τώρα ένα διαφορετικό κόμμα. Πώς, όμως, θα συμβεί αυτό με τους ίδιους οπαδούς; Αλλά μήπως έχει απομείνει και κανένα περίσσευμα «οπαδών» οπουδήποτε, για να ανανεώσει τις παλαιοκομματικές δυνάμεις ή να αναπληρώσει το κενό τους;

Γι’ αυτό και επί μήνες προσπαθεί να αποφύγει το πικρό ποτήρι – ο Ιησούς το ήπιε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε και ο πρωθυπουργός έχει ακόμη μπροστά του την σύγκρουση με τους πιο ένθερμους εκ των υποστηρικτών του.

Το πάει από αναβολή σε αναβολή. Από πέρσι σοβεί η σύγκρουση με τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ. Από παράταση σε παράταση πάει το πράγμα. Τον Αύγουστο του 2010 τους έστελνε μηνύματα – δεν είστε ίδια περίπτωση με τους ιδιοκτήτε