Έκλεψαν το χρήμα των ΙΕΚ, αφήνουν απλήρωτους τους καθηγητές

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Εξ όνυχος τον λέοντα. Η αρχαία ρήση βρίσκει την δικαίωσή της στην περίπτωση των δημοσίων Ι.Ε.Κ, όπου οι εργαζόμενοι καθηγητές παραμένουν απλήρωτοι επί 32 μήνες! Απίστευτο και όμως αληθινό.

Στη χώρα της απέραντης υποκρισίας και της εγκληματικής διασπάθισης δημοσίου χρήματος, συμβαίνει αυτό το τερατώδες και ουσιαστικά δεν ασχολείται κανείς. Επτά χιλιάδες εκπαιδευτικοί σε όλη τη χώρα δεν έχουν δει ευρώ επί τρία χρόνια – ενώ τα Ι.Ε.Κ λειτουργούν και γίνονται συνεχώς αντικείμενο προπαγάνδας και οι ίδιοι συνεχίζουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, ασκώντας
το.....
εκπαιδευτικό τους έργο.

Την ίδια ώρα που με το παραμικρό ξεσηκώνονται και οι πέτρες, οι μεν αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τους δε, αναζητούνται συνεχώς ευθύνες (που δεν βρίσκονται), στήνονται εξεταστικές επιτροπές (για τα μάτια του κόσμου), το αίσχος συνεχίζεται. Το ίδιο και τα ψέματα.

Δεν έχει γίνει δα και τίποτε σπουδαίο. Δεν αγοράστηκαν υποβρύχια που γέρνουν. Δεν παραγγέλθηκαν τρένα που σαπίζουν στις αποθήκες επειδή δεν χωράνε στις ράγες. Δεν θα βρει εκεί το πολιτικό σύστημα μεγάλα ονόματα για να παίξουν τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος.

Σιγά τα αβγά. Μια ακόμη διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Μια από τις πολλές. Δεν αξίζει τον κόπο να χαλάσουν τη ζαχαρένια τους οι δημόσιοι κατήγοροι.

Η ιστορία των δημοσίων Ι.Ε.Κ., όμως, είναι μικρογραφία και καθρέφτης της χώρας. Καθρέφτης γραφειοκρατίας, ανικανότητας και διαφθοράς.

Ιδρύθηκαν το 1992 και τέθηκαν υπό την σκέπη του Ο.Ε.Ε.Κ. (Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης). Δεν πέρασαν λίγα χρόνια και άρχισαν τα παρατράγουδα. Τον καιρό του Χρηματιστηρίου, ο Ο.Ε.Ε.Κ. εμφάνισε μια ωραιότατη μαύρη τρύπα, τα λεφτά του οργανισμού είχαν κάνει φτερά και οι εκπαιδευτικοί έμειναν απλήρωτοι για 24 μήνες.

Ήταν η περίοδος (1997-2002) που οι ατασθαλίες έγιναν το ψωμοτύρι του Οργανισμού. Προκύπτει από το πόρισμα του ανακριτή Ν. Ζαγοριανού, ο οποίος απήγγειλε κατηγορίες σε 24 άτομα, καθώς είχε προκύψει πως διάφοροι αετονύχηδες – συγγενείς και συνεργάτες κυβερνητικών στελεχών και παραγόντων του Ελεγκτικού Συνεδρίου – επωφελούνταν υποδυόμενοι τους καθηγητές – ως τέτοιοι είχαν «επιλεγεί» - με αποτέλεσμα να υπάρξει έρευνα και στο πλαίσιο της ΕΕ, λόγω κακοδιαχείρισης κοινοτικών πόρων.

Πήραν κι’ έδωσαν οι «διαγωνισμοί», οι αναθέσεις έργου χωρίς αναφορά στα προσόντα των επιμορφωτών, αλλά στα «προσόντα» (προδιαγραφές) των χώρων όπου διεξάγονταν (λέμε τώρα) τα σεμινάρια.

Αποτέλεσμα: Ένα τετραήμερο σεμινάριο στον Βόλο κόστισε, εκείνη την εποχή, 111 εκ δραχμές, με επτά εισηγητές να εισπράττουν το απίθανο ποσό των 4,1 εκ δρχ – πάνω δηλαδή από 500 χιλιάδες δραχμές για μια εισήγηση!

Σε άλλες περιπτώσεις, εισηγήσεις ανετίθεντο σε ήδη υπαλλήλους του Οργανισμού και… αξιολογητές. Έτσι, αντί των 12.000 δρχ. που προέβλεπε ο νόμος για τις αποζημιώσεις, οι «εκλεκτοί» εισέπρατταν από 50 ως 100 χιλιάδε
Keywords
Τυχαία Θέματα