ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

00:15 1/8/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Ο ελληνικός εθνικοκοινωνισμός δεν ταυτίζεται με καμία θρησκεία. Θεωρούμε ότι η εθνική ταυτότητα δεν καθορίζεται από την μία ή την άλλη θρησκευτική αντίληψη ή προσκόλληση σε οποιοδήποτε δόγμα. Ενισχύεται δε η άποψη αυτή από την γνώση των ιστορικών γεγονότων που αποκαλύπτουν την βιαία επιβολή του χριστιανικού δόγματος στην συνείδηση των ελλήνων. Ως εκ τούτου η ταύτιση ελληνισμού και χριστιανισμού είναι κακόγουστο αστείο.
Η ελληνική ταυτότητα δεν επιβάλλεται εκ των άνω αλλά εκπηγάζει από την ίδια τη φύση , από τη φυλετική καταγωγή και συνακόλουθα από την.....
συνείδηση της πολιτισμικής και

ιστορικής αποστολής του γένους των ελλήνων που αποτελεί τμήμα της ευρύτερης αρίας ή λευκής φυλής.
Η επιθυμία των ανθρώπων να καταργήσουν αυτό που είναι τεθειμένο από τη φύση , τις φυλές και τα έθνη, που είναι ανώτερες πνευματικές εκδηλώσεις δημιουργικής διαφοροποίησης , είναι επιθυμία άρρωστη και αντιφυσική. Συνεπώς κάθε ιδεολόγημα ( υποκειμενικό σύμφυρμα ιδεών) που αρνείται τη φύση, βρίσκεται απέναντι στη φυσική ιδεολογία του εθνικοκοινωνισμού.
Μόνο ότι βρίσκεται κοντά στη φύση και εκφράζει την αλήθεια της μπορεί να υπηρετήσει τη ζωή. Σε αντίθετη περίπτωση την παραμορφώνει , την βιάζει , την εκτρέπει της φυσικής εξελίξεως της. Προσωπική μου άποψη είναι πως οι παγανιστικές θρησκείες ευρίσκονται πολύ κοντά στις φυσικές αλήθειες και αξίες . Ενώ οι εξουσιαστικές θρησκείες των κοσμοκρατόρων και αυτοκρατόρων των περιστοιχισμένων από τα βλοσυρά ιερατεία, απομακρύνονται από τη φύση σε βαθμό που να επιβάλλουν κατιούσα εξέλιξη του είδους.
Λαμβάνοντας όμως υπόψιν την υπάρχουσα κατάσταση , το εθνικοκοινωνικό κίνημα δεν παίρνει το μέρος καμιάς θρησκείας , διότι δεν είναι κίνημα θρησκευτικό αλλά κατεξοχήν κοινωνικοπολιτικό. Ούτε θέλει να μεταθέσει τον πραγματικό αγώνα για το ψωμί και την ελευθερία σε διαπάλη επικράτησης θρησκευτικών δογμάτων και φαντασιακών παραστάσεων.
Το γεγονός ότι η χριστιανική εκκλησία σε αυτό το πεδίο αγώνος ταυτίστηκε με τις δυνάμεις του καπιταλισμού και της εκμετάλλευσης δεν επιβάλλει μια θρησκευτική αντιπαράθεση αλλά μια αντιπαράθεση με την εκκλησία και τη ληστρική καπιταλιστική της φύση. Η θρησκεία επιστρατεύεται για να στηρίξει συμφέροντα και να αποκοιμίσει τις μάζες. Το γεγονός αυτό δεν αποκλείει μια κατά μέτωπο επίθεση στο δόγμα , πράγμα το οποίο συμβαίνει ήδη από πολλές αφυπνισμένες λαϊκές ομάδες. Στα πλαίσια της ελευθερίας ο εθνικοκοινωνισμός δεν προστατεύει κανένα δόγμα παρα μόνο την ελευθερία του ανθρώπου να σκέφτεται και να δημιουργεί . Ο εθνικοκοινωνισμός σε αυτή τη περίπτωση είναι η πολιτική δράση που αποσκοπεί στη διαμόρφωση των κοινωνικών συνθηκών που επιτρέπουν την πραγμάτωση των φυσικών δυνατοτήτων , κλίσεων και ταλάντων των πολιτών. Σε αυτό το περιβάλλον είναι αδιανόητο να καπελώνει τη πολιτεία ένα οποιοδήποτε θρησκευτικό δόγμα. Αυτό έρχεται σε κάθετη αντίθεση με την ελευθερία. Θέση λοιπόν του εθνικοκοινωνισμού είναι το κοσμικό κράτος , όπου η πραγματική εξουσία ανήκει στους πολίτες και όχι στα ιερα