Επαυξάνω και προτείνω στην κυβερνητική πολιτική

14:27 11/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Νίκου Κοτζιά

Προκειμένου να είναι η κυβερνητική πολιτική συνεπής μέχρι τέλους προτείνω τα εξής παραδειγματικά:
Α. Να επανέλθει με νέα μορφή ο νόμος του Καιάδα. Δηλαδή, κάθε εργαζόμενος στην Ελλάδα να οδηγείται μόλις φτάσει στην ηλικία συνταξιοδότησης στην αναγκαστική αυτοκτονία. Έτσι, καθότι λέει και ο φίλος μου ο Βαγγέλης, θα αποδειχτεί ότι οι άνθρωποι είναι....
προορισμένοι από τον Θεό να σώσουν το ασφαλιστικό σύστημα και όχι όπως

νόμιζαν μερικοί - μερικοί να στηρίξει το ασφαλιστικό τους ανθρώπους. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζει η χώρα, χωρίς ημίμετρα, την οριστική εξυγίανση του κοινωνικού ασφαλιστικού ζητήματος και μπορεί με υπερηφάνεια να προσβλέπει στην έκτη δόση του Σεπτέμβρη. Σύνθημά στην προώθηση αυτής της νέας μεταρρύθμισης της κυβέρνησης θα είναι : δίνουμε ζωές, σώζουμε υποδομές.
Β. Παλαιότερα όλα τα λεφτά τα έπαιρναν από τους φτωχούς. Σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η ενάρετη κυβέρνησή μας τα παίρνει και από τους μικρομεσαίους. Έβαλε, δηλαδή, τέλος στις πολιτικές της περιορισμένης λιτότητας. Προκειμένου δε, να γίνει κατανοητή αυτή η διεύρυνση της πολιτικής λιτότητας δίνει με μεγάλο πάθος στη διαπλοκή ότι ζητά και σε τιμές ευκαιρίας. Σχεδόν τσάμπα τον ΟΤΕ, φτηνά πετρέλαια στους κατόχους ήδη επιχειρήσεων στον κλάδο, καθώς και νέες επενδυτικές προοπτικές σε αυτούς που δεν μπορούν να χειριστούν αποτελεσματικά ούτε καν τα οικονομικά των εφημερίδων τους. Το νέο σύνθημα είναι : παίρνουμε από τους πολλούς (και όχι πλέον άδικα από τους φτωχούς και μόνο) δίνουμε στους λίγους. Εξάλλου αυτοί ελέγχουν την ενημέρωση, και όχι μόνο!
Γ. Το ελληνικό κράτος παύει να κάνει σπατάλες. Βέβαια, όπως κάθε κανόνας και αυτός έχει τις εξαιρέσεις του. Όποτε χρειαστεί θα είμαστε ανοικτοχέρηδες. Εξάλλου, η υπερήφανη κυβέρνηση Παπανδρέου, σε αντίθεση με την σπάταλη περίοδο της αποστασίας του 1965, δεν χρησιμοποιεί φρέσκα δακρυγόνα. Είπαμε σπάταλη, αλλά όχι και έτσι. Για αυτό αξιοποιεί και χρησιμοποιεί δακρυγόνα ληγμένων ημερομηνιών, έστω και αν είναι απαγορευμένα από τις διεθνείς συμβάσεις. Η κυβέρνηση δεν υποτάσσεται σε ξένους θεσμούς και πριν απ’ όλα στο διεθνές δίκαιο. Αν αυτό πάλι δημιουργήσει προβλήματα υγείας παραπέμπουμε στην πρόταση παρούσας μεταρρύθμισης με αύξοντα αριθμό [Α]. Σύνθημα της Κυβέρνησης των 154: όχι στις σπατάλες, ναι στις εξαιρέσεις, αλλά και αυτές με μέτρο.
Δ. Προτείνω όπως χρησιμοποιεί η παρακάμαρα της κυβέρνησης με πιο σχεδιασμένο τρόπο το παρακράτος. Θα πρόκειται για μια από τις πιο δημιουργικές εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής πραγματικότητας. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση θα επανενσωματώσει στον μεγάλο κοινωνικό κορμό όσους είχαν μείνει μετά από την χούντα εκτός. Επιτέλους, ας γίνει σε όλους αντιληπτό, οι σύγχρονοι μη προνομιούχοι είναι οι παρακρατικοί. Ας το καταλάβουν οι προνομιούχοι αγανακτισμένοι που τόσο ταλαιπωρούν το Σύνταγμα. Επιπλέον, όλοι οι υπολογισμοί του Μνημονίου δείχνουν ότι το παρακράτος είναι σαφές φτηνότερο από το κράτος. Ότι ελέγχεται καλύτερα. Δεν έχε