Για τον χουντο-Καμίνη και τους αριστερούληδες της κακιάς ώρας.

23:03 3/4/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Έχω αναφερθεί και άλλες φορές σε κάτι "αριστερούληδες" της ευρω-επιδοτούμενης δήθεν προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ΜΚΟ, της προστασίας της φώκιας "μονάχους-μονάχους" και του δικαιώματος της ανεξιθρησκίας των γκέι γάμων, της ευρω-επιδοτούμενης οικολογίας, της αποποινικοποίησης του χασίς, και άλλων τέτοιων θεμάτων που...
συγκλονίζουν την ελληνική κοινωνία και η λύση τους ανακουφίζει τον πληττόμενο ελληνικό λαό!
Κάτι τέτοιοι αριστερούληδες του ποδηλάτου, του

rafting και των αναδασώσεων του Σκάι πίσω από το κοινωνικό προφίλ που λανσάρουν -ως να ήσαν τράπεζες- κρύβουν ένα βαθύτατα αντιδραστικό συστημικό πρόσωπο το οποίο φανερώνουν με το που καθίσουν στην καρέκλα και με το που συναλλαχθούν ως ίσος προς ίσον με την εξουσία.

Τα χαρακτηριστικά τους όμοια, σα να τους γέννησε η ίδια μάνα.
Ήρεμη φωνή, μειλίχιο ύφος, κατανόηση στους αναξιοπαθούντες, μια καλή κουβέντα για τους φτωχοδιαβόλους αυτού του κόσμου, πάγια συναινετική λογική, ασάφεια στις θέσεις και τις απαντήσεις, ελιτισμός, απέχθεια για καθετί αυθεντικά λαικό, "Μαριαντουαννεττισμός", ευρωπαική προοπτική και ανάλαφρο στυλάκι, αυτό που μοιάζει με κρυφο-γκέι.

Ένας απ' αυτούς λοιπόν είναι ο Καμίνης, ο δήμαρχος της δύσμοιρης Αθήνας.
Ένας τύπος που ήταν ο "Συνήγορος του Πολίτη", θεματοφύλακας δηλαδή των δικαιωμάτων του πολίτη στη χώρα μας.
Για συμβολικούς λόγους μάλιστα, όταν εκέχθηκε ο Παπανδρέου ζήτησε την παρουσία του Καμίνη στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο για να δείξει την επερχόμενη ευαισθησία της κυβέρνησης στα δικαιώματα του πολίτη.
Ο Καμίνης προτάθηκε από τη ΔημΑρ του έτερου αριστερούλη της κακιάς ώρας, του Κουβέλη, και υποστηρίχθηκε και από το πάντα φιλολαικό ΠΑΣΟΚ, από τη γνωστή για τα φιλολαικά της αισθήματα "Δράση" του Στέφανου Μάνου και από κάποια "Φιλελεύθερη Συμμαχία".
Όλα τα γουρούνια λοιπόν συνενώθηκαν για να φέρουν τον Καμίνη.
Όλα είπα; Σχεδόν όλα! Διότι τα υπόλοιπα γουρούνια (ΝΔ, ΛάΟΣ) στηρίζανε Κακλαμάνη...

Δεν είμαι δημότης Αθηναίων, αλλά ουσιαστικά ζω στην Αθήνα.
Όταν εξελέγη φυσικά και δε χάρηκα αφού στηριζόταν από τους συγκεκριμένους πολιτικούς σχηματισμούς τους οποίους απεχθάνομαι, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ανακουφίστηκα που τουλάχιστον δε βγήκε ο Κακλαμάνης.
Ο Κακλαμάνης, αυτός ο ακραίος που ξήλωνε πάρκα για να χτίζει πάρκινγκ ο Μπόμπολας.
Αυτός που έκανε την πόλη σκουπιδότοπο, αυτός που έκανε τη Δημοτική Αστυνομία εισπρακτικό μηχανισμό για κλήσεις παρκαρίσματος.
Ένας λομπίστας.
Ένας δήμαρχος ακραίων αντιλήψεων εν γένει.
Όταν βγήκε ο Καμίνης λοιπόν απ' τη μια έλεγα "τι εκσυγχρονιστικό φρούτο μας προέκυψε πάλι να μας ζαλίσει τα τέτοια με τις αρλούμπες του", αλλά απ' την άλλη τον θεωρούσα ως "το μη χείρον βέλτιστον" μεταξύ των δύο.
Δε θα τον ψήφιζα ούτε σε δεύτερο γύρο, αν ήμουν δημότης Αθηναίων, καθώς είμαι πολύ επιφυλακτικός και δύσπιστος προς τέτοιους τύπους, αλλά δεν περίμενα και το χάλι που θα ακολουθούσε.

Δε θα αναφερθώ στις μαλακίες του ανδρός, καθώς αυτές