Η ανατροπή θα έλθει από τις πλατείες. Όχι από τις απεργίες!

20:50 10/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Καιρός είναι, αδέλφια, να πάψουμε να τιμωρούμε εαυτούς και αλλήλους με
απεργίες που και αποτελεσματικές δεν είναι αλλά και μας φέρνουν τον
ένα απέναντι στον άλλο. Αντίθετα με τις συγκεντρώσεις στις πλατείες
όπου, παρ όλες τις διαφορετικές προσωπικές μας ανάγκες, μας ενώνουν η...

αγάπη για την πατρίδα που ξεπουλιέται για ένα κομμάτι ψωμί, η ελπίδα
για το μέλλον που μπορούμε να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας εφ' όσον

ανατραπεί η επαίσχυντη πολιτική της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ,
τοποτηρητή των συμφερόντων των τοκογλύφων δανειστών μας.
Οι απεργίες, όσο δίκαια αιτήματα κι αν έχουν, για να έχουν επιτυχία
πρέπει να πληρούν τις παρακάτω, τουλάχιστον, προϋποθέσεις:
1. Η συμμετοχή των απεργών να είναι μεγέθους ικανού να ασκήσει την
απαιτούμενη πίεση για την ικανοποίηση αιτημάτων.
2. Τα προβαλλόμενα αιτήματα να έχουν αποδοχή ως δίκαια από την κοινωνία.
3. Η συνδικαλιστική ηγεσία να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των απεργών.
4. Η ηγεσία του τόπου, προς την οποία απευθύνονται τα αιτήματα των
απεργών, να έχει την ευαισθησία αλλά και την ελευθερία, πια, να
ανταποκριθεί σε όσα από αυτά είναι δίκαια και σύμφωνα με την
εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου.

Όταν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ καλούν σε γενική απεργία και οι απεργοί δεν
ξεπερνούν τις 200.000, τη στιγμή που κάποιος εύλογα θα περίμενε
2.000.000 να βουλιάξουν το κέντρο της Αθήνας, τι πίεση ασκεί αυτή η
γενική απεργία για ικανοποίηση αιτημάτων; Όχι μόνο δεν ασκεί πίεση
αλλά δίνει δικαίωμα στους εκλεκτούς της τρόικας να ισχυρίζονται ότι τα
μέτρα έχουν την αποδοχή του Ελληνικού λαού.
Η μειωμένη συμμετοχή στις απεργίες μπορεί κατ’ αρχήν να ερμηνευθεί ως
αποτέλεσμα του φόβου, που αισθάνονται οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό
τομέα, μετά και τις τελευταίες εργασιακές ρυθμίσεις ότι μπορεί να
βρεθούν την επομένη χωρίς δουλειά, ή οι πιεστικές οικογενειακές
υποχρεώσεις που δεν επιτρέπουν απώλειες μεροκάματων, στον εργαζόμενο
στον δημόσιο τομέα.
Με συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν από καιρό χάσει την αξιοπιστία
τους εξ αιτίας των κομματικών εξαρτήσεών τους και κατά συνέπεια την
επαφή τους με την βάση, φθάνουμε στο τραγικό αποτέλεσμα να έχουμε
πολίτες που δεν αντιλαμβάνονται ποιο είναι σήμερα το διακύβευμα.
Διότι, ας μην ξεχνάμε, πέρα από την απογοήτευσή τους από την πολιτική
εν γένει, έχουμε και την λυσσαλέα προπαγάνδα που ασκούν μίσθαρνα
δημοσιογραφικά όργανα που είτε ψωμίζονται από θέσεις συμβούλου στον
ευρύτερο δημόσιο τομέα για να στηρίζουν τις άθλιες επιλογές της
Κυβέρνησης από τα ΜΜΕ όπου δουλεύουν το βράδυ, ή είναι άτομα που
έχουν γοητευθεί, οι ανόητοι, από τις ιδέες του άκρατου
νεοφιλελευθερισμού που εφαρμόζεται στην χώρα μας και νομίζουν πως
υπερβαίνουν την φυσική τους μειονεξία με το να υπηρετούν αυτό το
ακραίο οικονομικοιδεολογικό μόρφωμα που έχει βλάψει την