ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ

23:22 20/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Όλα αλλάζουν κι όλα ανατρέπονται!
Δεν υπάρχει τίποτα σίγουρο.
Κανένας γάιδαρος δεν είναι πια δεμένος από κανέναν.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Ακόμη και οι πιο σημαντικές κατακτήσεις... ξεκατακτώνται!

Τώρα όσοι νόμιζαν όλα τα αυτονόητα δικαιώματά μας δεδομένα, ξαφνικά πανικοβάλλονται.
Πανικοβάλλονται γιατί, όταν χιλιάδες φωνές τους καλούσαν σε επαγρύπνιση, αυτοί "αγρόν ηγόραζον.
Σαν άλλοι Αγαμέμνονες δεν.....
άκουσαν τις Κασσάνδρες που τους προειδοποιούσαν για το κακό που έρχεται και τώρα πέφτουν πάνω στο μαχαίρι του Αίγισθου που τους περίμενε να επιστρέψουν

αμέριμνοι, ανεύθυνοι και αφελείς.
Και για κάποιο περίεργο λόγο η Κασσάνδρα έχει αποκτήσει αρνητική χροιά ως χαρακτηρισμός, ενώ η αλήθεια είναι ότι η Κασσάνδρα επιβεβαιώθηκε στο ακέραιο για τους φόβους και τις προβλέψεις της, ότι έρχεται μεγάλο κακό αν συνεχίσει ο Αγαμέμνονας αμέριμνος την προδιαγεγραμμένη πορεία του.

Τώρα ίσως καταλαβαίνουν πολλοί ότι όλα αυτά που πίστευαν τόσα χρόνια ήταν απλά... φούσκες!
Όλα όσα θεωρούσαν αυτονόητα και κεκτημένα έρχεται τώρα ένα αόρατο χέρι (ή... ορατό) και τα αρπάζει, χωρίς έλεος, χωρίς αναστολες, χωρίς Αιδώ και Δίκη.

'Ολοι τώρα κρίνονται ως ένοχοι για ένα έγκλημα στο οποίο ήταν τόσα χρόνια θύματα, χωρίς να το αντιλαμβάνονται.
Αλλά όσο κι αν το ζητούν, δε θα τους απαλλάξει κανείς λόγω βλακείας.
Το Δικαστήριο αυτό είναι στημένο κι η απόφαση πληρωμένη από πριν.
Οι ένορκοι "πιασμένοι" από τους κατηγόρους.
Κι όλοι θα καταδικαστούν.
Θα καταδικαστούν αν δεν σπάσουν τα δεσμά.
Τα δεσμά ενός σάπιου πολιτικού-οικονομικού συστήματος που ταίζει με φρούδες ελπίδες και διάσπαρτα ξεροκόμματα, ενώ ταυτόχρονα ταίζεται με δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα δεσμά δεν σπάνε ούτε με κλάψες, ούτε με μούτζες.
Τα δεσμά σπάνε με αγώνα καθημερινό, πολιτικά στοχευμένο, με στόχους, ιδέες, ρεαλιστικό σχέδιο επόμενης μέρας, και δυναμισμό.
Και πάνω απ' όλα με ψηλά το κεφάλι!!!

Οι κακομοίρηδες ποτέ δεν κερδίζουν.
Τους κακομοίρηδες τους λένε looser οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι.
Μπορούν πολλοί να κάθονται να κλαίγονται κάθε βδομάδα για το "νέο χαράτσι", για τους "άδικους φόρους", για τις νέες απολύσεις, για την εφεδρεία και για ό,τι άλλο κατεβάζει το άρρωστο μυαλό των -εντός και εκτός συνόρων- κυβερνώντων τη χώρα.
Μπορούν να στήνονται μπροστά στην κάμερα του mega και να λένε "πεινάμε κυρία Τρέμη μου, πείτε τα κι εσείς!".
Μπορούν να κάνουν τους καμπόσους όση ώρα περιμένουν στην ουρά του ΙΚΑ, της εφορίας κλπ, ώσπου να ρθει η σειρά τους βέβαια, όπου σαν γυμνοσάλιαγκες μεταμορφώνονται σε πολίτες με ευγένεια και τρόπους μεγαλοαστής Γαλλιδούλας.

Γιατί πάντα έτσι ήταν: μέσα στον όχλο παληκάρια που θα βάλουν βόμβα να ανατινάξουν όλους τους "κακούς" και μόλις βρεθούν μπροστά στον πιο χαμηλό εκρπόσωπο του Κράτους και της εξουσίας (π.χ. τον υπάλληλο στα γκισέ της εφορίας), τότε το ύφος εν μία στιγμή αλλάζει και υποτάσσον