ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΝΤΑΛΑΡΑ, ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ

21:18 7/4/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Χθες το βράδυ περίπου χίλια άτομα (1.000) αποφάσισαν να δώσουν το βροντερό παρόν σε μαγαζί που θα τραγουδούσε ο γνωστός λαϊκός βάρδος κ. Μητροπάνος, στην πόλη της Π.... Ίσως να ήταν και παραπάνω από χίλιους (1.000), δύσκολο να υπολογίσεις αφού στριμώχτηκαν σαν σύγχρονες σαρδέλες.

Φτάνοντας στο ναό της μουσικής, έξω από τον οποίο οι σειρές των θηριωδών τζιπ συνωστίζονταν για να παρκάρουν, μάθαινες ότι η τιμή εισόδου ήταν......
μόνο πενήντα (50) ευρώ το άτομο. Δικαιολογημένα λοιπόν όλη η «καλή κοινωνία» της πόλης (μεγαλογιατροί-μεγαλοδικηγόροι,

υποψήφιοι πολιτικοί-ληγμένοι πολιτικοί, απλά λαμόγια-σύνθετα λαμόγια και ο φτωχός-πλούσιος λαός) έμπαινε στην ουρά για να περάσει το κατώφλι του καθεδρικού.

Κάπου εκεί, αφού πλήρωνες τα πενήντα (50) ευρώ, έπαιρνες στα χέρια σου το εισιτήριο που έγραφε… πέντε (5) ευρώ. Κάποιοι καλοπροαίρετοι (στην ουσία αφελείς και άπειροι) νόμισαν ότι επρόκειτο περί ορθογραφικού λάθους, αφού έδινες πενήντα (50) και το χαρτάκι έγραφε πέντε (5). Φυσικά οι γνώστες χαμογελούσαν σαρκαστικά και δεν καταδέχονταν να αναλώσουν σάλιο για τέτοιου είδους εξηγήσεις.

Περιττό να αναφερθεί τι γινόταν μέσα στο μαγαζί. Όλοι γνωρίζουν ή οφείλουν να γνωρίζουν τα ανατρεπόμενα-καλαθάκια-λουλουδιών, τις μπόμπες-ουισκο-φιάλες, το σουρεαλιστικό ανέκδοτο της «ελάχιστης κατανάλωσης» και τις νόμιμες-αόρατες-ανύπαρκτες αποδείξεις. Ψιλά γράμματα όλα αυτά, εδώ άκουγες live το «σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα…», ποιος θα είχε όρεξη για μικροπρέπειες;

Ρώτησα έναν από τους πολλούς που μου διηγήθηκαν (σόρυ, δεν μ’ αφήνει η μάνα μου να βγαίνω αργά και να πηγαίνω σε μέρη με μάγκες) την μαγική νύχτα. Στο τέλος δεν κατάφερα να μην τον ρωτήσω:

- Και δε σου πέρασε από το νου να πάρεις ένα τηλέφωνο το ΣΔΟΕ, κάποιον τέλος πάντων για να κάνεις μια καταγγελία;

- Είσαι τρελός ρε; Ξέρεις το κύκλωμα της Π....; Θες να μου κάψουν το σπίτι;

Όχι, προφανώς δεν το ήξερα το κύκλωμα της Π..... Έχω όμως λίγη (νοσηρή;) φαντασία και το φαντάζομαι.

Πριν από μερικές μέρες έγραψε ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης μια καταπληκτική επιστολή που απευθυνόταν στον γαλλικό λαό. Πολλοί άλλοι έχουν γράψει απευθυνόμενοι στην κ. Μέρκελ, στον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας, στους Πολιτικούς Αρχηγούς μας. Ορισμένοι ήταν πιο ρηξικέλευθοι και απευθύνθηκαν και στον θεό τον ίδιο. Μακάρι να μας βοηθήσουν όλοι αυτοί αλλά εμένα απόψε άλλα ερωτήματα με τρώνε…

Πόσο εκνευριστικό είναι να περιμένεις μέσα στο Καγιέν σου για να πάρεις σειρά και να παρκάρεις έξω από το ναό;

Πώς ονομάζεται κάποιος που πιστεύει πως όταν τον κοροϊδεύουν απροκάλυπτα είναι και «μάγκας»;

Ποια ήταν τα ποσοστά των πολιτικών κομμάτων μέσα στα «Α......» και ποιοι από αυτούς θα πετάνε πάλι λουλούδια την επομένη των εκλογών;

Πώς να τα βάλεις με «το κύκλωμα της (κάθε) Π....», χωρίς να σου κάψουν το σπίτι;

Βρήκε ο κ. Μητροπάνος αυτόν/αυτήν που αναζητούσε στη Σαλονίκη ξημερώματα κι αν ναι, μήπ