Οι βουλευτές είναι ιδιοκτησία των κομμάτων τους;

00:45 22/4/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Η ψήφος του βουλευτή ανήκει στον αρχηγό του κόμματός του και όχι στον λαό. Ο αρχηγός του κόμματος είναι ο ιδιοκτήτης των ψήφων των βουλευτών του λαού
Η ψήφος του βουλευτή ανήκει στον αρχηγό του κόμματός του και όχι στον λαό. Ο αρχηγός του κόμματος είναι ο ιδιοκτήτης των ψήφων των βουλευτών του λαού και ο διοικητής της διμοιρίας των βουλευτών.
Βέβαια οι συνταγματολόγοι δεν......
βλέπουν κανένα ασυμβίβαστο με το (μαγειρεμένο) Σύνταγμα στο σημείο αυτό. Και το κάνουν γαργάρα όλο αυτό που συμβαίνει τόσα χρόνια.

Οτι δηλαδή ένας και μόνο άνθρωπος συγκεντρώνει στα χέρια του την πολιτική ισχύ όλων όσων ψήφισαν τους βουλευτές του κόμματός του. Και το χειρότερο, την κάνει και ότι θέλει αυτή την ισχύ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ.
Ποια δημοκρατία συνέλληνά μου; Οτι και να ψηφίσουμε, την ίδια πάνω κάτω πολιτική θα πάρουμε. Ο ελληνικός λαός (όπως και άλλοι λαοί), έχει κατά καιρούς εξαντλησει όλο το μενού επιλογών που του παρουσιάζει ο κοινοβουλευτισμός. Και πάντα το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Ο λαός βαστάζος.
Μέχρι επαναστάσεις έκαναν οι λαοί στο πέρασμα της ιστορίας.
Το αποτέλεσμα; Το ίδιο (και χειρότερο).
Γιατί; Διότι πάντα λείπει η δημοκρατία. Η γνήσια δημοκρατία. Κι έτσι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έρχεται μια πολιτική ολιγαρχία στην εξουσία. Σε δύση και ανατολή. Σε φιλελευθερισμό και σε υπαρκτό σοσιαλισμό και παντού.
Κόμματα, πολίτευμα, κεντρικές επιτροπές, πολιτικά γραφεία, δήμοι, σωματεία, φυσιολατρικοί όμιλοι, όλα χρησιμοποιούν το σύστημα: αντιπρόσωποι με μακρές θητείες (δηλαδή κοινοβουλευτισμό). Και φυσικά οι αντιπρόσωποι καταλήγουν ελεγχόμενοι. Αλλος γίνεται ο ιδιοκτήτης της ψήφου του αντιπροσώπου. Ο αρχηγός.
Δεν ανήκει η ψήφος του βουλευτή στον λαό. Αλλά στο κόμμα του. Δηλαδή στον “αρχηγό” του. Τι δημοκρατία είναι αυτή;
Τι δημοκρατία έχουν τα “αριστερά” κόμματα, για παράδειγμα, όταν έχουν τον ίδιο “αρχηγό” για 100 χρόνια;
Πουθενά ο απλός άνθρωπος, ο απλός πολίτης, το απλό μέλος, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥ. Πουθενά.
Και πολιτική ανισότητα = οικονομική ανισότητα.
Αντεεεεεεεεεε έλληνες. Αϊντε. Αμα δεν κάνουμε δημοκρατία (των πατέρων μας), αυτή που μας μάθανε οι δασκάλοι μας στο δημοτικό, δεν θα δούμε ποτέ προκοπή.
Δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά συστήματα (καπιταλισμοί και σοσιαλισμοί και π.α.π.αριές) που τάχα μου, ΤΑΧΑ ΜΟΥ, έχουν εξαρχής οικονομικό σχέδιο και δόγμα να εφαρμόσουν. Τίποτα δεν έχουν. Μόνο την εξουσιομανία των ολιγαρχικών, αριστερών και δεξιών, έχουν. Που μου θέλουν και σχέδιο τώρα οι ολιγάρχες φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές και κομμουνιστές. Τρελλαμένοι εξουσιαστές είναι. Είναι βαριά αρρώστεια αυτή σας λέω. Δεν γιατρεύεται.
Η γνήσια δημοκρατία, που εγγυάται η ισότητα της πολιτικής ισχύος μεταξύ μας, ΔΕΝ έχει κανένα σχέδιο και δόγμα οικονομικό να εφαρμόσει εξαρχής. Το βρίσκει στην πορεία. Οι πολίτες ψηφίζουν κατά περίπτωση το ένα ή το άλλο μέτρο. Κι άμα πειστούν οτι πήραν μια λάθος απόφαση οικονομική, είναι πάντα στο χέρι τους να την αλλάξουν. Στο χέρι τους.