Πληρώνονται σαράντα χρόνια για να λένε ψέματα. Άξιος ο μισθός τους!

14:20 27/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Ναι, είναι γνωστό. Μωραίνει ο Κύριος αυτόν που πρόκειται να χαθεί. Με τη διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση χάνεται ολόκληρη η χώρα.

Και είναι απίστευτο πια πώς μια χώρα μπορεί να χαθεί επειδή πέφτει συνεχώς στα χέρια μοιραίων ανθρώπων, που την οδηγούν προδοτικά στο μονοπάτι της καταστροφής.

Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν εδώ και 1,5 χρόνο μια ολόκληρη χώρα – με τον λαό της, τους πολιτικούς της, τον ανώτατο πολιτειακό της άρχοντα – να ανέχεται να την κυβερνά ένας και....
μοναδικός άνθρωπος: Ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Σ’ αυτόν ανέθεσε το μέλλον της χώρας ο κ. πρωθυπουργός. Τον άφησε να συζητά, να διαπραγματεύεται, να υπογράφει δανειακές συμβάσεις, να φέρνει νομοσχέδια στο υπουργικό συμβούλιο και στη Βουλή.

Ο τελειότερος, ο εξυπνότερος, ο ικανότερος άνθρωπος στον κόσμο να ήταν, κάποιος έλεγχος θα του είχε επιβληθεί.

Μιλάμε για την αρχή του ενός ανδρός. Για δικτατορία. Για άσκηση εξουσίας τύπου εμιράτων. Ενάμιση χρόνο τώρα, όλοι οι άλλοι παρακολουθούν και συνυπογράφουν. Ας μην κλαψουρίζουν τώρα. Και ας μην διαμαρτύρονται.

Ποιος είναι ο κ. Παπακωνσταντίνου – και ο κάθε κ. Παπακωνσταντίνου – στον οποίο εμπιστεύθηκαν τις τύχες της χώρας; Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μαζί;

Και ποιοι είναι όλοι αυτοί που μοιράζουν αξιώματα ανάλογα με τις εσωκομματικές τους ισορροπίες, φορτώνοντάς μας όλους τους άχρηστους και τους ανίκανους;

Και επιτέλους, πώς συντονίστηκαν μέσα σε μια μέρα η εκφωνήτρια του Πολυτεχνείου, το πρώην στέλεχος της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ και της Πανσπουδαστικής, η πρώην Κνίτισσα και ο πρόεδρος των Βιομηχάνων; Τηλεφωνήθηκαν; Συνεννοήθηκαν; Ή μήπως δέχθηκαν συγχρόνως από ένα τηλεφώνημα εκ μέρους των ανικάνων, των αδιάφορων για την πατρίδα τους, των ενορχηστρωτών του ψεύδους και της προπαγάνδας;

Ποια είναι η κ. Δαμανάκη που θα μας απειλήσει από τα ευρωπαϊκά ανάκτορά της; Ποια είναι η πρώην βουλευτής του ΚΚΕ και πρώην Πρόεδρος του Συνασπισμού, που, το 1993 έστειλε εκτός Βουλής το κόμμα της, παραιτήθηκε και συνέχισε τη βόλτα της μέχρι να καταλήξει στο ΠΑΣΟΚ;

Ποια είναι αυτή που επειδή δεν δέχθηκε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, της προσφέρθηκε η πιο επίζηλη πολιτική θέση – αυτή του Επιτρόπου (Αλιείας και λοιπών ψαριών, αλλά δεν έχει σημασία);

Για ποιο πράγμα επιβραβεύεται επί σαράντα σχεδόν χρόνια η κ. Δαμανάκη; Πορφυρογέννητη είναι; Μόνο αυτή βρέθηκε στο Πολυτεχνείο; Με ποιο δικαίωμα, αν και επί δεκαετίες σιτιζόμενη από τον ελληνικό λαό, τολμά να στέλνει τους φετφάδες της;

Μήπως μπορεί ο κ. Παπανδρέου να μας πει για ποιο λόγο του είναι απαραίτητη η ίδια και διάφοροι άλλοι;

Από τον Μάρτιο του 2005 την χρησιμοποιεί σε διάφορα πόστα, ανακατεύοντας κι’ αυτός συνεχώς την τράπουλά του: Τομεάρχης Παιδείας, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου – έστω και μέσω ποσόστωσης - Απασχόλησης, κοινωνικών υπο