Σητεία - «δεν είναι ένας τόπος όπου πηγαίνεις αλλά όπου επιστρέφεις

Αμφιθεατρικά κτισμένο αυτό το «πολύτιμο καταφύγιο» αποτελεί αφετηρία για τις εξορμήσεις των επισκεπτών καθώς πολλά υπέροχα χωριά «κλείνουν μέσα τους» την βαθύτερη έννοια της πατροπαράδοτης κρητικής φιλοξενίας και φυσικά τον αρχαιολογικό θησαυρό και την πολιτιστική παράδοση.

Φυσικά και θ’ αναφέρουμε πως το όνομα της η Σητεία το οφείλει στην αρχαία ονομασία της αρχαίας πόλης: Ήτιδα» ή Ητεία (κατά τον Διογένη Λαέρτιο), φυσικά και θα σταθούμε στο υπέροχο φυσικό της τοπίο, αλλά υπάρχει κάτι το οποίο είναι μάλλον αδύνατον
να μεταφέρουμε, κι αυτό είναι η ατμόσφαιρα γαλήνης και....
παράδοσης, με τη ανοιχτή θάλασσα να συνοδεύει κάθε ματιά όπου κι αν βρεθεί κανείς.

Πλήθος αρχαίων ερειπιώνων, κατοικιών-όλα ευρήματα μινωικών χρόνων, καθιστούν τον τόπο αυτόν της Κρήτης μια μικρή αποκάλυψη για τον επισκέπτη. Δεν είναι τυχαίο που ολόκληρος ο δήμος της Σητείας παρομοιάζεται με έναν «υπέροχο κήπο που πλουτίζει το μεσογειακό τοπίο». Εδώ είναι που ο μύθος συναντά τη φύση και μέσα από ετούτο εδώ το αρμονικό συνταίριασμα γεννιέται η διατήρηση των αρχαίων παραδόσεων οι οποίες ζουν στην ψυχή των ανθρώπων της Σητείας.

Τόπος υπέροχων αντιθέσεων… Ψηλά βουνά, οροπέδια, λόφοι, μικροί κάμποι, κοιλάδες, ρεματιές, χαράδρες, φαράγγια, σπήλαια, απότομες αμμώδεις παραλίες, βατές και άβατες γωνιές της σητειακής γης, το αφρικανικό, το μεσογειακό και το ευρωπαϊκό τοπίο-τίποτα αρκετό να περιγράψει την ποικιλομορφία αυτής της γης που επιφυλάσσει ανέλπιστα ευχάριστες εκπλήξεις για τον επισκέπτη… ή καλύτερα τον ταξιδιώτη εκείνον που αφήνεται να παρασυρθεί από τη μαγεία του τόπου.

Ένας τέτοιος τόπος που κυριαρχεί στη μνήμη του επισκέπτη όταν πια αφήνει τη Σητεία, είναι το φαράγγι: Ρίχτης-ένα από τα ομορφότερα μικρά φαράγγια της ανατολικής Κρήτης με χαραγμένη και σηματοδοτημένη διαδρομή που ακολουθεί την κοίτη του μικρού ποταμού. Σχεδόν ολόκληρο το χρόνο έχει ροή νερού, γεγονός που δημιουργεί και έναν υπέροχο καταρράκτη. Ξεκινάει λίγο έξω από το χωριό: Έξω Μουλιανά και καταλήγει στην ομώνυμη παραλία του Ρίχτη ανατολικά από το χωριό Καλαβρό.

Μονή Τοπλού

Ένα από τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα μοναστήρια της Κρήτης. Το κτηριακό του συγκρότημα είναι επιβλητικό και έχει φρουριακή μορφή. Η επίσημη ονομασία του είναι: Παναγία Ακρωτηριανή. Τοπλού, που σημαίνει:ο διαθέτων κανόνι (τοπ στα τουρκικά) ονομάστηκε έτσι επειδή η Μονή προστατευόταν με κανόνι από τους πειρατές κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας.
Το μοναστήρι φαίνεται να ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα γύρω από το μικρό ναό της Παναγίας που υπήρχε εκεί περί τον 14ο αιώνα. Αυτό μαρτυράται από τα σπαράγματα των τοιχογραφιών του. Οι εικόνες ακολουθούν πιστά την εξέλιξη της Κωνσταντινοπολίτικης ζωγραφικής που σταδιακά εισέδυσε στην Κρήτη από την πτώση της Πόλης και μετά. Η υψηλή εικαστική αξία των εικόνων είναι επίσης ενδεικτική του υψηλού επιπέδου της παιδείας της μοναχικής κοινότητας της Ακρωτηριανής, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνοδο του πολιτιστικού επιπέδου της Ανα
Keywords
Τυχαία Θέματα