Τέλος για την Ελλάδα η αυτάρκεια στη Ζάχαρη; Υπάρχουν Ευρωπαϊκές ευθύνες;

17:21 2/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου για την ευρωπαϊκή πολιτική ζάχαρης

Στα προβλήματα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και των τευτλοπαραγωγών στην Ελλάδα αναφέρεται με ερώτησή του στην Κομισιόν ο Μιχ. Τρεμόπουλος, εστιάζοντας στην απώλεια της αυτάρκειας της χώρας στο συγκεκριμένο προϊόν, όπου μάλιστα ήταν ικανή και για εκτεταμένες εξαγωγές στο πρόσφατο παρελθόν.

Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων ζητά

να αξιολογηθεί η ευρωπαϊκή πολιτική....
για τη ζάχαρη, τόσο πανευρωπαϊκά όσο και για την Ελλάδα, όπου το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας επιδεινώθηκε αντί να βελτιωθεί. Θέτει, επίσης, το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος, βασικού μετόχου της ΕΒΖ, ρωτώντας αν η Κομισιόν είναι διατεθειμένη να επανεξετάσει ιδιωτικοποιήσεις που θα φέρουν μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγωγές και συνεπώς επιδείνωση των οικονομικών δεικτών της χώρας.

Σημειώνει, τέλος, ότι οι εξελίξεις στο συγκεκριμένο τομέα αυξάνουν την εξάρτηση σε εισαγωγές από πλεονασματικές βορειοευρωπαϊκές χώρες, σε μια περίοδο που θα έπρεπε να σχεδιάζονται πολιτικές για το αντίθετο. Αποτέλεσμα είναι να αυξάνει δικαιολογημένα στην ελληνική κοινή γνώμη η δυσαρέσκεια για τον τρόπο αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση

Ο Μ. Τρεμόπουλος δήλωσε σχετικά: «Δε ζητάμε να επιδοτηθεί συνολικά ένας κλάδος με συγκριτικά μειονεκτήματα στον ανταγωνισμό, όπως τα σακχαρότευτλα και η ζάχαρη. Θεωρούμε, όμως, απαραίτητο να υποστηριχτούν τουλάχιστον επίπεδα παραγωγής που θα ικανοποιούν την εγχώρια ζήτηση, ώστε να μην επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Σε αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει πάντως η χώρα μας να εξετάσει και άλλες εναλλακτικές λύσεις, όπως παραδοσιακά προϊόντα (μέλι, πετιμέζι, χαρουπόμελο, σταφυλόκρεμα), που θα βοηθήσουν να περιορίσουμε την εξάρτηση από τη ζάχαρη».

(ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης του Μ. Τρεμόπουλου)
Θέμα: Η ευρωπαϊκή πολιτική για τη ζάχαρη και η ελληνική απώλεια της αυτάρκειας

Στη μεταρρύθμιση του 2006 για τη ζάχαρη, η Ελλάδα αποποιήθηκε το 50% της εθνικής ποσόστωσης και έκλεισε τις 2 από τις 5 βιομηχανίες της. Από τα 250.000 στρέμματα που αντιστοιχούν στην ποσόστωσή της, φέτος μετά βίας καλλιεργήθηκαν 130.000 στρέμματα. Έτσι, τα εναπομένοντα τρία εργοστάσια βρίσκονται πολύ κάτω του βέλτιστου σημείου της παραγωγικής διαδικασίας και οδηγούνται σε «κλείσιμο».

Σε δηλώσεις του [1], ο Επίτροπος Ciolos περιορίστηκε σε αναφορές για τυχόν «κακή εκτίμηση της διεύθυνσης» της εταιρίας για τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, αποφεύγοντας να απαντήσει για τις ευθύνες του σχεδιασμού από την Επιτροπή.

Δεδομένου ότι τα αποτελέσματα της σχετικής μεταρρύθμισης για την Ελλάδα, όχι μόνο δεν βελτίωσαν τις συνθήκες ανταγωνιστικότητας, αλλά αντίθετα, όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν [2], οδηγούν σε πλήρη αφανισμό τη σχετική βιομηχανία, με αποτέλεσμα να αυξάνει η εξάρτηση από εισαγωγές από βορειοευρωπαϊκές χώρες, σε μια περίοδο που θα έπρ