Το άλλο με το Ιράκ το ξέρετε;

16:46 18/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ

Σε μια σεμνή τελετή όπου δύσκολα ξεχώριζε ο νικητής από τον ηττημένο, κηρύχτηκε επίσημα, την περασμένη Πέμπτη, το τέλος του εννιάχρονου πολέμου στο Ιράκ και η πλήρης αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ. «Επειτα από τους ποταμούς αίματος που έχυσαν Ιρακινοί και αμερικανοί στρατιώτες, η δημιουργία ενός Ιράκ που θα μπορεί να κυβερνάται μόνο του και να είναι ασφαλές, πραγματοποιήθηκε» δήλωσε ο....

αμερικανός υπουργός Αμυνας Λέον Πανέτα, από το βήμα των επισήμων της τελετής, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο έξω από το αεροδρόμιο της Βαγδάτης.

Μια δήλωση το ίδιο ανεδαφική και ψευδής, όσο και το μνημειώδες διάγγελμα του πρώην προέδρου Μπους «mission accomplished» λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη της εισβολής το 2003. Τότε, χρειάστηκαν άλλα οκτώ χρόνια πολέμου, που κόστισαν τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινούς (οπλίτες και πολίτες) και σε σχεδόν 5.000 στρατιώτες των ΗΠΑ και των άλλων χωρών που συνέδραμαν την αμερικανική εισβολή μέχρις ότου «επιτευχθεί η αποστολή». Τώρα, με τον σημερινό πρόεδρο Ομπάμα να χαρακτηρίζει -σε μια έξαρση προεκλογικού λαϊκισμού- την ιρακινή περιπέτεια «μέγα επίτευγμα», κανείς δεν πιστεύει ότι πράγματι το Ιράκ θα κυβερνηθεί μόνο του και με ασφάλεια, καθώς το λογικά αναμενόμενο είναι έξαρση της εθνοτικής και θρησκευτικής βίας και νέοι ποταμοί αίματος.

Αναγγέλλοντας την αποχώρηση των τελευταίων 5.500 αμερικανών πεζοναυτών από το Ιράκ μέχρι το τέλος του μήνα, ο πρόεδρος Ομπάμα «επανέλαβε τις αυταπάτες που είχε εξαγγείλει προεκλογικά το 2008», ήτοι τερματισμό των εγκληματικών πολέμων του Μπους και των αντιδημοκρατικών του μεθοδεύσεων. Σήμερα, με τις ΗΠΑ να πολεμούν σε περισσότερα μέτωπα από εκείνα που πολεμούσαν επί Μπους, με το Γκουαντάναμο και τα στρατοδικεία ανεμπόδιστα στη δράση τους, με τη θεσμοθέτηση των «εξωδικαστικών δολοφονιών» και των συλλήψεων υπόπτων τρομοκρατών, έρχεται να προστεθεί και η «αποχώρηση» των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ, ως τελευταίο στάδιο μιας επιτυχούς στρατιωτικής αποστολής. Ομως οι περισσότεροι αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτή η αποχώρηση δεν αποτελεί επιλογή του Ομπάμα, «αλλά μάλλον αποτέλεσμα της αποτυχίας να συναφθεί συμφωνία με την ιρακινή κυβέρνηση για παραμονή 20.000 αμερικανών στρατιωτών στη χώρα και την εξαίρεσή τους από τους ιρακινούς ποινικούς νόμους».

Θα ήταν ακριβέστερο λοιπόν να περιγραφεί η αποχώρηση αυτή ως μια ανακατανομή των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή και επανασχεδιασμός της αμερικανικής παρουσίας στο Ιράκ. Αποκαλυπτική εδώ είναι η δήλωση του Δημοκρατικού γερουσιαστή Τζον Κέρι, προέδρου της γερουσιαστικής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων ότι η Ουάσιγκτον «αντικαθιστά τη στρατιωτική της παρουσία με μια παρουσία μισθοφορικού ιδιωτικού προσωπικού». Πράγματι, καθώς οι πεζοναύτες τα μαζεύουν από το Ιράκ, άλλοι αποστέλλονται σε γειτονικές χώρες, όπως οι 25.000 στο Κουβέιτ, και οι δεκάδες χιλιάδες στο Μπαχρέιν, στο Κατάρ, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Ομάν και τη Σαουδική Αραβία, ενώ ολοκληρ