Neolaia Θέμα | Τι Ευρώπη θέλουμε σήμερα;

10:22 25/11/2012 - Πηγή: Neolaia

Με την Ελλάδα στον… τάκο το ερώτημα για την πορεία της Ε.Ε. τίθεται στην αρχική του μορφή… Με την Ελλάδα στο Eurogroup να αναστενάζει αγωνιώντας για άλλη μία φορά για την περίφημη μνημονιακή δόση, γίνεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά αντιληπτό ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αν δεν αλλάξει ριζικά,θ α διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Η Ε.Ε. συνεχίζοντας τη σημερινή της πορεία δεν μπορεί να παραμείνει ενιαία και ακμάζουσα, όπως σπουδαίοι ηγέτες του παρελθόντος

της ονειρεύτηκαν.

Στο σταυροδρόμι που βρίσκεται η Γηραιά Ήπειρος σήμερα το ερώτημα για το τι Ευρώπη θέλουμε τίθεται στην πρωταρχική του μορφή. Ειδικοί επιστήμονες και καταρτισμένοι στα θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής σχολιαστές καταθέτουν τη γνώμη τους.

Σταύρος Μαυρογένης, Διεθνολόγος

Προς μια φεντεραλιστική Ευρώπη των αξιών

Η σημερινή Ευρώπη απέχει πάρα πολύ από αυτό που ονειρεύτηκαν οι οραματιστές Αλτιέρο Σπινέλλι και Ζαν Μοννέτ. Αν και αποτελεί το πλέον επιτυχημένο παράδειγμα περιφερειακής ολοκλήρωσης στην παγκόσμια ιστορία, σήμερα κλυδωνίζεται από δομικές αναταράξεις που θέτουν εν αμφιβόλω το όλο εγχείρημα.

Την περίοδο που ακολούθησε την ένταξη μας στην ΟΝΕ η εγχώρια πολιτική ελίτ έκανε λόγο για την ονομαστική σύγκλιση της Ελλάδας με τις υπόλοιπες της Ελλάδας στη νομισματική πολιτική, διατρανώνοντας το στόχο για πραγματική σύγκλιση στα δημοσιονομικά μεγέθη. Από την πραγματική σύγκλιση περάσαμε στην ήπια προσαρμογή, μετά στη βίαιη προσαρμογή των Μνημονίων και αν συνεχιστεί το ίδιο μοτίβο στην πλήρη αποσάθρωση οικονομίας και κοινωνικού ιστού.

Ακριβώς αυτή την εξέλιξη θα πρέπει να αποτρέψει η ΕΕ και να χρησιμοποιήσει την κρίση για φυγή προς τα εμπρός, προς την ομοσπονδοποίηση της και την πραγματική ένωση των οικονομιών της. Για μια φεντεραλιστική Ευρώπη των αξιών, της κοινωνικής λογοδοσίας και της οικονομικής ευημερίας.

Κατερίνα Μαμώλη, Ψυχολόγος – Πολιτική Επιστήμονας

Σε αναπτυξιακή κατεύθυνση με πολιτικές ολοκλήρωσης

Συνολικά η Ε.Ε. διέρχεται βαθιά κρίση που προκλήθηκε από την καπιταλιστική κρίση του 2007-2008. Κρίση δομική και πολιτικής διεύθυνσης ως προς το αίτημα εκατομμυρίων ανθρώπων για έξοδο από αυτή, καθώς η νεοφιλελεύθερη ηγεσία της Ε.Ε. και οι συμπράττοντες σε αυτή, υπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα, με την πολιτική που ασκούν, συντελούν στην κατάφωρη καταστρατήγηση της πολιτικής ισοτιμίας, στην «κινεζοποίηση», στη δημοσιονομική πειθαρχία έξω από τις πραγματικές δυνατότητες της Οικονομίας. Αποτέλεσμα, η ύφεση, η ανεργία και η ακύρωση κοινωνικών, εργασιακών,

δημοκρατικών κατακτήσεων, που υπονομεύουν την αρχή της αλληλεγγύης και πυροδοτούν τους εθνικούς ανταγωνισμούς, όπως καταγράφηκε ανάγλυφα και στο τελευταίο Eurogroup.

Περισσότερη και Προοδευτική Ευρώπη θέλουμε σήμερα. Απέναντι στην πρωτοκαθεδρία των αγορών εις βάρος Κοινωνίας και Πολιτικής, σε μια αναπτυξιακή κατεύθυνση με κοινωνικό χαρακτήρα, με περαιτέρω εκδημοκρατισμό, θεσμική εμβάθυνση, οικονομική ενοποίηση και κοινή εξωτερική πολιτική. Οι νεοφιλελεύθερες