Δια χειρός Μπάιντεν

11:01 26/4/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Έχουν ήδη γραφτεί πολλά σχετικά με την αναγνώριση εκ μέρους του Προέδρου των ΗΠΑ της γενοκτονίας των Αρμενίων. Ήταν κάτι που αναμενόταν – και απλά, έγινε. Από πέρυσι, η αμερικανική Γερουσία  επικύρωσε το ψήφισμα της Βουλής των Αντιπροσώπων το οποίο  αναγνώριζε  τη γενοκτονία των Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έμενε η επικύρωση με την υπογραφή του πρόεδρου, πράγμα που έγινε ένα χρόνο αργότερα, δια χειρός Μπάιντεν.

Η αναγνώριση

της γενοκτονίας των Αρμενίων έχει το αντίστοιχο βάρος της ανάγκης που πρόεκυπτε από την επιμονή για την δικαίωση των θυμάτων. Άρα είναι πολύ σημαντική αυτή η εξέλιξη, τόσο σε επίπεδο ιστορικό (δεν πρέπει να λησμονούνται, ούτε να παραγράφονται τα εγκλήματα, κυρίως για να μην ξαναδιαπραχθούν) όσο και στο επίπεδο των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας καθώς έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αλλαγών της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ (απέναντι και στην Τουρκία) από την πρώτη ήμερα που ανέλαβε ο Μπάιντεν. Αυτή η πολιτική δεν συμφωνεί καθόλου με τα νεοοθωμανικά σχέδια του Ερντογάν και τον ρόλο που θεωρούσε ο Τούρκος πρόεδρος ότι μπορεί να παίξει η χώρα του ως περιφερική δύναμη. Ήδη, κάθε δήλωση από μεριάς των Τούρκων αξιωματούχων εναντίον της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμένιων κοστίζει ακριβά στην τουρκική λίρα. Οι νεοοθωμανοί θα αρχίσουν πλέον να μετρούν και τα λόγια τους.

«Κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα, θυμόμαστε τις ζωές όλων εκείνων που πέθαναν στη γενοκτονία των Αρμενίων κατά τη διάρκεια της περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεσμευόμαστε να αποτρέψουμε ξανά μια τέτοια θηριωδία», τόνισε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, 106 χρόνια μετά την κτηνώδη, μεθοδευμένη και καλοσχεδιασμένη εθνοκάθαρση των Νεότουρκων εναντίον των Αρμενίων. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο όρος γενοκτονία προέρχεται από δυο ελληνικές λέξεις: «γένος» και « κτείνω» (=φονεύω). Προέρχεται, δηλαδή, από την γλώσσα που δημιούργησε τον δυτικό πολιτισμό όπου θεμελιώθηκαν οι αρχές και οι άξιες του ανθρωπισμού. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ράφαελ Λέμκιν, έναν Πολωνοεβραίο δικηγόρο, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Γέιλ, το Νοέμβριο του 1944, στο βιβλίο του, “Axis Rule in Occupied Europe”, που αναφερόταν στα εγκλήματα που γίνονταν από τη Γερμανία και τους συμμάχους της στην τότε κατεχόμενη Ευρώπη. Η Τουρκία πλέον καταγράφεται διεθνώς ως η χώρα που είναι υπεύθυνη για την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, ως μια χώρα δειλή που δεν αντέχει το βάρος της Ιστορίας της, ένα γένος μικρό που δεν μπορεί να ζητήσει συγγνώμη. Η Τουρκία πλέον είναι υπόλογη απέναντι στην διεθνή κοινότητα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού. Το ότι δεν αναγνωρίζει τα εγκλήματά της ως γνήσιος συνεχιστής της μεγάλης οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως διατείνεται σε όλους τους τόνους υπερήφανα, την καθιστά υπόλογη και απέναντι στην Ιστορία.

Και μιας και μιλάμε για την Ιστορία, πάγια τακτική της Τουρκίας είναι να ισχυρίζεται ότι ο χώρος της Μικράς Ασίας είναι δικός της χώρος και ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλα έθνη. Κι όμως, οι Τούρκοι είναι οι τελευταίοι που εγκαταστάθηκαν στη Μ. Ασία. Και παρά το ότι κυριάρχησαν μέσα από σφαγές και διωγμούς, εξακολουθούν να αποτελούν μειοψηφία σε αυτό το χώρο που κατοικείται από διάφορες εθνότητες από τα πανάρχαια χρόνια.

Η γενοκτονία των Αρμενίων σ’ ένα χώρο που κατοικούσαν από παλιά, δεν έχει να κάνει με προηγούμενες βαρβαρότητες των Τούρκων καθώς υπήρξε συνειδητή πολιτική απόφαση των Νεότουρκων – όπως και η σφαγή των Ελλήνων το 1922.

Ήδη από το 1903, από τότε που η Μακεδονία άρχισε να μαστίζεται από τους εθνικούς ανταγωνισμούς των βαλκανικών λαών, οι Νεότουρκοι συνειδητοποίησαν ότι με την εθνική αφύπνιση των διαφόρων γηγενών εθνοτήτων, δεν υπήρχε χώρος για δική τους πατρίδα. Ήταν παντού ξένοι. Έτσι, δίχως να αφήσουν να διαφανούν τα πραγματικά τους σχέδια, άρχισαν να επεξεργάζονται τη σφαγή των Αρμενίων και το ξερίζωμα των Ελλήνων από την Μ. Ασία. Το σχέδιο, μάλιστα, ήταν ευρύτερο και περιλάμβανε την Βαλκανική, αλλά περιορίστηκε λόγω του ότι ανατράπηκαν πριν προλάβουν να το βάλουν σε εφαρμογή.

Συμβολικά, ως έναρξη της αρμενικής γενοκτονίας θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν. Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ανέρχεται το πολύ ως 500.000, σε αντίθεση με τις δυτικές εκτιμήσεις που συμπίπτουν με αυτές των Αρμενίων και ανεβάζουν τον αριθμό σε 1.500.000 σφαγιασθέντες.

Να υπενθυμίσουμε για μια ακόμα φορά ότι η φρικιαστική γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με τον ίδιο τρόπο σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Ελλήνων και των Ασσυρίων (Νεστοριανών χριστιανών) και ότι θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.

Από τη μεριά της, η Τουρκία ακόμα και τώρα εξακολουθεί να αρνείται την ύπαρξη γενοκτονίας και ισχυρίζεται ότι πραγματοποιήθηκε ένας «βίαιος εκτοπισμός του αρμενικού πληθυσμού»!